จากใจคนเป็นโรค Ichthyosis vulgaris

สวัสดีค่ะ วันนี้จขกทขอมาระบายหน่อยนะคะ

บางคนคงยังไม่รู้จักโรคนี้เนอะ ขออนุญาตแปะลิงค์นี้นะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตอนเด็กๆแม่เคยบอกว่า เดี๋ยวก็หายค่ะ แต่นี่มันก็ผ่านมาเป็นสิบปีแล้วแต่ก็ยังไม่หายซักที จนกลับไปถามแม่อีกรอบค่ะ เพราะแม่เคยเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนแม่ก็เป็น แม่ทาครีม+ขัดผิว เดี๋ยวก็หาย แต่จขกทไปถามแม่ว่าทำยังไงให้หาย แม่ก็กลับมาบอกว่า แม่แค่ผิวแห้งเฉยๆ แม่แค่พูดให้หนูสบายใจ วินาทีนั้นเข่าจขกทแทบทรุด แล้วจขกทก็ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ

จนวันนึงเหตุมันเกิดจากความสงสัยค่ะ อยากรู้ว่าทำไมหน้าแข้งตัวเองมันลายแบบนี้ก็เลยค้นดูจนเจอ อาการมันใช่ทุกอย่าง ก็เสียใจนิดๆละก็อยู่อย่างมีความหวังว่ามันต้องหาย แต่ทำยังไงมันก็ไม่หายซักที

ก็อย่างที่บอกว่าโรคนี้ไม่ได้เป็นอันตรายต่อชีวิตอะไร แต่มันเหมือนเป็นปมด้อยของจขกท ตอนป.6มีครั้งนึงจขกทโดนสั่งให้ยืนตอนเข้าแถวในขณะที่เพื่อนๆนั่ง ละก็รู้ตัวแหละ ว่าคงมีคนเห็น แต่มีเพื่อนคนนึง โพล่งออกมาว่า เฮ้ย ทำไมขาเป็นงั้น จขกทก็ไม่รู้จะทำไงแถมอายมากก ก็เลยบอกไปว่า แค่ขาแห้งเฉยๆ    

แต่ก็นั่นแหละค่ะ เหมือนเป็นปมด้อย พอมัธยม จขกท มาเข้ารร.ประจำจังหวัด ก็ใส่แต่กระโปรงยาวๆ วันไหนที่เรียนพละนี่จะดีใจมากกกก เวลาไปเรียนพิเศษเห็นเพื่อนคนอื่นๆ ใส่กางเกงขาสั้นก็อยากใส่บ้าง แต่มันใส่ไม่ได้อ่ะค่ะ 55555

ทุกวันนี้จขกทก็ไม่ได้วิตกกังวลอะไรขนาดนั้นนะคะ แค่คิดว่า มีศัลยกรรมขาที่ไหนป่าว ล้อเล่นนะ ก็ทำใจค่ะ คิดว่าชาติที่แล้วคงไปทำกรรมอะไรมาซักอย่าง ละก็ทาครีมไม่ให้มันแตกค่ะ จขกทเป็นแค่ตรงครึ่งตัวล่างลงไป ตรงหน้าแข้งนี่มองไกลๆก็ปกติดีค่ะ แค่เวลาไปรรต้องพยายามปิดหน่อย บางครั้งก็คิดว่าทำไมต้องมาเป็นอะไรแบบนี้ด้วย แต่บางทีก็จะมีความคิดแวบมาประมาณ ก็แค่ขาลาย ไม่ได้ไปฆ่าใครตาย ไม่ได้ทำใครเดือดร้อน 55555

ยังไงก็ตามจขกทไม่ได้อยากให้มันหายเป็นปลิดทิ้งนะ เพราะคงไม่มีทางให้หายขาด แต่อยากให้มันดูไม่น่าเกลียด ดูเหมือนขาคนปกติเท่านั้นเอง แล้วไม่รู้ว่าเกี่ยวกันมั้ยนะคะ คือมือกับเท้าจขกทด้านมากกกกก หลังมือนี่อย่างกะมือคนแก่ แฮนด์ครีมไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่จขกทก็ไม่เคยไปหาหมอผิวหนัง อยากรู้ว่า หมอเขามีวิธีพอให้มันทุเลาลงบ้างมั้ยคะ

ขอบคุณที่มาฟังจขกทบ่นนะ รักทุกคนนนนนน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่