ผมมีเรื่องอยากแชร์ทุกท่าน
จากที่ผมได้รู้จักกับเพื่อน ผู้ชาย เนื่องจากตัวเองก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง

ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลก กล่าวคือ

จะมีผู้ชายกลุ่มนึงที่โสดมาตลอด พูดง่ายๆ คือ หาแฟนไม่ได้สักที
กลุ่มนี้มีหลายประเภท ทั้งคนที่มีหน้าที่การงานไม่แย่ (มีการศึกษาพอควร การงานกลางๆ)
และคนที่หาเช้ากินค่ำ (แรงงานขั้นต่ำ)

คนกลุ่มนี้จะมีอุดมการณ์ที่เหมือนกันอย่างแรงกล้าร่วมกัน คือ อยากได้แฟนที่ ผิวขาว หมวย หน้าตาสวย น่ารัก (4 คำนี้ คือ คำพูด classic ของคนกลุ่มนี้)
บางท่านจะเน้นด้วยว่า ต้องบริสุทธ์ ไม่แต่งงาน มีลูก ซึ่งอันนี้ผมเฉยๆ ครับ แต่ไม่เห็นความจำเป็นสำหรับตัวเองเท่าไหร่นัก
ดังนั้น คนที่ผมรู้จักมาเป็น 10 ปี ตั้งแต่สมัยเรียนคิดยังไง ทุกวันนี้ก็คิดแบบนั้น ไม่เคยเปลี่ยน

พวกเขาเหล่านี้ให้เหตุผลมาว่า ชอบเป็นการส่วนตัว อยากได้คนที่ดีๆ (มันเกี่ยวกับคนดีๆ ยังไงหนอ)

บางทีผมเองก็สงสัยเหมือนกันว่า ทำไมถึงมองกันแค่เปลือกนอก
ไม่ดูที่นิสัย ความคิดของเขาละ ผมว่าคนบางคนไม่สวยมาก ไม่ได้หน้าตาตาม trend แต่บุคลิก นิสัยน่ารักและรอยยิ้มนี่ก็เป็นต่อในหัวใจ (ผม) แล้วละ

และผมเคยพูดเตือนสติเพื่อนๆ ไป บางคนจะบอกว่า เราชอบแบบนี้ แต่บางคนไม่ยอมรับและพูดเหมือนกับว่าผมไปหาเรื่องเขา
จนสุดท้ายคนนั้นผมเลิกคบครับ เพราะผมแค่แนะนำ แต่เขาจะหาเรื่องผม (ทำหน้าฟึดฟัดใส่)
บางคนที่ผมเจอ คือ ไม่คิดจะปรับตัวพัฒนาตัวเอง จนยังไงก็จนอย่างงั้น ทำงานไปวันๆ ไม่คิดจะพัฒนา ให้ตนเองก้าวหน้า
ผมก็สงสัยเหมือนกัน แล้วใครมันจะมาคบกับแกละ

มาถึงบทสรุป ผมอยากทราบความคิดเห็นจากหลายๆ ท่านอย่างสุภาพชนว่า ท่านคิดอย่างไรกับกลุ่มคนเหล่านี้
เหตุใดเขาถึงมองคนเพียงแค่เปลือกนอก และท่านคิดว่าบทสรุปของคนกลุ่มนี้จะลงเอยอย่างไร

ปล...อยากเห็นคนกลุ่มนี้คิดได้ครับ เลยมาตั้งกระทู้ เพราะบางคนอายุก็ไม่น้อยแล้ว แค่เปลี่ยนความคิดบ้าง ชีวิตก็น่าจะดีขึ้น
ในมุมมองผม สังคมที่อยู่ ผมว่าผู้หญิงที่ดีมีเยอะครับ ถ้าเราไม่ตีกรอบเรื่องภายนอกมากนักครับ