พอคุยกับคนอื่นก็เห็นอกเห็นใจ แม่ก็ไม่ได้แก่ 40  ผมก็ 20 กว่าแล้ว โตยันมีเมีย แม่ชอบพูด แล้วจะอยู่กับใครได้ แม่จะไม่ยุ่งละ จัดการเอาเอง ค่าเทอม ค่าผ่อนรถ เห้อ ตื่นแต่เช้า ง่วงก็ง่วง ช่วยทำนู้นนี่ พอทะเลาะกันก็เหมือนกับผมไม่ช่วยแล้วมาแบมือขอเงินเฉยๆงั้นแหละ คนอื่นละดีจัง ชอบยกมาพูดเทียบ ทีกับผมละแง่ลบตลอด เล่าเรื่องไรให้ฟัง งานทำที่ไหน อะไรยังไง มองลบตลอด หาว่าผมขี้เกรียจทำงานจนเจ้านายบ่นผม ทั้งๆที่ผมเล่ามันไม่ใช่ บริษัทที่ทำก็หาว่าทำไมสบายจัง ทำงานอยู่บ้าน ค้ายาหรือเปล่า แล้วก็โยงจะเอาให้ผมคาย้าให้ได้ พูดสารพัดถ้าค้ายาจะเลิกยึ่ง งุ้นงี่ โคตรรำคาญอะจริงๆ ทะเลาะกับแม่ทุกวัน ผมมันคนปากสุนัขมาก แต่เคารพคน แต่ถ้าขัดใจผมก็ด่าหมดไม่เว้น ยกเว้นแต่แม่ พยายามเลี่ยงคำเหล่านั้นแล้ว แต่อึดอัดอะครับ น้อยใจตัวเองด้วย แต่ก็รักแม่นะ แต่ไม่ไหวอะ ขี้บ่นเกิน ทำไงดีครับ