เราเองก็ไม่เข้าใจว่าพวกเขาต้องการอะไรจากเราเหมือนกัน555 เราเป็นลูกคนกลางค่ะมีน้องสองคนเป็นลูกสาวกันหมดเลยแต่ความผิดของเขากลับตกมาอยู่ที่เราคนเดียวเฉยเลย555 หน้าตลกสิ้นดีจริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะโดนต่อว่าเสมอและคะธรรมดาของบ้านนี้ ไม่ว่าจะทำดีแค่ไหนก็โดนตลอดมีช่วงที่เราพึ่งเข้าม1 ใหม่ๆ มันเป็นช่วงที่ๆบ้านปล่อยให้เราได้ลองใช้ชีวิตบ้างแบบไม่ต้องมาตีกรอบ เรายอมรับว่าเราผิดจริงที่เราได้ออกนอกลู่นอกทางในแบบที่พี่สาวกับน้องสาวตอนอยู่จุดเดียวกับเราแล้วไม่ทำ มันก็คงเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาจำมาตลอดมั้งค่ะ หลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยปล่อยให้เราได้ทำอะไรที่เราอยากทำอยากจะทำอะไรก็ต้องมาขอเขาก่อนตลอดได้บ้างไม่ได้บ้างเรื่องธรรมดาและค่ะ55 จนวันหนึ่งวันที่ทำให้เราจากปกติก็ไม่ค่อยสนิทกับคนที่บ้านอยู่แล้วเหตุการณ์นี้มันทำให้เรายิ่งไม่อยากยุ่งกับพวกเขาอีกเลย ก็ตั้งแต่เด็กจนโตมาเราก็ไม่เคยให้ใครโดนเขาทำร้ายหรอกค่ะอย่างมากก็ตีแต่ของไม่ปกติมั้งค่ะโดนเข้าเต็มๆหน้าเลย55555 ไม่มีใครคิดที่จะช่วยเลยสักคนนั่งกันเฉยเอาซะนึกว่าดูหนังกันอยู่เลยไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเพื่อใครได้มาอ่านแล้วอาจจะนึกว่าแค่ครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอกเขาก็โมโห ใช่ค่ะครั้งแรกพอทนครั้งสอง-สามสี่พอเลย ก็ทำตัวเหมือนกระสอบทรายแหละค่ะทุกวันแทบไม่อยากกลับมาที่ๆชื่อว่าบ้านเลย5555