จากประสบการณ์เลยคับ ทั้งโกรธทั้งโมโหอย่างบอกไม่ถูก คิดว่าหลายๆคนคงจะเจอ สังคมก้มหน้าของผมคือ เพื่อนติดโทสับคับ
เรื่องที่ผมโกรธมากที่สุด คือ ผมมีเพื่อนคนนึงสนิทกันคับ เวาลาไปไหนก้ไปด้วยกันแทบทุกครั้ง และทุกครั้งเวลามันไปไหนกับผมมันจะเล่นโทสับตลอด ไม่ว่าจะนั่ง เดิน หรือคุยกับผม คือไม่เข้าใจ (กูมีตัวตนรึป่าวว่ะ หรือกูเป็นผี เป็นวิญญาณ)เลยไม่เห็นหัวกู ยกตัวอย่างนะคับ อันนี้เจอบ่อยสำหรับผมกับมัน
ผม: เห้ยกินไรดีว่ะ
มัน: .......(ไม่มีสัญญานตอบรับเงียบบ เล่นโทสับอยู่) ผ่านไปเกือบ2นาที : ห่ะะะ อะไรน่ะ.....?
ผม: กูถามว่าจะกินไร
มัน: แล้วแต่ (ตอบแบบสายตาอยู่ที่โทสับอ่ะ) กูละมันจิงๆๆๆๆๆๆ
พออยู่ร้านอาหาร
ผม: อ่ะจะกินไรก้สั่ง
มัน: ............................เงียบอีกล่ะสัสส (เห้อกูชักจะไม่ไหวล่ะ)
ผม
ผมช่างมัน ไม่ถามต่อล่ะ เดี๋ยวมันสั่งเองแหละ สงสัยคุยกะสาว)
เหตุการณ์เงียบสงบขณะรับประทานอาร ผมก้กินไป มันก้เล่น ผ่านไปเกือบ 10นาที ในขณะที่ผมกินจะหมดจานละ (สงสัยสาวไม่ตอบ) อันนี้ยิ่งปรี๊ดดดดดดด
มัน : สั่งไรว่ะ สั่งให้กูด้วยดิ (แล้วพี่แกก้หยิบโทสับมาเล่นต่อ)
ผมก้ตอบไปว่า : ไมไม่ไปสั่งเองว่ะ (ผมคิดในใจคือกูเริ่มไม่ไหวกะล่ะน่ะ กูมากับเหมือนกูเป็นทาสเลย ถ้ากูไม่ชวนคุยก้ไม่คุย)
มัน: ..........เงียบบ (กูอยากกระโดดถีบเหลือเกิน)
จนในที่สุดผมก้ทนไม่ไหวลุกขึ้นเดินไปจ่ายตังแล้วก้กลับบ้านเลยคับ ซึ่งตอนผมลุกมันก้ยังก้มหน้าเล่นโทสับอยู่ พอผมกลับบ้านมันก้โทมา
มัน: ไปไหนว่ะไม่บอกกูเลย
ผม: อยากรู้ช่ะ ลองคิดดูทำไมกูถึงกลับ
555 แล้วผมก้วางโทสับไปเลย แมร่งงงคน
ร คือไอเพื่อนคนนี้ตอนอยู่เป็นกลุ่มมันก้เป็นแบบนี้แหละครับเล่นแต่โทสับจะสนุกกับเพื่อนทั้งทีก้ตอนเล่นกีฬานู่แหละ เหตุการณ์ก้ประมานนี้แหละคับ ขอโทดด้วยคับที่พิมยาวไปหน่อย เอามาจากอารมณ์ล้วน555 ไม่รู้จะระบายที่ไหน
ใครมีวิธีคิดในการแก้ปัญหาแบบนี้ก้บอกด้วยนะคับ ขอบคุณที่อ่านจนจบคับ
สังคมก้มหน้าเป็นแบบนี้นี่เอง *-*
เรื่องที่ผมโกรธมากที่สุด คือ ผมมีเพื่อนคนนึงสนิทกันคับ เวาลาไปไหนก้ไปด้วยกันแทบทุกครั้ง และทุกครั้งเวลามันไปไหนกับผมมันจะเล่นโทสับตลอด ไม่ว่าจะนั่ง เดิน หรือคุยกับผม คือไม่เข้าใจ (กูมีตัวตนรึป่าวว่ะ หรือกูเป็นผี เป็นวิญญาณ)เลยไม่เห็นหัวกู ยกตัวอย่างนะคับ อันนี้เจอบ่อยสำหรับผมกับมัน
ผม: เห้ยกินไรดีว่ะ
มัน: .......(ไม่มีสัญญานตอบรับเงียบบ เล่นโทสับอยู่) ผ่านไปเกือบ2นาที : ห่ะะะ อะไรน่ะ.....?
ผม: กูถามว่าจะกินไร
มัน: แล้วแต่ (ตอบแบบสายตาอยู่ที่โทสับอ่ะ) กูละมันจิงๆๆๆๆๆๆ
พออยู่ร้านอาหาร
ผม: อ่ะจะกินไรก้สั่ง
มัน: ............................เงียบอีกล่ะสัสส (เห้อกูชักจะไม่ไหวล่ะ)
ผมผมช่างมัน ไม่ถามต่อล่ะ เดี๋ยวมันสั่งเองแหละ สงสัยคุยกะสาว)
เหตุการณ์เงียบสงบขณะรับประทานอาร ผมก้กินไป มันก้เล่น ผ่านไปเกือบ 10นาที ในขณะที่ผมกินจะหมดจานละ (สงสัยสาวไม่ตอบ) อันนี้ยิ่งปรี๊ดดดดดดด
มัน : สั่งไรว่ะ สั่งให้กูด้วยดิ (แล้วพี่แกก้หยิบโทสับมาเล่นต่อ)
ผมก้ตอบไปว่า : ไมไม่ไปสั่งเองว่ะ (ผมคิดในใจคือกูเริ่มไม่ไหวกะล่ะน่ะ กูมากับเหมือนกูเป็นทาสเลย ถ้ากูไม่ชวนคุยก้ไม่คุย)
มัน: ..........เงียบบ (กูอยากกระโดดถีบเหลือเกิน)
จนในที่สุดผมก้ทนไม่ไหวลุกขึ้นเดินไปจ่ายตังแล้วก้กลับบ้านเลยคับ ซึ่งตอนผมลุกมันก้ยังก้มหน้าเล่นโทสับอยู่ พอผมกลับบ้านมันก้โทมา
มัน: ไปไหนว่ะไม่บอกกูเลย
ผม: อยากรู้ช่ะ ลองคิดดูทำไมกูถึงกลับ
555 แล้วผมก้วางโทสับไปเลย แมร่งงงคนร คือไอเพื่อนคนนี้ตอนอยู่เป็นกลุ่มมันก้เป็นแบบนี้แหละครับเล่นแต่โทสับจะสนุกกับเพื่อนทั้งทีก้ตอนเล่นกีฬานู่แหละ เหตุการณ์ก้ประมานนี้แหละคับ ขอโทดด้วยคับที่พิมยาวไปหน่อย เอามาจากอารมณ์ล้วน555 ไม่รู้จะระบายที่ไหน
ใครมีวิธีคิดในการแก้ปัญหาแบบนี้ก้บอกด้วยนะคับ ขอบคุณที่อ่านจนจบคับ