คืออยากชักชวน ให้คนที่มีเงินพอจะเจียดไปเล่นของ  

ให้เล่นของ ตามที่ตัวเองพอใจ และเชื่อว่า จะทำให้คนอื่นได้คลายทุกข์ไปบ้าง


หลังตลาดปิดตอนเที่ยงครึ่ง  
ได้ขับรถไปที่ รพ.สงฆ์  ตามข้อมูลที่ได้อ่านเจอจากเฟซบุค

แล้วขึ้นไปบริจาคให้ "ฆราวาส" ที่มาใช้บริการฟอกไต  ที่ชั้น ๗  ของตึกกัลยาณิวัฒนา
(ตัวตึกอยู่เยื้องไปทางซ้าย ห่างออกไปจากปากทางเข้าโรงพยาบาลสงฆ์ ไม่เกินหนึ่งร้อยเมตร
ให้บอกกับ รปภ.ทางเข้าว่ามาบริจาคเงิน  เขาจะวิทยุบอกให้เพื่อน รปภ.กันที่จอดไว้ให้ )



ในส่วนที่เราได้รับจากสังคมผ่านตัวกลาง  
ผมก็นำมาบริจาคคืนสังคมล่วงหน้าเป็นรายปี  ตามที่ตัวเองอยากจะทำ
โดยแต่ละปี จะหมุนเวียนเปลี่ยนสถานที่ไม่ให้ซ้ำเดิม


เงินจากสังคม  คือเงินก้อนบน
ส่วนเงินที่เชื่อว่าเราหามาเองคือเงินก้อนล่าง


เงินด้านบนในภาพประกอบ  บริจาคคืนสังคมผ่านมูลนืธิฯ









ส่วนเงินด้านล่าง จำนวน ๓ พันบาทที่หามาเอง  
ไม่แน่ใจว่าเป็นแค่พนักงานหรือพยาบาล
จะพาเราเดินไปส่งให้กับมือของคนยากไร้ที่มาฟอกไตโดยตรง  จำนวน ๓ คน  คนละ ๑ พันบาท
เป็นหญิงสูงอายุ ๑ คน ชายสูงอายุ ๑ คน และเด็กวัยรุ่นชาย ๑ คน

เงินหนึ่งพัน  เป็นค่าฟอกไตได้สองครั้ง หรือไม่ก็ได้แค่ครั้งเดียว ที่เหลือเป็นค่าอาหาร ค่าเดินทางมาจากต่างจังหวัด


โดยคนพาไปส่งเงินให้ถึงเตียงคนไข้  
จะทราบข้อมูลว่า  ใครยากไร้กว่ากัน  ซึ่งความจริงก็ยากไร้กันทุกคนแหละ





แค่เห็นแววตา และมือที่ยกขึ้นมาไหว้ได้แค่เพียงข้างเดียว  อีกข้างใส่สายท่อฟอกเลือดอยู่

ผมก็รู้สึกว่า โลกนี้ไม่ได้โหดร้ายกับเราแม้แต่นิดเดียว  โลกโหดร้ายกับคนอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน

กะอีแค่เงินในหุ้นหายไปบ้าง  จะไปเครียดทำไม    


ปีใหม่นี้   ใครยังหาที่เล่นของไม่ได้  แนะนำที่นี้เลยครับ
ผมถามพนักงานรับบริจาคไปว่า  ของสงฆ์คงไม่ขาดแคลนเงินบริจาค ?
เธอยิ้มๆ  ไม่ได้วิจารณ์อะไร  แต่ผมเชือว่า  ต้องขาดแคลนน้อยกว่าคนไข้ฆราวาสแน่ๆ

เพราะมีคนจำนวนมาก  เชื่อว่า ทำบุญกับพระกับเจ้า  ได้ผลบุญมากกว่า

ส่วนผมรุ้สึกว่า จะยังไงก็ได้  แค่เราทำแล้วสบายใจ และคนอื่นได้ประโยชน์ก็พอใจแล้ว