ตกลงที่ผมชอบแนวนี้ผมเป็น โรคจิตไหม หรือผมเป็นมาโซคิสครับ และต้องขออภัยในเนื้อหาบางส่วนด้วยนะครับ
คือผมว่าผมเพิ่งมารู้ตัวกับแฟนเก่าสมัยมหาลัยนะครับ
เรื่มเลยดีกว่าเอาแบบกระชับไม่อ้อมค้อม ผมก็มีความคิดอยากเปลี่ยนรรยากาศอาทิเช่น (ขอย้ำว่าเป็นบางครั้งนะครับ)
ยกตัวอย่างเช่น
ผมชอบให้มีบทสนทนา มีเนื้อเรื่อง อะไรประมาณนี้
คนขับแท๊กซี่
พนักงานมาซ่มอไฟ
อาจาย์กับ น.ศ. (อันนี้พลัดกันเป็น แล้วแต่วัน)
หมดเสน่ห์
อาจจะมีขืนใจเล็กๆ
บางครั้งเช่นเล่นแบบจับได้ว่าเธอแอบขโมยของในห้าง
จับมาสอบสวนแล้วไม่ยอมรับ พอค้นตัวเจอหลักฐานเลยจับมัด
ลงโทษเล็ก ปิดตาบ้าง อะไรประมาณนี้
ผมเป็นมาโซคิสไหมครับ

ปล. ตอนนี้จบมานานแล้วนะครับ ทำงานแล้ว