สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ เราชอบอ่านกระทู้ในพันทิป บางเรื่องที่ถูกใจน่ะ แต่มันเยอะแล้วเราก็เป็นคนนึงที่ขี้เกรียจอ่านมาก 55 ชอบฟังเพื่อนอ่านละมาเล่าให้ฟังมากกว่า อืม! เข้าเรื่อง เราเริ่มสมัครแล้วก็เขียนกระทู้นี้มา ด้วยเพลง'อย่าเสียใจคนเดียว' บางคนอาจจะงงเกี่ยวไรกับชอบรุ่นพี่วะ แบบก็คือฟังแล้วมันนึกถึงพี่เขามาก เราอยากเป็นแค่คนๆนึง ที่อยากยืนอยู่ข้างเขาก็พอ ! (นางเอกไปอีก555)
"ถ้าพี่อ่านอยู่ อยากบอกให้รู้นะ พี่คือแรงบันดาลใจที่ทำให้หนูเขียนกระทู้นี้"
เริ่ม
คือ เรารู้จักกับพี่เขาตั้งแต่ตอนอยู่ม.4 พี่เขาชื่อพี่ (ขอสมมุติชื่อว่าพี่พีละกันนะ) พี่พีเป็นเพื่อนกับพี่เรา กลุ่มพวกพี่เขาจะเป็นกลุ่มใหญ่ๆกลุ่มนึงที่ดังที่สุดใน รร แล้วละ พี่พีหล่อ น่ารัก เรียนเก่งมากกกกก!! (อันนี้เรื่องจิงแก เคยเจอไหมคนที่ แบบแบดบอยด์ ติดเกมส์ ชอบเที่ยว ทำไมมีแต่คนหล่อๆ แล้วแบบแถมยังพ่วงเรียนเก่งด้วย คือดีอ่ะ ) ทุกเย็นเราจะมานั่งรอพี่เล่นบอลอยู่ข้างสนามบอล ก็จะเจอพี่เขาทุกเย็น ก็ไม่รู้นะจำไม่ได้ว่าไปสนิท หรือรู้จักกับพี่เขาตอนไหน พี่เขาก็เคยมาทัก มาคุยด้วยประจำ เราก็ปลื้มนะ มากอ่ะ (กรี้ดในใจ55) แต่คนหล่อมักไม่เหลือให้เรารับประทานง่ายๆหรอกนะ พี่เขาอะก็มีแฟนแล้ว เรียนเก่ง สวย บ้านรวย คือเหมาะกันคะ กมาหัวเน่าแบบฉัน เขี่ยๆทิ้งไป โอเค ชีวิตขมขื่นพอล่ะ นั่นมันตอนสมัยเรามัธยมเด็กเอ๋อๆคนนึง ที่พึ่งเข้ามาตอนม.4 ใหม่ๆน่ะ ข้ามๆไปนะ ตอนนั้นรู้สึกทำอะไรน่าอายเยอะมาก555 เคยถูกเพิ่มไปในกลุ่มดอทเอที่มีแต่ผช. ทั้งกลุ่ม แล้วพี่เขาก็คุยกับเรา คืองงๆว่าเขาเพิ่มตูเข้าไปทำไมว่ะ แอบแฟนคุยเหรอว่ะ คือคิดตอนนั้นในใจ พี่ชั่วมาก555 แล้วยังไม่พอ วาเลนไทน์ ยังเสร่อเอาช่อดอกไม้ไปให้พี่เขาอีก ตอนนั้นตูคิดยังไงว่ะ บ้าจริง5555 พอนะ เรื่องราวตอนเด็กๆ สมัยเด็กติ่งที่แอบชอบรุ่นพี่ 5555
...
ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ปี2 ที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในพิษณุโลก แล้วพี่เขาเรียนอยู่มหาลัยชื่อดังในกทม. (คือพี่เขาเรียนเก่งมากอะไม่แปลกใจที่จะสอบติดเข้ามอดังๆได้ แตกต่างกับฉัน5555) ตั้งแต่พี่เขาเรียนจบต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป ไม่มีอะไรพิเศษ มีมาวันนึง พี่เขาก็ทักเฟสเรามา คือตอนนั้นประมาณตี3 พี่เขาทักมา แต่เราพึ่งมาตอบ เปิดอ่านตอนเช้า (จำบ่ได้ไม่รุ้กี่โมง) คิดในใจพี่เขาทักมาทำไมว่ะ ก็ตอบกลับไปค้ะ พี่พี ก็ถามพี่เขาว่ามีอะไรรึเปล่าคะทักมาซะดึกเชียว พี่เขาตอบกลับมาว่า คิดถึง .... (ตอนนั้นกูนี่ตีลังกาลงเตียงเลยครับ กรี้ดหอแตกจ้า 5555 อกอีแป้นจะแตก) ตั้งแต่นั้นก็เริ่มคุยกับพี่เขามาเรื่อยๆ คุยจนแบบว่างคือต้องคิดถึงละ ตอนเช้าโทรปลุกกันไปเรียน ใครปลุกใครก่อน คือเอาตามเวลาใครมีเรียนก่อนคนนั้นปลุก (แต่ปกติพี่พีก็ใช้หนูปลุกพี่ก่อนประจำนะ ปลุกยากมาก หลับเหมือนซ้อมตายเลยละ5555) แต่ละวันที่ออกไปเจอโลกภายนอกมีอะไรก็เล่าให้กันฟังตลอด คือจนมันเคยชิน พอเริ่มสนิท เล่าเรื่องที่ไม่เคยเล่าให้คนอื่นฟังให้กันฟัง คือมันก็เริ่มสนิทกัน จำคำนี้ได้เลยพี่เขาพูด 'ตอนนี้เราสนิทกันละนะ ' อื้ยยย พี่พีน่ารักมากกกกกกก นิสัยพี่พีน่ะเหรอ ... พี่เขาเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มาก เป็นคนเก่งฉลาด คือเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ แล้วก็ไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น พี่เขาเคยเล่าให้ฟัง เคยไปกินเหล้าร้านนั่งชิวๆร้านนึง แล้วเจ้าของร้านคิดเงินผิด พี่พีบอกว่า 'พี่นี่จำได้ ถึงจะเมาแค่ไหน พี่ก็คิดตังค์ไม่เคยผิด' 5555 คิอตอนนั้นขำแรงมาก แล้วหลังจากวันนั้นพี่พีก็งอนไม่ไปกินข้างร้านนั้นอีก (คือร้านแนวๆขายข้าวด้วยขายแอลกอฮอล์ด้วย ประมาณนั้นมั้ง) พี่พีก็บอกร้านนี้กับข้าวอร่อยมาก เสียดายเหมือนกัน แต่งอน 555 จนแบบเพื่อนพี่เขามาเล่าให้ฟังว่าเจ้าของร้านถามหา ว่าพีไปไหน ไม่เห็นหน้าเห็นตาเลย พี่พีก็บอกเราว่า เขามาง้อก็เลยกลับไปสักหน่อย ไม่ใช่อะไรนะ กับข้าวร้านนี้อร่อย 5555 .... พี่พีเป็นผช. คนนึงที่ชอบเที่ยวกลางคืนมากกกก ไม่รู้ว่าชอบไหมนะ แต่คือเห็นไปบ่อยมาก เฮียเขาบอกว่าเพื่อนชวน รุ่นพี่ชวนขัดไม่ได้ บอกเป็นคนขี้เกรงใจคน ว่างั้นนะ! (ปกติเรียกพี่เขาว่าเฮีย) เวลาเฮียไปทีไร เราก็บอกเฮียว่าอย่ากลับดึกนะ เฮียก็บอกว่าจ้า ไม่กลับดึก แต่เฮียกลับเช้าทุกครั้งเลย 5555 น่ารักจิงๆ (ประชดคะ) เฮียเป็นผช. คนนึงที่ชอบเล่นเกมส์มาก วันไหนที่เล่นที่หอ เฮียจะชอบตั้งกล้อง ให้มองคางบวมๆของเฮีย ที่มาพร้อมกับเหนี่ยง 555 ( ตั้งกล้องแบบดีๆไม่เคยเป็น ) แล้วก็ใช้ปากคาบไมค์หูฟังไว้ตลอด บางวันนี้คาบจนปวดกามอ่ะ คิดดู 555 น่ารักจริงๆ เฮียจะชอบให้พูดกรอกหู ไม่รู้ว่าแยกประสาทได้ยังไงนะ เล่นเกมส์ไปด้วย คุยไปด้วยงี้ เฮียเขาเป็นผู้ชายคนนึง ที่น่ารักมากเลยนะ พูดไปคนอ่านก็ไม่ค่อยเข้าใจเนาะ คือจากที่เล่านิสัย บางส่วนของเฮียให้ฟังแล้ว ลองนึกภาพตามนะ เฮียพี เป็นผู้ชายที่คิ้วหนา เข้ม จมูกโด่ง ตาคมมาก เหมือนกรีดอายอ่ะ แล้วเวลาเฮียยิ้มนี่แบบ โอ้ยยย ! หล่อ เหี้.... ๆ น่ารักเหี้...ๆ (หลงหนักมาก55) เฮียไม่ค่อยสูงมาก แต่ก็มาตราฐานผช.ไทย 167 ซม. (แต่เฮียมักบ่นว่าตัวเองเตี้ยเสมอ) เฮียผมเปามาก ไม่เซทก็ดูดี ถ้าเซททีก็คือน่ากรี้ดมากกก เฮียเขาเป็นขวัญใจเก้งกวางมาก เพราะเฮียเป็นคนหน้าหวาน (คือเหมือนพระเอกลิเกมากเอาจิงๆ555) ... มันมีอะไรหลายๆอย่างที่สัมผัสได้ ว่าเฮียพีเป็น ผู้ชายที่น่ารักมาก ทั้งนิสัยที่เป็นผู้ใหญ่ของเฮีย รวมถึงบางมุมที่เฮียเป็นเด็กง้องแง้งเอาแต่ใจ ตัวเองบ้างก็เหอะ555 (( คือนี่จะเล่าแต่เรื่องเฮียพีเลยใช่ไหม บ้าจริง กระทู้นี้เหมือนเขียนแต่ชมผู้ชาย55 คือจริงๆมันก็อารมณ์แบบนั้นอะนะ เคยเข้าใจไหม อารมณ์แอบชอบ หรือแอบมองรุ่นพี่ เราจะสั่งเกตุอะไรหลายๆ อย่างที่เป็นตัวเขา เราจะใส่ใจสนใจทุกคำพูด ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ คือแบบเอ้ย มันชอบนะ ชอบมอง ชอบสังเกตุเขา มองเวลายิ้มงี้ คือมันเหมือนเราหลุดไปอยู่อีกโลกนึง มันเหมือนเป็นความคิด ความรู้สึกอย่างนึงที่เราสัมผัสได้จากเขา หวังว่าคนที่เคยแอบชอบรุ่นพี่คงเข้าใจเรานะ ))
....
เราก็คุยกับเฮียพีมาเรื่อยๆ ทั้งทางแชท โทรเฟส เฟสไทม์ (เพราะเฮียกับเราเรียนไกลกันมาก) เฮียจะบ่น ว่าให้ไปหาหน่อย ไม่ก็เดี่ยวไปหานะ คือแบบโอ้ยมันไกล อย่ามาเลยเฮีย555 เราคุยกับเฮียมาเกือบเดือนกว่าๆ ก็อื้มวันนึงนึกคึกอะไรไม่รู้เข้าไปดูเฟสเฮียเขา ก็ยังเห็นปกเฮียเป็นรูปคู่เฮียกับแฟน คือเราเคยถามเฮียแล้ว เฮียบอกเลิกกับแฟนแล้ว ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรนะ เฉยๆ คือแบบเออคุยกันเหมือนพี่น้องนะ ไม่คิดอะไร แต่พอมันคุยกันทุกวัน ความรู้สึกมันเริ่มไม่เหมือนเดิม มันเริ่มไม่ใช่ที่เออ เป็นอะไรก็ได้แล้วว่ะ คือมันเริ่มขาดเขาไม่ได้ เราเคยลองวัดใจ วัดความรู้สึกตัวเองนะ คืออยู่ดีๆ เราหายไป2-3 วันได้ แบบหายไปเฉยๆ ไม่ตอบเฟสเฮีย ไม่รับสายเฮีย บางครั้งเฮียทักมาเราก็อ่านไม่ตอบ รู้นะว่าทำแบบนี้เฮียพีต้องโมโหมากแน่ๆ คงโกรธเราเลยแหละ ไม่ก็เรารับโทรศัพท์อาจจะด่ากรอกหูเราก่อนพูดมาเลยก็ได้ (คือความคิดโหดร้าย เฮียพีโมโหน่ากลัวจริง) เรามาลองดูความรู้สึกตัวเองดูว่าเรารู้สึกยังไงว่ะ แค่คุยเฉยๆ พี่น้องจิงเหรอ วันแรกนี่แบบเออโอเค เฉยๆแต่แบบ กูไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเปล่าว่ะ ตอนกินข้าวกูต้องถามใครก่อนกินดิ ก่อนนอนกูต้องทำอะไรว่ะ ทำไมกูเข้าแชทเฟสบ่อยจัง วันที่2นี่หนักเลย มันเงียบมาก เหมือนเราขาดอะไรไปสักอย่าง ในใจเราคือ เหี้.. ทำถูกแล้วหรอว่ะ เล่นอะไรอยุ่เนี่ย ไม่สนุกนะ ยังไม่พอตอนกลางคืนถึงกับหลอนเฮียมาเข้าฝัน โอ้ยยย!! เริ่มทนไม่ไหวละเว้ยยย จนตัดสินใจวันที่3 กูรู้ละ กูชอบเฮีย กูควรทำไงดีว่ะ เหมิอนตัวเองรู้สึกแพ้อ่ะ คือก่อนหน้านี้เพื่อนก็ถามว่าเราคุยกับใคร เราก็บอกว่าพี่ รู้จักกันไม่มีอะไรหรอก เพื่อนมันก็แซวเนี่ยจิงหรอว่ะทำไมเวลาคึยกับพี่เขากูเห็นยิ้มตลอดเลยว่ะ เอาจริงๆคุยเล่นๆคนอื่นไม่เป็นแบบนี้นะ ไอ้เราก็ดั้นไปตอบอวดเก่งไป เห้ยไม่เป็นอะไรหรอก ไม่มีไรหรอกเว้ย พี่เขาก็มีแฟนแล้วนะ กูไม่คิดอะไรหรอก เพื่อนมันเลยตอกกลับมาว่าเจ็บๆ ' เออกูจะรอดู ไอ้พี่ๆเนี่ย แล้ววันนึงจะรู้สึกขาดพี่เขาไม่ได้ ถ้ายังคุยกับพี่เขาแบบนี้ทุกวัน แล้วถ้ารู้สึกแบบนั้น นั่นล่ะ กำลังหลงรักพี่เขา' ประโยคเพื่อนตอนนั้นแล่นจี้ดดดดมาในหัวสมองตอนนี้เลยง กูไม่น่าปากดีเลย เราก็เลยตัดสินใจตอบแชทพี่เขาไปว่า 'พี่พี หนูขอโทษ' 5555 คือตอนนั้นกูคิดอะไรไม่ออกล่ะ คือจะแก้ตัวยังไงดี จะบอกว่าที่หายๆไปนี่ไปทำอะไรมาว่ะ จะบอกความจริง เอ้ยไม่ได้นะเว้ยตายแน่ๆ ถ้าพี่เขารู้น่าอายชะมัด 555! เฮียเขาก็ถามว่าเป็นอะไร ว่ามาซิ ทำไมไม่ตอบแชท ไม่รับโทรศัพท์ เราก็บอกไปว่า เห็นทุกอย่าง แต่ไม่รับไม่ตอบเอง เฮีบเขาก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็ไม่รุ้จะพูดอะไร ก็บ่ายเบี่ยงไป เออไหนๆอันนี้ก็ความจริงละวะ ก็เลยบอกไปว่าก็เฮียมีแฟนแล้วนี่ ! เฮียเขาก็ฮือ! มียังไง เอาอะไรมาพูด เราก็บอกไปส่องเฟสแฟนเฮียมา (คืออันนี้ไปส่องมาจริง55) เฮียเขาก็บอกเอาอะไรมาพูด บอกว่าเลิกแล้วก็เลิกแล้วซิ คือตอนนั้นในใจก็ไม่เชื่ออะ เลิกบ้าไร ไม่เปลี่ยนรูปปกเฟสว่ะ รูปคู่ก็ไม่ลบ แหม้จะอึดไปล่ะ ถ้าเลิกจิงๆนี่ไม่เสียใจอะไรหน่อยรึ เก็บไว้ซะขนาดนั้น หึๆ ตอนนั้นก็ไม่สนใจเรื่องนี้เท่าไร สักพักเฮียก็โทรมา ให้เวลาพูด1นาที (หรือ30วิว่ะ555) ให้เฮียรู้สึกดี คือตอนนั้นเฮียเขาโกรธมากอะ ดูจากคำพูดนะ เราก็พูดไป 'พี่พีคะ หนูขอโทษน้า .(&&:~|#>€**.. บลาๆ'พอพูดจบ เฮียเขาก็ถามพูดได้แค่นี้หรอ (เราก็คิดในใจเอ้อแค่นี้ล่ะ ตูแถไม่ไปแล้ว555) เฮียก็พูด'งี่เง่าไม่เป็นเรื่อง ' อู้ย! เจ็บเลยครับ5555 เราก็ถามเฮียต้องทำไงให้หายโกรธ เฮียตอบ' ขึ้นรถมาหาดิ เดี่ยวนี้เลย' (จ้าาาาา คือประโยคนี้เฮียพูดบ่อยมาก ซึ้งมันเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่เราจะขึ้นรถไปหาถึง กทม. บ้าบอขึ้นรถไปหา ผช. ได้ไง คนเขาลูกมีพ่อมีแม่นะย้ะ555) คุยไปคุยมาเฮียเขาก็ใจเย็นขึ้น แล้วก็กลับมาคุยปกติ 100%ไหม ก็ไม่นะ เหมือนมันค่อยๆเปลี่ยนไปเรื่อยๆอะ ทุกครั้งที่ไม่ค่อยได้คุยกันนานๆ เหมือนมันห่างกันด้วยล่ะ มันไม่มีอะไรแน่นอนเลย เราไม่มีทางรู้ว่าตอนนี้พี่เขาทำอะไร อยุ่กับใคร พิมคุยกันมันไม่รู้หรอกว่าคิดยังไง คุยโทรศัพท์กัน มันไม่รู้หรอก เพราะมันไม่ได้มองตากัน มีคืนนึงที่เฮียไปกินเหล้า ละโทรมาคุยตอนกลับถึงหอ คุยไปคุยมามาเข้าเรื่องนี้ได้ไงไม่รู้ คือคลื่นมันขาดๆหายๆ เราก็กวนตีนอีก เลยพูด ไปว่าเฮียได้ยินไหมมันก็ยังไม่ค่อยได้ยิน เราก็เลยพูดไปอีก 'เฮียเป็นแฟนกันไหม' เฮียก็ฮ้ะ! เมื่อกี้พูดอะไรนะ เราก็บอกป่าวถามว่าได้ยินไหม เฮียก็บอกไม่ใช่ ก่อนหน้านั้น เราก็ไม่พูดคำนี้ละ เฮียก็เหมือนรู้ (ก็คือเขารู้ละคือได้ยินเต็มๆแต่ไม่แน่ใจเลยถามอีก โอเคนะ555) เฮียก็บอกว่า อ่องั้นหรอ คงเมาหูฝาดไปเองละม้างง เฮียก็บอกำด้ยินหรอกน่า แต่แค่ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ตอนนี้ชัดล่ะ (คือเฮียจับพิรุดกูได้ จบค่ะ55) เฮียก็พูดอย่ามาหยอดแบบนี้ เฮียก็หวั่นไหวนะ (คือตอนนั้นอยากบอกไปว่า เอ้อกูก็พูดจิงๆนั้นล่ะ แต่กูอาย555) พูดไปพูดมาเฮียก็ถามไม่เอาเฮียจิงๆเหร้อ คือเราไม่รู้จะพูดไงเลยว่ะ คือในหัวก็คิดนะ คือเรามีอะไรอยุ่ในหัวหลายอย่างมาก มีคำถามหลายคำถามมาก ที่ยังไม่ได้ถามไป คือบางคำถามกลัวถามไปแล้วมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ กลัวความรุ้สึกดีๆ มันหายไป คือยอมที่จะเก็บไว้ แล้วไม่พูดความจริงไปดีกว่า. แล้วอีกอย่าง คือเราคิดมาตลอด และตอนนี้ทุกวันก็ยังคิดว่าเฮียเขาไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก พี่เขาคงเห็นเราเหมิอนน้องสาวคนนึง คือคิดดู มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยว่ะ ที่เฮียเขาจะชอบ หรือจิงจังกับเราจิงๆ คือแฟนเฮียแต่ละคนนี่สวยกว่าเรามาก มันแตกต่างกันอะ รวมถึงความคิด คือเฮียเขาเคยบอกว่าชอบคนที่แก่ความ ความคิดเป็นผู้ใหญ่ คือแบบเอ้อ แค่นี้มันก็ชัดแล้วเว่ย มันไม่ใช่ ตลกมากคนที่จะชอบกันที่ใจ ความสบายใจ มันคงยากอะ 5555 (หัวเราะทั้งน้ำตา) เคยคิดไหม ว่าเราอาจจะไม่ดีพอสำหรับคนๆนึง จนไม่กล้าที่จะมั่นใจในตัวเอง คือตอนนี้เราเป็นเว่ย แล้วเมื่อเรารู้สึกแบบนี้ เราว่ามันไม่ใช่วะ มันไม่ใช่ตัวเราเอง คือเราไม่ต้องจำเป็น ที่จะต้องเริ่ด สวย เก่งเหมิอนใคร คือเราเป็นตัวของตัวเอง เป็นแบบที่เราเป็นนี่แหละ ผช. เขาจะชอบเขาคงชอบที่เราเป็นเรา ... /: (ต่อคอมเม้นนะ)
รักได้ไหม? รุ่นพี่คนนั้น 'ฉันชอบเขา'
"ถ้าพี่อ่านอยู่ อยากบอกให้รู้นะ พี่คือแรงบันดาลใจที่ทำให้หนูเขียนกระทู้นี้"
เริ่ม
คือ เรารู้จักกับพี่เขาตั้งแต่ตอนอยู่ม.4 พี่เขาชื่อพี่ (ขอสมมุติชื่อว่าพี่พีละกันนะ) พี่พีเป็นเพื่อนกับพี่เรา กลุ่มพวกพี่เขาจะเป็นกลุ่มใหญ่ๆกลุ่มนึงที่ดังที่สุดใน รร แล้วละ พี่พีหล่อ น่ารัก เรียนเก่งมากกกกก!! (อันนี้เรื่องจิงแก เคยเจอไหมคนที่ แบบแบดบอยด์ ติดเกมส์ ชอบเที่ยว ทำไมมีแต่คนหล่อๆ แล้วแบบแถมยังพ่วงเรียนเก่งด้วย คือดีอ่ะ ) ทุกเย็นเราจะมานั่งรอพี่เล่นบอลอยู่ข้างสนามบอล ก็จะเจอพี่เขาทุกเย็น ก็ไม่รู้นะจำไม่ได้ว่าไปสนิท หรือรู้จักกับพี่เขาตอนไหน พี่เขาก็เคยมาทัก มาคุยด้วยประจำ เราก็ปลื้มนะ มากอ่ะ (กรี้ดในใจ55) แต่คนหล่อมักไม่เหลือให้เรารับประทานง่ายๆหรอกนะ พี่เขาอะก็มีแฟนแล้ว เรียนเก่ง สวย บ้านรวย คือเหมาะกันคะ กมาหัวเน่าแบบฉัน เขี่ยๆทิ้งไป โอเค ชีวิตขมขื่นพอล่ะ นั่นมันตอนสมัยเรามัธยมเด็กเอ๋อๆคนนึง ที่พึ่งเข้ามาตอนม.4 ใหม่ๆน่ะ ข้ามๆไปนะ ตอนนั้นรู้สึกทำอะไรน่าอายเยอะมาก555 เคยถูกเพิ่มไปในกลุ่มดอทเอที่มีแต่ผช. ทั้งกลุ่ม แล้วพี่เขาก็คุยกับเรา คืองงๆว่าเขาเพิ่มตูเข้าไปทำไมว่ะ แอบแฟนคุยเหรอว่ะ คือคิดตอนนั้นในใจ พี่ชั่วมาก555 แล้วยังไม่พอ วาเลนไทน์ ยังเสร่อเอาช่อดอกไม้ไปให้พี่เขาอีก ตอนนั้นตูคิดยังไงว่ะ บ้าจริง5555 พอนะ เรื่องราวตอนเด็กๆ สมัยเด็กติ่งที่แอบชอบรุ่นพี่ 5555
...
ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ปี2 ที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในพิษณุโลก แล้วพี่เขาเรียนอยู่มหาลัยชื่อดังในกทม. (คือพี่เขาเรียนเก่งมากอะไม่แปลกใจที่จะสอบติดเข้ามอดังๆได้ แตกต่างกับฉัน5555) ตั้งแต่พี่เขาเรียนจบต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป ไม่มีอะไรพิเศษ มีมาวันนึง พี่เขาก็ทักเฟสเรามา คือตอนนั้นประมาณตี3 พี่เขาทักมา แต่เราพึ่งมาตอบ เปิดอ่านตอนเช้า (จำบ่ได้ไม่รุ้กี่โมง) คิดในใจพี่เขาทักมาทำไมว่ะ ก็ตอบกลับไปค้ะ พี่พี ก็ถามพี่เขาว่ามีอะไรรึเปล่าคะทักมาซะดึกเชียว พี่เขาตอบกลับมาว่า คิดถึง .... (ตอนนั้นกูนี่ตีลังกาลงเตียงเลยครับ กรี้ดหอแตกจ้า 5555 อกอีแป้นจะแตก) ตั้งแต่นั้นก็เริ่มคุยกับพี่เขามาเรื่อยๆ คุยจนแบบว่างคือต้องคิดถึงละ ตอนเช้าโทรปลุกกันไปเรียน ใครปลุกใครก่อน คือเอาตามเวลาใครมีเรียนก่อนคนนั้นปลุก (แต่ปกติพี่พีก็ใช้หนูปลุกพี่ก่อนประจำนะ ปลุกยากมาก หลับเหมือนซ้อมตายเลยละ5555) แต่ละวันที่ออกไปเจอโลกภายนอกมีอะไรก็เล่าให้กันฟังตลอด คือจนมันเคยชิน พอเริ่มสนิท เล่าเรื่องที่ไม่เคยเล่าให้คนอื่นฟังให้กันฟัง คือมันก็เริ่มสนิทกัน จำคำนี้ได้เลยพี่เขาพูด 'ตอนนี้เราสนิทกันละนะ ' อื้ยยย พี่พีน่ารักมากกกกกกก นิสัยพี่พีน่ะเหรอ ... พี่เขาเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มาก เป็นคนเก่งฉลาด คือเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ แล้วก็ไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น พี่เขาเคยเล่าให้ฟัง เคยไปกินเหล้าร้านนั่งชิวๆร้านนึง แล้วเจ้าของร้านคิดเงินผิด พี่พีบอกว่า 'พี่นี่จำได้ ถึงจะเมาแค่ไหน พี่ก็คิดตังค์ไม่เคยผิด' 5555 คิอตอนนั้นขำแรงมาก แล้วหลังจากวันนั้นพี่พีก็งอนไม่ไปกินข้างร้านนั้นอีก (คือร้านแนวๆขายข้าวด้วยขายแอลกอฮอล์ด้วย ประมาณนั้นมั้ง) พี่พีก็บอกร้านนี้กับข้าวอร่อยมาก เสียดายเหมือนกัน แต่งอน 555 จนแบบเพื่อนพี่เขามาเล่าให้ฟังว่าเจ้าของร้านถามหา ว่าพีไปไหน ไม่เห็นหน้าเห็นตาเลย พี่พีก็บอกเราว่า เขามาง้อก็เลยกลับไปสักหน่อย ไม่ใช่อะไรนะ กับข้าวร้านนี้อร่อย 5555 .... พี่พีเป็นผช. คนนึงที่ชอบเที่ยวกลางคืนมากกกก ไม่รู้ว่าชอบไหมนะ แต่คือเห็นไปบ่อยมาก เฮียเขาบอกว่าเพื่อนชวน รุ่นพี่ชวนขัดไม่ได้ บอกเป็นคนขี้เกรงใจคน ว่างั้นนะ! (ปกติเรียกพี่เขาว่าเฮีย) เวลาเฮียไปทีไร เราก็บอกเฮียว่าอย่ากลับดึกนะ เฮียก็บอกว่าจ้า ไม่กลับดึก แต่เฮียกลับเช้าทุกครั้งเลย 5555 น่ารักจิงๆ (ประชดคะ) เฮียเป็นผช. คนนึงที่ชอบเล่นเกมส์มาก วันไหนที่เล่นที่หอ เฮียจะชอบตั้งกล้อง ให้มองคางบวมๆของเฮีย ที่มาพร้อมกับเหนี่ยง 555 ( ตั้งกล้องแบบดีๆไม่เคยเป็น ) แล้วก็ใช้ปากคาบไมค์หูฟังไว้ตลอด บางวันนี้คาบจนปวดกามอ่ะ คิดดู 555 น่ารักจริงๆ เฮียจะชอบให้พูดกรอกหู ไม่รู้ว่าแยกประสาทได้ยังไงนะ เล่นเกมส์ไปด้วย คุยไปด้วยงี้ เฮียเขาเป็นผู้ชายคนนึง ที่น่ารักมากเลยนะ พูดไปคนอ่านก็ไม่ค่อยเข้าใจเนาะ คือจากที่เล่านิสัย บางส่วนของเฮียให้ฟังแล้ว ลองนึกภาพตามนะ เฮียพี เป็นผู้ชายที่คิ้วหนา เข้ม จมูกโด่ง ตาคมมาก เหมือนกรีดอายอ่ะ แล้วเวลาเฮียยิ้มนี่แบบ โอ้ยยย ! หล่อ เหี้.... ๆ น่ารักเหี้...ๆ (หลงหนักมาก55) เฮียไม่ค่อยสูงมาก แต่ก็มาตราฐานผช.ไทย 167 ซม. (แต่เฮียมักบ่นว่าตัวเองเตี้ยเสมอ) เฮียผมเปามาก ไม่เซทก็ดูดี ถ้าเซททีก็คือน่ากรี้ดมากกก เฮียเขาเป็นขวัญใจเก้งกวางมาก เพราะเฮียเป็นคนหน้าหวาน (คือเหมือนพระเอกลิเกมากเอาจิงๆ555) ... มันมีอะไรหลายๆอย่างที่สัมผัสได้ ว่าเฮียพีเป็น ผู้ชายที่น่ารักมาก ทั้งนิสัยที่เป็นผู้ใหญ่ของเฮีย รวมถึงบางมุมที่เฮียเป็นเด็กง้องแง้งเอาแต่ใจ ตัวเองบ้างก็เหอะ555 (( คือนี่จะเล่าแต่เรื่องเฮียพีเลยใช่ไหม บ้าจริง กระทู้นี้เหมือนเขียนแต่ชมผู้ชาย55 คือจริงๆมันก็อารมณ์แบบนั้นอะนะ เคยเข้าใจไหม อารมณ์แอบชอบ หรือแอบมองรุ่นพี่ เราจะสั่งเกตุอะไรหลายๆ อย่างที่เป็นตัวเขา เราจะใส่ใจสนใจทุกคำพูด ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ คือแบบเอ้ย มันชอบนะ ชอบมอง ชอบสังเกตุเขา มองเวลายิ้มงี้ คือมันเหมือนเราหลุดไปอยู่อีกโลกนึง มันเหมือนเป็นความคิด ความรู้สึกอย่างนึงที่เราสัมผัสได้จากเขา หวังว่าคนที่เคยแอบชอบรุ่นพี่คงเข้าใจเรานะ ))
....
เราก็คุยกับเฮียพีมาเรื่อยๆ ทั้งทางแชท โทรเฟส เฟสไทม์ (เพราะเฮียกับเราเรียนไกลกันมาก) เฮียจะบ่น ว่าให้ไปหาหน่อย ไม่ก็เดี่ยวไปหานะ คือแบบโอ้ยมันไกล อย่ามาเลยเฮีย555 เราคุยกับเฮียมาเกือบเดือนกว่าๆ ก็อื้มวันนึงนึกคึกอะไรไม่รู้เข้าไปดูเฟสเฮียเขา ก็ยังเห็นปกเฮียเป็นรูปคู่เฮียกับแฟน คือเราเคยถามเฮียแล้ว เฮียบอกเลิกกับแฟนแล้ว ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรนะ เฉยๆ คือแบบเออคุยกันเหมือนพี่น้องนะ ไม่คิดอะไร แต่พอมันคุยกันทุกวัน ความรู้สึกมันเริ่มไม่เหมือนเดิม มันเริ่มไม่ใช่ที่เออ เป็นอะไรก็ได้แล้วว่ะ คือมันเริ่มขาดเขาไม่ได้ เราเคยลองวัดใจ วัดความรู้สึกตัวเองนะ คืออยู่ดีๆ เราหายไป2-3 วันได้ แบบหายไปเฉยๆ ไม่ตอบเฟสเฮีย ไม่รับสายเฮีย บางครั้งเฮียทักมาเราก็อ่านไม่ตอบ รู้นะว่าทำแบบนี้เฮียพีต้องโมโหมากแน่ๆ คงโกรธเราเลยแหละ ไม่ก็เรารับโทรศัพท์อาจจะด่ากรอกหูเราก่อนพูดมาเลยก็ได้ (คือความคิดโหดร้าย เฮียพีโมโหน่ากลัวจริง) เรามาลองดูความรู้สึกตัวเองดูว่าเรารู้สึกยังไงว่ะ แค่คุยเฉยๆ พี่น้องจิงเหรอ วันแรกนี่แบบเออโอเค เฉยๆแต่แบบ กูไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเปล่าว่ะ ตอนกินข้าวกูต้องถามใครก่อนกินดิ ก่อนนอนกูต้องทำอะไรว่ะ ทำไมกูเข้าแชทเฟสบ่อยจัง วันที่2นี่หนักเลย มันเงียบมาก เหมือนเราขาดอะไรไปสักอย่าง ในใจเราคือ เหี้.. ทำถูกแล้วหรอว่ะ เล่นอะไรอยุ่เนี่ย ไม่สนุกนะ ยังไม่พอตอนกลางคืนถึงกับหลอนเฮียมาเข้าฝัน โอ้ยยย!! เริ่มทนไม่ไหวละเว้ยยย จนตัดสินใจวันที่3 กูรู้ละ กูชอบเฮีย กูควรทำไงดีว่ะ เหมิอนตัวเองรู้สึกแพ้อ่ะ คือก่อนหน้านี้เพื่อนก็ถามว่าเราคุยกับใคร เราก็บอกว่าพี่ รู้จักกันไม่มีอะไรหรอก เพื่อนมันก็แซวเนี่ยจิงหรอว่ะทำไมเวลาคึยกับพี่เขากูเห็นยิ้มตลอดเลยว่ะ เอาจริงๆคุยเล่นๆคนอื่นไม่เป็นแบบนี้นะ ไอ้เราก็ดั้นไปตอบอวดเก่งไป เห้ยไม่เป็นอะไรหรอก ไม่มีไรหรอกเว้ย พี่เขาก็มีแฟนแล้วนะ กูไม่คิดอะไรหรอก เพื่อนมันเลยตอกกลับมาว่าเจ็บๆ ' เออกูจะรอดู ไอ้พี่ๆเนี่ย แล้ววันนึงจะรู้สึกขาดพี่เขาไม่ได้ ถ้ายังคุยกับพี่เขาแบบนี้ทุกวัน แล้วถ้ารู้สึกแบบนั้น นั่นล่ะ กำลังหลงรักพี่เขา' ประโยคเพื่อนตอนนั้นแล่นจี้ดดดดมาในหัวสมองตอนนี้เลยง กูไม่น่าปากดีเลย เราก็เลยตัดสินใจตอบแชทพี่เขาไปว่า 'พี่พี หนูขอโทษ' 5555 คือตอนนั้นกูคิดอะไรไม่ออกล่ะ คือจะแก้ตัวยังไงดี จะบอกว่าที่หายๆไปนี่ไปทำอะไรมาว่ะ จะบอกความจริง เอ้ยไม่ได้นะเว้ยตายแน่ๆ ถ้าพี่เขารู้น่าอายชะมัด 555! เฮียเขาก็ถามว่าเป็นอะไร ว่ามาซิ ทำไมไม่ตอบแชท ไม่รับโทรศัพท์ เราก็บอกไปว่า เห็นทุกอย่าง แต่ไม่รับไม่ตอบเอง เฮีบเขาก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็ไม่รุ้จะพูดอะไร ก็บ่ายเบี่ยงไป เออไหนๆอันนี้ก็ความจริงละวะ ก็เลยบอกไปว่าก็เฮียมีแฟนแล้วนี่ ! เฮียเขาก็ฮือ! มียังไง เอาอะไรมาพูด เราก็บอกไปส่องเฟสแฟนเฮียมา (คืออันนี้ไปส่องมาจริง55) เฮียเขาก็บอกเอาอะไรมาพูด บอกว่าเลิกแล้วก็เลิกแล้วซิ คือตอนนั้นในใจก็ไม่เชื่ออะ เลิกบ้าไร ไม่เปลี่ยนรูปปกเฟสว่ะ รูปคู่ก็ไม่ลบ แหม้จะอึดไปล่ะ ถ้าเลิกจิงๆนี่ไม่เสียใจอะไรหน่อยรึ เก็บไว้ซะขนาดนั้น หึๆ ตอนนั้นก็ไม่สนใจเรื่องนี้เท่าไร สักพักเฮียก็โทรมา ให้เวลาพูด1นาที (หรือ30วิว่ะ555) ให้เฮียรู้สึกดี คือตอนนั้นเฮียเขาโกรธมากอะ ดูจากคำพูดนะ เราก็พูดไป 'พี่พีคะ หนูขอโทษน้า .(&&:~|#>€**.. บลาๆ'พอพูดจบ เฮียเขาก็ถามพูดได้แค่นี้หรอ (เราก็คิดในใจเอ้อแค่นี้ล่ะ ตูแถไม่ไปแล้ว555) เฮียก็พูด'งี่เง่าไม่เป็นเรื่อง ' อู้ย! เจ็บเลยครับ5555 เราก็ถามเฮียต้องทำไงให้หายโกรธ เฮียตอบ' ขึ้นรถมาหาดิ เดี่ยวนี้เลย' (จ้าาาาา คือประโยคนี้เฮียพูดบ่อยมาก ซึ้งมันเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่เราจะขึ้นรถไปหาถึง กทม. บ้าบอขึ้นรถไปหา ผช. ได้ไง คนเขาลูกมีพ่อมีแม่นะย้ะ555) คุยไปคุยมาเฮียเขาก็ใจเย็นขึ้น แล้วก็กลับมาคุยปกติ 100%ไหม ก็ไม่นะ เหมือนมันค่อยๆเปลี่ยนไปเรื่อยๆอะ ทุกครั้งที่ไม่ค่อยได้คุยกันนานๆ เหมือนมันห่างกันด้วยล่ะ มันไม่มีอะไรแน่นอนเลย เราไม่มีทางรู้ว่าตอนนี้พี่เขาทำอะไร อยุ่กับใคร พิมคุยกันมันไม่รู้หรอกว่าคิดยังไง คุยโทรศัพท์กัน มันไม่รู้หรอก เพราะมันไม่ได้มองตากัน มีคืนนึงที่เฮียไปกินเหล้า ละโทรมาคุยตอนกลับถึงหอ คุยไปคุยมามาเข้าเรื่องนี้ได้ไงไม่รู้ คือคลื่นมันขาดๆหายๆ เราก็กวนตีนอีก เลยพูด ไปว่าเฮียได้ยินไหมมันก็ยังไม่ค่อยได้ยิน เราก็เลยพูดไปอีก 'เฮียเป็นแฟนกันไหม' เฮียก็ฮ้ะ! เมื่อกี้พูดอะไรนะ เราก็บอกป่าวถามว่าได้ยินไหม เฮียก็บอกไม่ใช่ ก่อนหน้านั้น เราก็ไม่พูดคำนี้ละ เฮียก็เหมือนรู้ (ก็คือเขารู้ละคือได้ยินเต็มๆแต่ไม่แน่ใจเลยถามอีก โอเคนะ555) เฮียก็บอกว่า อ่องั้นหรอ คงเมาหูฝาดไปเองละม้างง เฮียก็บอกำด้ยินหรอกน่า แต่แค่ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ตอนนี้ชัดล่ะ (คือเฮียจับพิรุดกูได้ จบค่ะ55) เฮียก็พูดอย่ามาหยอดแบบนี้ เฮียก็หวั่นไหวนะ (คือตอนนั้นอยากบอกไปว่า เอ้อกูก็พูดจิงๆนั้นล่ะ แต่กูอาย555) พูดไปพูดมาเฮียก็ถามไม่เอาเฮียจิงๆเหร้อ คือเราไม่รู้จะพูดไงเลยว่ะ คือในหัวก็คิดนะ คือเรามีอะไรอยุ่ในหัวหลายอย่างมาก มีคำถามหลายคำถามมาก ที่ยังไม่ได้ถามไป คือบางคำถามกลัวถามไปแล้วมันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ กลัวความรุ้สึกดีๆ มันหายไป คือยอมที่จะเก็บไว้ แล้วไม่พูดความจริงไปดีกว่า. แล้วอีกอย่าง คือเราคิดมาตลอด และตอนนี้ทุกวันก็ยังคิดว่าเฮียเขาไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอก พี่เขาคงเห็นเราเหมิอนน้องสาวคนนึง คือคิดดู มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยว่ะ ที่เฮียเขาจะชอบ หรือจิงจังกับเราจิงๆ คือแฟนเฮียแต่ละคนนี่สวยกว่าเรามาก มันแตกต่างกันอะ รวมถึงความคิด คือเฮียเขาเคยบอกว่าชอบคนที่แก่ความ ความคิดเป็นผู้ใหญ่ คือแบบเอ้อ แค่นี้มันก็ชัดแล้วเว่ย มันไม่ใช่ ตลกมากคนที่จะชอบกันที่ใจ ความสบายใจ มันคงยากอะ 5555 (หัวเราะทั้งน้ำตา) เคยคิดไหม ว่าเราอาจจะไม่ดีพอสำหรับคนๆนึง จนไม่กล้าที่จะมั่นใจในตัวเอง คือตอนนี้เราเป็นเว่ย แล้วเมื่อเรารู้สึกแบบนี้ เราว่ามันไม่ใช่วะ มันไม่ใช่ตัวเราเอง คือเราไม่ต้องจำเป็น ที่จะต้องเริ่ด สวย เก่งเหมิอนใคร คือเราเป็นตัวของตัวเอง เป็นแบบที่เราเป็นนี่แหละ ผช. เขาจะชอบเขาคงชอบที่เราเป็นเรา ... /: (ต่อคอมเม้นนะ)