สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรานะ คือนี่ไม่ได้ตั้งกระทู้ถามนะ แต่คือขี้เกียจยืนยืนเลขสมาชิกเลยใช้หมวดนี้ ฮ่าๆๆๆ เพิ่งสมัครเพื่อตั้งเลยอ่ะ ถ้าพิมพ์ผิดหรืออะไรก็ขออภัยจริงๆ 55555 ขอบอกก่อนว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้ที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตเรา ถ้าใครรับไม่ได้กดออก และอยากจะบอกจุดนี้ก่อนว่าเราไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ คิคิ
เข้าเรื่องเถอะ....เราขอไม่บอกชื่อเรานะ เราเป็นผู้หญิง ตอนนี้เราอยู่ม.3 ขอย้อนไปสักตอนป.5-6นะ เรามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งจะบอกว่าเธอเป็นคนที่หน้าตาน่ารัก จมูกโด่งเป็นสันสวย ปากชมพูน่ารักมาก -////- แก้มยุ้ยๆ คิ้วสวย ตาสวย คือสวยอ่ะ เราขอแทนเธอคนนี้ว่า บี ละกันเนาะ เราชอบคุยกับบีมาก เพราะเวลาคุยด้วยกันจะรู้สึกดีเสมอๆ เหมือนเป็นที่ปรึกษาในทุกๆเรื่อง เมื่อต้องขึ้นม.1 พวกเราแยกกันเรียนคนละที่ ตอนนั้นรู้สึกแอบเฟลนิดหน่อยที่ไม่ได้อยู่รร.เดียวกัน แต่คือก็ไม่คิดมาก คุยกันทางเฟส ตอนนั้นจำได้ว่าแอบชอบเพื่อนผชในห้องคนหนึ่ง เลยเอาเรื่องมาเล่าให้บีฟัง ว่าคุยอยู่กับคนนี้นะ เราก็คุยกับคนที่เราแอบชอบสักพักหนึ่ง จนมีวันหนึ่งคือเขาขอเราเป็นแฟน เราดีใจมาก เลยรีบแชทไปบอกบี ว่ามีแฟนแล้วนะ น่ารักมาก บีก็แซวเราใหญ่เลย ฮ่าๆ ตอนที่เล่าเรื่องแฟนให้บีฟัง บีก็บอกว่าเคยมีแฟนอยู่ เลยมาบอกเรา บีบอกว่าเราเล่าทุกอย่างให้บีฟัง แต่บีไม่เคยเล่าเลย บีเลยรู้สึกผิด และก็เล่าให้ฟัง คือตอนนั้นรู้สึกแอบน้อยใจนิดหน่อยที่บีไม่เคยเล่าเลยทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกัน ตอนนั้นคิดได้แค่นี้จริงๆ ช่วงนั้นห่างๆกันไปเพราะต่างคนต่างเปิดเทอมทำให้ไม่ค่อยมีเวลาแชทหากัน เราก็คุยกับแฟนเราปกติ จนมาถึงช่วงหนึ่งที่เรากลับมาคุยกับบี เรารู้สึกคิดถึงมาก ตอนนั้นคือตอบแชทบีก่อนแฟนตัวเอง เวลาคุยกับแฟนก็เริ่มรู้สึกรำคาญแฟน ทั้งๆที่เราก็คุยกับบีแบบไม่รำคาญเลย คือเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า ไม่ได้รักแฟนแล้ว คืออาจจะไม่ได้รักตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ ที่คบกันเพราะบียุและก็เพราะความหลง+เหงา (เลวไปอีก ㅠㅠ) แต่แฟนก็ไม่ได้อะไรกับเรามากนะ ยอมปล่อยเราไป แต่ถามว่าทำไมถึงต้องเลิก บอกเลยว่าจุดนั้นเข้าใจคนที่บอกว่าหมดรักเลยอ่ะ มันยากจริงๆ กลัวจะทำร้ายจิตใจเขามากกว่าเดิม เราเลยไม่ได้บอกอะไร ช่วงแรกแฟนก็ตามตื้อถามว่าผิดอะไรอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็สงสารไง ไม่น่าทำแบบนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงเลยเลิกสนใจไปเลย พอขึ้นม.2 เราก็คุยกับบีปกติ คิดว่าคนนี้คือเพื่อนรักเราเลย จะบอกว่าบีติ่งเกาหลี บีชิบคู่ๆหนึ่ง(ขอไม่บอกนะ)เราเห็นว่าเออน่ารักดีๆ อยากคุยกับบีรู้เรื่องด้วย เลยไปศึกษาศลป.วงนี้ จนตอนนี้ก็รักวงนี้ไปเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ บีคอยแนะนำเราเรื่องพวกนี้เยอะมากเพราะเพิ่งติ่งเป็นวงแรก เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง บีแนะนำฟิคของคู่ที่พวกเราชิบให้เยอะมาก จนถึงตอนนี้ยังจำได้อยู่เลยว่าฟิคเรื่องแรกที่อ่านคือเรื่องอะไร แบบช่วงนั้นติดฟิคหนักมาก ฟิคที่อ่านคือช-ชนะ ฮ่าๆๆ เราไม่อ่านญ-ญ บีก็ไม่อ่าน
***ใครไม่รู้จักฟิคลองเซิทลุงกูดูนะ แต่น่าจะรู้จักกันแหละเนาะ***
กลับเข้าเรื่อง คือเราก็คุยมาเรื่อยๆเลย บีก็เล่านู่นนี่ให้ฟัง เราเองก็เล่าให้ฟัง เหมือนเล่าสิ่งที่เจอมาในชีวิต เวลาที่บีบอกว่าเจอนู่นนี่มา เราจะรู้สึกดีใจมากๆเพราะรู้สึกเหมือนได้สนิทกันอีกขั้นหนึ่ง -////-
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ...ขอตัวไปทำอะไรมากมายก่อน 55555
แอบชอบเพื่อนที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน...
เข้าเรื่องเถอะ....เราขอไม่บอกชื่อเรานะ เราเป็นผู้หญิง ตอนนี้เราอยู่ม.3 ขอย้อนไปสักตอนป.5-6นะ เรามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งจะบอกว่าเธอเป็นคนที่หน้าตาน่ารัก จมูกโด่งเป็นสันสวย ปากชมพูน่ารักมาก -////- แก้มยุ้ยๆ คิ้วสวย ตาสวย คือสวยอ่ะ เราขอแทนเธอคนนี้ว่า บี ละกันเนาะ เราชอบคุยกับบีมาก เพราะเวลาคุยด้วยกันจะรู้สึกดีเสมอๆ เหมือนเป็นที่ปรึกษาในทุกๆเรื่อง เมื่อต้องขึ้นม.1 พวกเราแยกกันเรียนคนละที่ ตอนนั้นรู้สึกแอบเฟลนิดหน่อยที่ไม่ได้อยู่รร.เดียวกัน แต่คือก็ไม่คิดมาก คุยกันทางเฟส ตอนนั้นจำได้ว่าแอบชอบเพื่อนผชในห้องคนหนึ่ง เลยเอาเรื่องมาเล่าให้บีฟัง ว่าคุยอยู่กับคนนี้นะ เราก็คุยกับคนที่เราแอบชอบสักพักหนึ่ง จนมีวันหนึ่งคือเขาขอเราเป็นแฟน เราดีใจมาก เลยรีบแชทไปบอกบี ว่ามีแฟนแล้วนะ น่ารักมาก บีก็แซวเราใหญ่เลย ฮ่าๆ ตอนที่เล่าเรื่องแฟนให้บีฟัง บีก็บอกว่าเคยมีแฟนอยู่ เลยมาบอกเรา บีบอกว่าเราเล่าทุกอย่างให้บีฟัง แต่บีไม่เคยเล่าเลย บีเลยรู้สึกผิด และก็เล่าให้ฟัง คือตอนนั้นรู้สึกแอบน้อยใจนิดหน่อยที่บีไม่เคยเล่าเลยทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกัน ตอนนั้นคิดได้แค่นี้จริงๆ ช่วงนั้นห่างๆกันไปเพราะต่างคนต่างเปิดเทอมทำให้ไม่ค่อยมีเวลาแชทหากัน เราก็คุยกับแฟนเราปกติ จนมาถึงช่วงหนึ่งที่เรากลับมาคุยกับบี เรารู้สึกคิดถึงมาก ตอนนั้นคือตอบแชทบีก่อนแฟนตัวเอง เวลาคุยกับแฟนก็เริ่มรู้สึกรำคาญแฟน ทั้งๆที่เราก็คุยกับบีแบบไม่รำคาญเลย คือเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า ไม่ได้รักแฟนแล้ว คืออาจจะไม่ได้รักตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ ที่คบกันเพราะบียุและก็เพราะความหลง+เหงา (เลวไปอีก ㅠㅠ) แต่แฟนก็ไม่ได้อะไรกับเรามากนะ ยอมปล่อยเราไป แต่ถามว่าทำไมถึงต้องเลิก บอกเลยว่าจุดนั้นเข้าใจคนที่บอกว่าหมดรักเลยอ่ะ มันยากจริงๆ กลัวจะทำร้ายจิตใจเขามากกว่าเดิม เราเลยไม่ได้บอกอะไร ช่วงแรกแฟนก็ตามตื้อถามว่าผิดอะไรอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็สงสารไง ไม่น่าทำแบบนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงเลยเลิกสนใจไปเลย พอขึ้นม.2 เราก็คุยกับบีปกติ คิดว่าคนนี้คือเพื่อนรักเราเลย จะบอกว่าบีติ่งเกาหลี บีชิบคู่ๆหนึ่ง(ขอไม่บอกนะ)เราเห็นว่าเออน่ารักดีๆ อยากคุยกับบีรู้เรื่องด้วย เลยไปศึกษาศลป.วงนี้ จนตอนนี้ก็รักวงนี้ไปเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ บีคอยแนะนำเราเรื่องพวกนี้เยอะมากเพราะเพิ่งติ่งเป็นวงแรก เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง บีแนะนำฟิคของคู่ที่พวกเราชิบให้เยอะมาก จนถึงตอนนี้ยังจำได้อยู่เลยว่าฟิคเรื่องแรกที่อ่านคือเรื่องอะไร แบบช่วงนั้นติดฟิคหนักมาก ฟิคที่อ่านคือช-ชนะ ฮ่าๆๆ เราไม่อ่านญ-ญ บีก็ไม่อ่าน
***ใครไม่รู้จักฟิคลองเซิทลุงกูดูนะ แต่น่าจะรู้จักกันแหละเนาะ***
กลับเข้าเรื่อง คือเราก็คุยมาเรื่อยๆเลย บีก็เล่านู่นนี่ให้ฟัง เราเองก็เล่าให้ฟัง เหมือนเล่าสิ่งที่เจอมาในชีวิต เวลาที่บีบอกว่าเจอนู่นนี่มา เราจะรู้สึกดีใจมากๆเพราะรู้สึกเหมือนได้สนิทกันอีกขั้นหนึ่ง -////-
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ...ขอตัวไปทำอะไรมากมายก่อน 55555