สวัสดีค่ะชาว PANTIP เราชื่อ แอน อายุย่าง 18 ปีค่ะ กำลังเรียนอยู่ ม.5 คือตอนนี้มีปัญหาที่แม้แต่ตัวเองยังหาคำตอบไม่ได้ เราแค่สงสัยว่าทำไมต้องไปโรงเรียน คือเรามีความคิดที่แตกต่างจากคนอื่นมาก (และขวางโลกค่ะ) มันเป็นเพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้เรารู้สึกไม่ชอบโรงเรียนมากๆ อาจจะเป็นเพราะความคิดของเราก็ได้ นี่คือสิ่งที่เราคิดนะคะ // นำมาจากเฟสเราเองค่ะ

ชีวิตคนเรามันต่างกัน แค่จุดหมายปลายทางของชีวิตก็ไม่เหมือนกันแล้ว อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน คุณคิดว่าคุณฝันไปทางเดียวแบบนั้นโอกาศที่จะประสบผลสำเร็จมีมากน้อยเพียงใดคุณก็ไม่รู้ การคาดหวังมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยกับการที่ต้องมากำหนดชีวิตของคนอื่น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่คุณจะทำแบบนั้น.. ฉันแค่คิดต่าง ‪#‎ความคิดขวางโลก‬ แต่คุณรู้มั้ยละว่าฉันเรียนรู้จากสิ่งที่เป็นอยู่มากขนาดไหน ถึงมันจะไม่มากก็ตาม ประสบการณ์ต้องใช้เวลาเพื่อแลกกับการดำเนินของชีวิตนั้นๆ คุณคิดว่าการศึกษาในโรงเรียนสมัยนี้เป็นอย่างไร มันเปลี่ยนไปมากแล้วจาก 150 ปีก่อน เพราะสมัยนี้เต็มไปด้วยเทคโนโลยี จึงเต็มไปด้วยความรู้รอบด้านจนโรงเรียนแทบจะไม่มีความสำคัญเลย ‪#‎แต่‬ สิ่งที่สำคัญอย่างเดียวคือ ‪#‎วุฒิการศึกษา‬ .. และนี่คือสิ่งที่ฉันคิด ระหว่างคนมีวุฒิกับไม่มีใครที่จะมีโอกาสมีที่แหล่งทำมาหากินก่อน ตอบเลยว่า 'คนมีวุฒิ' ‪#‎แต่ไม่เสมอไป‬ เพราะถึงแม้ว่าคุณจะมีวุฒิใช่ว่าคุณจะมีที่ทำงานได้ มันต้องมีประสบการณ์ก่อนหน้านั้น ซึ่งนั้นเรียกว่า 'ความสามารถ' ส่วนคนไม่มีวุฒิ ใช่ว่าจะหาที่ทำงานไม่ได้ คุณสามารถพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้ ฉะนั้นคุณจะมีประสบการณ์มากกว่าคนอื่นๆ และสามารถเรียนรู้จากโลกภายนอกได้อย่างสมบูรณ์ได้

.. @ใบวุฒิเป็นเพียงใบรับรองชีวิต .. แต่ไม่ได้เป็นใบกำหนดชีวิต
อีโมติคอน smile

‪#‎บทความโดยกูเอง‬
#‪#‎ไม่รู้ว่าคนอื่นคนยังไงก็แชร์ได้ใต้โพสต์นะ‬

##‪#‎เราคิดแบบนี้จริงๆ‬

>> @แอนนี่ อิ อิ

คือถามเพื่อนหลายคนเขาก็คิดแบบเรานะ แต่ว่าเขาสามารถทนอยู่กับสภาพเเวดล้อมในโรงเรียนได้ ซึ่งเรามีความอดทนต่ำเลยไม่ค่อยจะทนกับสภาพแบบนี้ได้ค่ะ อีกอย่างเราก็ถูกกดดันจากแม่อีกด้วย มันลำบากใจมากๆเลยค่ะ แต่หลายๆคนอาจจะคิดว่า เราเองที่ผิดที่คิดแบบนี้ ซึ่งจริงๆก็ผิด (มั้งคะ) เรายังคงตั้งคำถามตอนเช้ากับตัวเองทุกวันว่า ทำไมต้องเป็นแบบนั้น ทำไมต้องเป็นแบบนี้ แล้วทางออกและทางแก้ไขมันจะทำยังไงได้บ้าง เราแค่ไม่รู้จุดเป้าหมายในชีวิตตัวเองค่ะ แต่เพื่อนๆของเราก็ยังคงเข้าใจอยู่ แต่คำตอบที่ได้มาทุกวันคือคำว่า 'อดทน' อีกอย่างเรามีแฟนด้วย แต่เขาทำงานแล้วนะคะ (อายุเท่าเรา) เขาก็เคยเป็นแบบเราค่ะ เขารู้ว่าสิ่งที่ตามมามันจะเป็นยังไงแต่เขาก็ไม่ได้ตำนิติเตือนอะไรเพราะเข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ แฟนและเพื่อนยังคงให้กำลังใจเรา แต่เราอยากได้คำตอบว่าตัวเราต้องการอะไรกันแน่ ขนาดตัวเรายังไม่รู้เลย 55

#เพื่อนๆคิดว่าไงคะ ที่เราคิดอาจจะผิด แต่ว่าถ้าลองคิดดูดีๆแล้วมันอาจจะเป็นความจริงที่หลายๆคนประสบอยู่
##อยากจะให้เพื่อนแชร์ความเห็นของตัวเองมาด้วยนะคะ เพราะเราไม่รู้ว่าคนอื่นเขาคิดยังไงบ้าง
###ขอบคุณมากๆค่ะ อาจจะพิมพ์เยอะไปหน่อย แต่มันคือความรู้สึกจริงๆค่ะ