ตัดสินใจอยู่นานมากๆว่าจะตั้งกระทู้ถามดีมั้ย?
เเต่เราไม่รู้จะคุยหรือจะปรึกษากับใครเรื่องนี้ มันเหมือนน้ำท่วมปาก เพราะมันเรื่องส่วนตัวมากๆ
เราเพิ่งเลิกกับเเฟนที่คบกันมา 7ปี ตอนนี้ก็ครบเดือนล่ะ ต่างคนต่างนิ่งต่างเงียบ
ตอนเเรกคิดว่าเงียบเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างมีเวลาได้คิดทบทวน เเต่ตอนนี้1เดือนเเล้วที่ไม่มีการติดต่อ
ก็คงเลิกกันไปเเล้วจริงๆ ตัวเราตอนนี้พอทำใจได้เเล้ว เริ่มชินกับการอยู่คนเดียว รู้สึกโล่งบ้าง เหงาบ้าง เศร้าบ้าง
เข้าเรื่องค่ะ!! เเฟนเราคนนี้คบกันมานานมาก ตอนนี้เราเรียนอยู่ป.โทต่างประเทศปีสุดท้ายเเล้ว
มีเเพลนว่าจะเเต่งงานกันหลังเราเรียนจบกลับไทย เเต่ดันมาเกิดปัญหาซะก่อน
เเฟนเราเป็นคนเซ็กส์จัดมาก เค้าเป็นผู้ชายที่มีความต้องการทางเพศสูงมาก เรื่องบนเตียงเราต้องยอมเค้าทุกอย่าง
เพราะรักเค้ามาก คิดว่ายังไงเราสองคนก็จะเเต่งงาน ใช้ชีวิตร่วมกันอยู่เเล้ว ครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็ไปมาหาสู่กันตลอด
เเต่พอเรามาเรียนต่างประเทศเป็นเวลา3ปี สองปีเเรกเค้าขออะไรเราก็ยอมเค้าตลอด เปิดกล้องโชว์บ้าง อะไรบ้าง
ต้องทนยอมทำในสิ่งที่ตัวเราเองไม่ชอบ เเต่เราก็ทนยอมเพราะเค้า เวลาเราไม่ยอมทำ เค้าก็ชอบงอล โกรธ ไม่พูดกับเรา
บางครั้งอารมณ์เสียใส่เรา หาว่าเราไม่รักเค้า จนหลายครั้งชอบพูดว่า “งั้นก็เลิกกันไปเลย” ..“งั้นจะไปหาผู้หญิงคนใหม่”
เเต่ตัวเองรู้จักเค้าดี รู้ว่าเค้าพูดประชดเราไปงั้นๆ เเต่บางครั้งเราก็เสียใจจนร้องไห้บ้าง หลายครั้งที่เปิดออกคุยกันเเต่ก็กลับมาเป็น
เเบบเดิมทุกที จนเราตั้งคำถามกับตัวเองว่า ....เราจะใช้ชีวิตกับผู้ชายคนนี้ได้จริงหรอ??
จนต้นเดือนที่ผ่านมา เราไม่ยอมเค้า เพราะเราเครียดเรื่องวิจัย วิทยานิพนธ์มาก เเต่เหมือนเค้าไม่เข้าใจเลย
จนเค้าพูดประชดมาว่า ...งั้นเราก็เลิกกันไปเลย เราเหนื่อยที่จะทนกับสภาพเเบบนี้มากๆ ทั้งจิตใจก็เเย่มากๆ
เราเลยพูดเสียงเรียบไปว่า....โอเค งั้นเราเลิกกัน .....เเล้วเค้าก็ไม่ติดต่อมาเลย ตัวเองก็ไม่ติดต่อไป
นอนร้องได้ท่ามกลางอากาศหนาวๆติดลบนี่มันทรมานมากๆ ถึงอยู่ต่างประเทศมีเพื่อนเฮฮา เเต่พอกลับมาห้องเราก็ร้องไห้ เศร้าทุกที T^T
เเค่อยากถามว่าที่เราไม่ยอมเค้า นี่เราเห็นเเก่ตัวมากใช่มั้ย? T^T
เเล้วเราควรจะทำยังไงดี?
มีใครเลิกกับเเฟนเพราะความต้องการเรื่องเซ็กส์ไม่ตรงกันบ้างค่ะ
เเต่เราไม่รู้จะคุยหรือจะปรึกษากับใครเรื่องนี้ มันเหมือนน้ำท่วมปาก เพราะมันเรื่องส่วนตัวมากๆ
เราเพิ่งเลิกกับเเฟนที่คบกันมา 7ปี ตอนนี้ก็ครบเดือนล่ะ ต่างคนต่างนิ่งต่างเงียบ
ตอนเเรกคิดว่าเงียบเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างมีเวลาได้คิดทบทวน เเต่ตอนนี้1เดือนเเล้วที่ไม่มีการติดต่อ
ก็คงเลิกกันไปเเล้วจริงๆ ตัวเราตอนนี้พอทำใจได้เเล้ว เริ่มชินกับการอยู่คนเดียว รู้สึกโล่งบ้าง เหงาบ้าง เศร้าบ้าง
เข้าเรื่องค่ะ!! เเฟนเราคนนี้คบกันมานานมาก ตอนนี้เราเรียนอยู่ป.โทต่างประเทศปีสุดท้ายเเล้ว
มีเเพลนว่าจะเเต่งงานกันหลังเราเรียนจบกลับไทย เเต่ดันมาเกิดปัญหาซะก่อน
เเฟนเราเป็นคนเซ็กส์จัดมาก เค้าเป็นผู้ชายที่มีความต้องการทางเพศสูงมาก เรื่องบนเตียงเราต้องยอมเค้าทุกอย่าง
เพราะรักเค้ามาก คิดว่ายังไงเราสองคนก็จะเเต่งงาน ใช้ชีวิตร่วมกันอยู่เเล้ว ครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็ไปมาหาสู่กันตลอด
เเต่พอเรามาเรียนต่างประเทศเป็นเวลา3ปี สองปีเเรกเค้าขออะไรเราก็ยอมเค้าตลอด เปิดกล้องโชว์บ้าง อะไรบ้าง
ต้องทนยอมทำในสิ่งที่ตัวเราเองไม่ชอบ เเต่เราก็ทนยอมเพราะเค้า เวลาเราไม่ยอมทำ เค้าก็ชอบงอล โกรธ ไม่พูดกับเรา
บางครั้งอารมณ์เสียใส่เรา หาว่าเราไม่รักเค้า จนหลายครั้งชอบพูดว่า “งั้นก็เลิกกันไปเลย” ..“งั้นจะไปหาผู้หญิงคนใหม่”
เเต่ตัวเองรู้จักเค้าดี รู้ว่าเค้าพูดประชดเราไปงั้นๆ เเต่บางครั้งเราก็เสียใจจนร้องไห้บ้าง หลายครั้งที่เปิดออกคุยกันเเต่ก็กลับมาเป็น
เเบบเดิมทุกที จนเราตั้งคำถามกับตัวเองว่า ....เราจะใช้ชีวิตกับผู้ชายคนนี้ได้จริงหรอ??
จนต้นเดือนที่ผ่านมา เราไม่ยอมเค้า เพราะเราเครียดเรื่องวิจัย วิทยานิพนธ์มาก เเต่เหมือนเค้าไม่เข้าใจเลย
จนเค้าพูดประชดมาว่า ...งั้นเราก็เลิกกันไปเลย เราเหนื่อยที่จะทนกับสภาพเเบบนี้มากๆ ทั้งจิตใจก็เเย่มากๆ
เราเลยพูดเสียงเรียบไปว่า....โอเค งั้นเราเลิกกัน .....เเล้วเค้าก็ไม่ติดต่อมาเลย ตัวเองก็ไม่ติดต่อไป
นอนร้องได้ท่ามกลางอากาศหนาวๆติดลบนี่มันทรมานมากๆ ถึงอยู่ต่างประเทศมีเพื่อนเฮฮา เเต่พอกลับมาห้องเราก็ร้องไห้ เศร้าทุกที T^T
เเค่อยากถามว่าที่เราไม่ยอมเค้า นี่เราเห็นเเก่ตัวมากใช่มั้ย? T^T
เเล้วเราควรจะทำยังไงดี?