เป็นผลทางจิตวิทยาหรือเปล่า หรือเพราะอะไร


สังเกตให้ดีเกม rpg เหมือนการใช้ชีวิตจริงๆมาก

การสร้างตัวละคร การเลือกตัดสินใจต่างๆ ในชีวิตจริงก้เหมือนกัน เราสร้างตัวเราว่าจะเป็นใคร ทำอาชีพอะไร การตัดสินใจต่างๆของเราก็เป็นเรากำหนด

อัพเวล ในชีวิตจริงก็เลื่อนชั้น ประถม มัธยม มหาวิทยาลัย ทำงานเลื่อนตำแหน่ง
ตีมอนเพื่อให้เวลอัพ ในชีวิตจริงก็ฝึกฝนทักษะซ้ำๆให้คล่องๆ เพื่อไปอัพเวล อัพเงินเดือน
เก็บทอง ซื้อไอเทม ในชีวิตจริงเก็บเงินซื้อของกิน ของใช้ อุปกรณ์ต่างๆ ซื้อของขวัญให้ตนเอง  เสื้อผ้า จิปาถะ
ทำเควส ในชีวิตจริงก็ทำงาน ทำการบ้าน ที่อาจารย์สั่ง หัวหน้าสั่ง เพื่อให้งานสำเร็จแลกกลับของรางวัล การเลื่อนขั้น การจบการศึกษา
อัพสเตตัส อัพสกิล ในชีวิตจริงก็ต้องเน้นและว่าจะหันมาจริงจังด้านไหน เป็นหมดก็เน้นไปฝึกสกิลเฉพาะทาง แพทย์เฉพาะทาง อะไรแบบนี้
สำรวจแมพ เก็บไอเทม คุยกับnpc ในชีวิตจริงก็คือท่องเที่ยว หาสถานที่ใหม่ๆ คนรู้จักใหม่ๆ



สังเกตหลายคนตัวละครในเกมเทพมาก ใช้เวลากับเกมเยอะมาก แต่ลีเวลในชีวิตจริงกลับไม่ยอมอัพ
มัวแต่เล่นเกม ไม่เรียนหนังสือ โดนรีไทล์ เรียนไม่จบ แล้วก็เล่นเกมอยู่บ้านเฉยๆ


เคยนัดกิวมากินเลี้ยงข้างนอก ในเกมหลายคนพูดเก่ง แชทเก่ง เป็นตัวบู๊แต่พอชีวิตจริงมานั่งคุยกันกลับเงียบมาก
ไม่ชวนคุยก็ไม่พูด บุคลิกดูหงอยๆแบบแปลก เป็นกันหลายคนเลย หลังๆเลยไม่ค่อยนัดเจอกัน คุยกันในเกมอย่างเดียว

ชีวิตจริงก็เหมือนเกม rpg อัพเวล ซื้อไอเทม ทำเควส อัพสกิล แต่ทำไมหลายคนตัวละครในเกมเทพมากแต่ชีวิตจริงดูแตกต่างกันมาก?