สวัสดีครับ เรื่องผมเิริ่มต้นขึ้นเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ผมเริ่มจักผู้หญิงคนนึงผ่านทางอินทาแกรม ซึ่งเทอคนนี้เป็นเพื่อนของแฟนเก่าผม แต่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนครับ จนวันนึงเค้ามาเริ่มตามอินทาแกรมผม จากนั้นเราก็เริ่มเม้นส์รูปให้กัน ต่อมาเริ่มเป็นแชทไลน์กัน ทุกวันและทั้งวัน และต่อมาเริ่มโทสับปลุกกันในตอนเช้า จากการโทปลุกกัน ก็กลายเป็นโทปลุกทุกวัน จากนั้นก็เริ่มกลายเป็นการคุยโทสับกันทุกวัน (แต่ไม่ได้ทั้งวันครับ ว่างบ้างก็โทหากันครับ) จากคุยโทสับกันทุกวัน ก็กลายเป็น คุยโทสับกัน ทุกวันและทุกคืนครับ และเริ่มเปิดกล้องคุยกันก่อนนอนครับที่เรียกว่าเฟสไทม์นั้นแหละครับ จากนั้นความรู้สึกเราก็มากขึ้นกันทุกวันคับ ในเดือนๆนึงเราเจอกันบ่อยครับ โดยเฉลี่ยสัปดาห์ละ 3 วันคับ บ้างสัปดาห์ก็2 วันครับ สรุปง่ายๆก็เจอกันบ่อยครับ แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันครับ ยังคงสถานะแบบนี้เอาไว้....เวลาเราเจอกันก็จะไปกินข้าวด้วยกันบ้าง ไปกินเหล้าด้วยกันบ้าง (แต่ก็มีเพื่อนๆเค้าและเพื่อนเราไปด้วยครับ) ไปกินตาบัคบ้างคับ เค้าก็พาเราไปหาเพื่อนเค้า ลืมบอกไปว่าพี่เค้าอายุก็มากกว่าผม 4 ปีคับ อายุเค้าก้อใกล้ๆ 30 ล่ะคับ แต่ผมไม่สนเรื่องอายุหรอกคับ.....แล้วไงต่อใช่ไหมครับ....ความรู้สึกเรามากกขึ้นด้วยกันทั้งคู่ เราเคยประคองความรู้สึกให้เป็นความรู้สึกแบบเพื่อนกันคับ แต่แล้วมันกูทำไม่ได้เลย จนตอนหลังเราก็ให้กันในฐานะ เพื่อนคนพิเศษ เวลาไปเจอกัน เราเหมือนแฟนกันเลยครับ จับมือ หอมแก้ม ปกติคับ แต่เรายังไม่ได้มีอะไรคับ จนวันนึงเราไปกินเหล้ากันคับ ผมถามเค้าไปว่า คิดว่าเรื่องของเราเปนไปได้ไหม เทอตอบผมว่า "เราชอบเทอมากนะ เรามีความสุขมากที่ได้เจอกัน มีความสุขมากที่ได้ใกล้กัน" (ใจความสำคัญหลังคำว่าแต่เสมอคับ) ต่อมาด้วยประโยคที่ว่า "เราว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก เรายังมองไม่เห็นอนาคตเลย ครอบครัวเราคงรับไม่ได้หรอกที่จะคบกับเรา" (เพราะว่าผมเป็นทอม เข้าใจง่ายๆก็คงคำนี้) เค้าก็บอกตรงๆดีคับ เค้าบอกว่าเค้าอายุก็ใกล้ 30 แล้ว เค้าคงให้สถานะกับผมแบบนั้นยาก ด้วยเรื่องที่บ้านมาเป็นหลักเพราะเป็นครอบครัวคนจีนครับ เราได้ฟังแบบนั้น ในใจผมเข้าใจทุกอย่างนะที่เค้าพูด...แต่หัวใจดิ..พังไปหมดแล้ว...เพราะเราให้ความรู้สึกเค้าไปมากแล้วเหมือนกัน...แต่ว่าเอาเรื่องมาปรึกษาคนอื่นดู มีคำตอบออกมา2แบบครับ 1.หยุดเถอะ ถ้าอนาคตจะเป็นไปไม่ได้ขนาดนั้นก็หยุดตอนนี้ดีกว่าไหม.. เพราะเดินต่อไปก็เสียเวลาป่าว เอาเวลามาทำให้ตัวเองดีขึ้นและทำตัวให้เป็นเพื่อนกับเค้าดีกว่า  2.คิดถึงอนาคตทำไมเยอะแยะ เราคบกะเค้าไม่ได้คบกะครอบครัวเค้านิ ตอนนี้มีความสุขก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ชีวิตเกิดมาแปปเดียว หาความสุขไว้เยอะดีกว่า ดีกว่ามานั่งคิดถุงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง..........ผมอยากถามเพื่อนๆว่า ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้จะเืลือกทางไหนคับ