ตอนแรกเราไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปมีความสัมพันธ์อะไรแบบนั้นหรอกค่ะ
เรารู้จักกับเขาเพราะเขาเปนรุ่นพี่ค่ะ เราเริ่มสนิทกับเขาเพราะ เพื่อนเรามีพี่รหัสอยู่ในแก๊งนั้นค่ะ ก็เลยทำให้ต้องเจอกันบ่อยไปไหนด้วยกันบ่อย
เรารู้ตั้งแต่แรกค่ะว่าเขามีแฟนแล้ว ส่วนตอนนั้นเราก่มีเหมือนกัน แรกๆเราไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ ให้คำปรึกษาเขาด้วยซ้ำ
ทีนี้เราเลิกกับแฟนค่ะ หลังจากนั้นก็คุยกันมากขึ้น ไปไหนด้วยกันบ่อยขึ้น เราเริ่มรู้สึกดีกับเขาค่ะ วันนึงเขาทะเลาะกับแฟนแล้วเราแอบไปอ่านแชทค่ะ เราเห็นเหมือนยังไง ผญ เขาก็จะไม่กลับมา เราก็คอยปลอบเขาค่ะ แล้วเราก่ไม่ได้สนใจ แฟนเขาอีกเลย เราเจอเขาเกือบทุกวันค่ะ กินข้าวด้วยกันเกือบทุกมื้อ มีอยู่วันนึงเขาบอกความรู้สึกเขากับเรา เราก็บอกเขาไปว่า หลังจากวันนี้ นับไปอีก สี่เดือนค่อยกลับมาพูดคำนี้ (เราให้เวลาทั้งตัวเขาและตัวเรา) แต่ความรู้สึกมันก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆค่ะ คืนนึงไปเที่ยวกันมาค่ะ เราก่มึนๆหน่อยๆเลยกล้าถามไปว่าเขายังคุยกะแฟนอยู่ไหม เขาตอบ คุยอยู่ เรานี้โครตจี๊ดเลยค่ะ แต่เราก่ยังโกหกตัวเองโกหกเพื่อนว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเขาขนาดนั่นค่ะ รวมเวลาตั้งแต่ตอนนั่น ถึงตอนนี้ ประมาณ สองเดือนหน่อยๆได้ละค่ะ เรื่องมันเลยเถิดเกินไปแล้วค่ะ เรารู้ว่าผิดค่ะ  เหมือนละครเลย ตอนนี้ความรู้สึกเรา อยากจะถอยมากเลยค่ะ เราเคยพยายามแล้ว แต่มันทำไม่ได้จริงๆ เรารักเขาค่ะ เรามีความสุขค่ะเวลาได้อยู่ใกล้ๆเขาไปไหนกับเขา แต่เราฝืนตัวเองไม่ได้จริงๆ  รู้ทั้งรู้ว่าเขาก่ยังรักกันดี

ปล.ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ถ้าเพื่อนๆอยากอ่านเราจะแชร์ให้อ่านกันทีหลังค่ะ