ก่อนอื่นขอเกริ่นก่อนนะคะเพื่อให้เข้าใจอาการทั้งหมด เมื่อ 2 ปีก่อนแม่ป่วยเป็นโรคพุ่มพวงและรับการรักษาอย่างต่อเนื่องจากหมอเฉพาะทางมาเรื่อยๆ โดยจะมีการรักษาโรคหลักและโรคที่แทรกซ้อนเข้ามาเรื่อยๆ แต่ก็ผ่านมาด้วยดี ปัจจุบันคุณแม่อายุ 60 ปี

จนกระทั่งเมื่อประมาณครึ่งปีมานี้ แม่มีอาการปวดบริเวณต้นขาข้างซ้าย โดยเริ่มแรกจะมีอาการปวดตอนที่ลุกขึ้นยืนและออกเดิน ก็ไปหาหมอที่ต่างจังหวัดเพราะตอนนั้นคุณแม่อยู่ต่างจังหวัด คุณหมอให้แม่ทำการบริหารขาโดยการยืดเส้นยืดสาย แนะนำให้ออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยาน แต่ยิ่งนานวันยิ่งอาการหนักขึ้น จนต่อมาต้องทานยาแก้ปวด มีไข้

ก็เลยตัดสินใจไปหาหมอในกรุงเทพ ทางโรงพยาบาลทำการเอ็กซ์เรย์ เจอกระดูกบริเวณต้นขาต่อกับเชิงกรานด้านซ้ายของแม่เล็กลง หมอไม่ผ่าตัดให้ หมอแนะนำให้ไม่ให้เดินเยอะ อย่าให้น้ำหนักเพิ่ม และไม่ควรทานยาแก้ปวด โดยคุณหมอนัดให้แม่ไปตรวจอีกใน 2 เดือน ถ้าอาการแย่ลง คุณหมอจะผ่าตัดให้

แต่จุดสำคัญคือแม่มีอาการปวดเหมือนเดิม และดูเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวานซืนบ่นปวดแต่ก็ยังไปไหนมาไหนได้ เดินเองได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้า แต่เมื่อวานปวดมากจนเป็นไข้ นอนซม ต้องใช้ไม้เท้าช่วยหรือต้องมีคนพยุงตอนเข้าห้องน้ำ ที่สำคัญสุขภาพจิตแย่ บ่นว่า ทำไมปวดมากขนาดนี้ จะอยู่ได้อีกนานไหม บ่นว่าคงไม่ได้เห็นหลานรับปริญญา พูดไปลูบหน้าหลานไปแบบเศร้าๆ คนเป็นลูกเห็นแม่ทรมานแล้วเศร้าใจมาก พยายามหาทางให้ได้ อย่างน้อยก็ช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวดของแม่ลงได้บ้าง พยายามหาข้อมูลเรื่องการดูแลเบื้องต้นคนป่วยที่มีอาการแบบนี้หรือแนวทางอื่นในการรักษา แต่ก็หายากมากค่ะ มันไม่มีคำแนะนำแบบเฉพาะเจาะจงเลย

ขอคำแนะนำจากเพื่อนในห้องนี้ด้วยค่ะ อาการแบบนี้จะมีวิธีช่วย/บรรเทาอาการได้อย่างไรบ้าง