สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา หากมีข้อผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ
หากมีข้อแนะนำ หรืออยากแชร์ความรู้สึก รบกวนแนะนำในช่องแสดงความคิดเห็นได้เลยนะค้า

หลังจากที่ได้ดูหนังเรื่อง Snap ในรอบ sneak preview
เราประทับใจกับหนังเรื่องนี้ จนต้องเขียนบันทึกความทรงจำไว้ และอยากนำมาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ

ตลอดเวลาที่เราอยู่ในโรงหนัง  Snap ทำให้เราเข้าถึงความรู้สึกของ บอย และ ผึ้ง
ได้รับรู้ความทรงจำของทั้งคู่ที่มีร่วมกัน และเหตุผลที่ว่าทำไมแต่ละคนถึงทำแบบนั้น
ผ่านทางมุมมองของทั้งสองคน ทั้งยังมีการนำเสนอภาพในมุมมองของทั้งสองคนผ่านทางภาพถ่าย
คนหนึ่งผ่านกล้อง ถ่ายทอดความรู้สึกของภาพ เก็บบรรยากาศขณะนั้นลงในภาพอย่างตรงไปตรงมา
อีกคนหนึ่งผ่านทางแอพกล้องในสมาร์ทโฟน เพื่อแบ่งปันภาพนั้นๆลงในโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค
โดยผ่านฟิลเตอร์ต่างๆที่ทำให้ภาพสวยขึ้น ถึงแม้อารมณ์ของภาพจะไม่ใช่แบบดั้งเดิมเหมือนตอนที่กดปุ่มบันทึกภาพไว้

สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราประทับใจในของหนังเรื่องนี้ คือเพลง ที่เป็นชื่อหนังนั่นเอง
... แค่..ได้คิดถึง ของญารินดา ...
เราชอบเพลงนี้มากๆ และรู้สึกว่าทุกครั้งทีฟังจะมีคนบางคนอยู่ในเพลงนี้
ทำให้เราอยากดูหนังเรื่องนี้ขึ้นมา
และหลังจากที่ได้ดู  Snap ก็ได้อธิบายความรู้สึกของเพลงนี้ออกมาได้อย่างสวยงาม

อีกอย่างคือ มันทำให้เรานึกถึงเรื่องของตัวเอง
ความสวยงามที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ของเรา
และเราเลือกจะตัดสินใจทำยังไงกับความทรงจำนั้น ทำเหมือนบอยและผึ้งรึเปล่า

และนี่เป็นความรู้สึกของเราที่ได้บันทึกไว้หลังจากที่ดูหนังเรื่องนี้ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้