ทั้งๆที่อยู่กับคนมากมายแต่มีความรู้สึกแบบนี้ เหงานะ!! อยากร้องไห้นะ!! หลังจบมัธยมปลายมาอะไรๆก็น่าเบื่อไปหมดจากที่เป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนขึ้เหงาจากที่เป็นคนชอบเที่ยวต้องมีเพื่อนไปเยอะๆเพราะเป็นคนไม่ชอบการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวถ้าไม่มีเพื่อนไปก็ต้องบังคับไปจนกว่าจะมีใครพาไปไปสองคนก็ยังดีแต่กลับอยากไปไหนมาไหนคนเดียวอยากอยู่คนเดียวอยากทำอะไรๆคนเดียวจนบางครั้งเพื่อนมันถามว่าเราโกรธอะไรมันหรือเปล่าทั้งๆที่เราก็ไม่ได้โกรธอะไร บางครั้งก็รู้สึกโดดเดี่ยวทั้งๆที่คนก็เยอะมีเสียงหัวเราะเพื่อนๆที่กำลังสนุกกับการแกล้งเพื่อนแต่มันกลับมีความรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวเลย เหงาอ่ะ!! หลังที่เข้ามหา'ลัยก็เริ่มตีตัวออกหากจากเพื่อนๆอยู่คนเดียวมากขึ้นไปไหนมาไหนคนเดียวแทบจะทุกครั้ง ถ้าไม่โดนบังคับก็ไม่ไปด้วยจนเพื่อนเริ่มจะชิน ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหรือเป็นเพราะเราเริ่มเบื่อ!!? หรืออะไร!!? ทำไมถึงมีความรู้สึกแบบนี้!!? ไม่ชอบเลยกับความรู้สึกแบบนี้พยายามเข้าหาเพื่อนบ้างแต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดกลับมาอยู่คนเดียวอีกตามเคยเพราะมันรู้สึกโดดเดี่ยว รู้สึกเหงา เหนื่อยนะ T^T เหมือนคนโรคจิตเลย เห้อ!! - -") เรากรุ๊ป AB นะเห็นเคยอ่านเจอเขาบอกว่าคนเลือดกรุ๊ปนี้จะเป็นพวกเย็นชาชอบอยู่คนเดียวมันเกี่ยวด้วยหรอ!! เราก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไรเราว่ามันอยู่ที่คนนะ เห้อ!! ใครเป็นเหมือนกันบ้าง!!