คือว่าผมอยากจะอธิบายเกี่ยวกับตัวผมก่อน คือผมเนี่ย เป็นคนนิสัยรักเพื่อน รักพี่น้อง และคนรู้จักมากมี100ให้100ประมาณนั้น แต่ถ้าเป็นคนที่ผมไม่รู้จักเนี่ยผมจะไม่แคร์เลย เรื่องก็มีอยู่ว่า....
ผมเกิดเกลียดเพื่อนในกลุ่มของผมขึ้นมา เพราะไอเพื่อนผมคนนี้เนี้ย มันดันไปคุยกับคนที่ผมเคยคุย ซึ่งเวลาผมคุยกับใคร ผมมักจะบอกกับกลุ่มเพื่อนเสมอ(เพื่อนมหาลัย)  เพื่อเป็นการสื่อว่า คนนี้กูคุยอยู่นะประมาณนี้ เปลี่ยนเป้าหมายได้แล้วเมิงงง  คือต้นเรื่องผมไปเจอกับผู้หญิงคนนี้ในงานมหาลัย แล้ว ผมจึงรวบรวมความกล้าไปขอถ่ายรูป(อันที่จริงก็อาศัยหน้าด้าน5555) จากนั้นผมก็บอกว่า "ขอเฟสหน่อยเด๋วเราแท๊กรูปไปให้ "
เธอคนนั้นก็บอกชื่อเฟสมา "ถ้าสะกดถูกเอาไปเลย" 5555 พิมพ์มาถึงตรงนี้แล้วอดยิ้มอ่อนไม่ได้ เขิล เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมขอเฟสให้ตัวเอง ปกติขอให้เพื่อนในผับบ้าง ร้านเหล้าบ้าง ร้านหนมปังบ้าง แต่นี้งานมหาลัยและที่สำคัญกลางวัน!!!! เห็นหน้ากันชัดแจ๋วเบย อิอิ อ่าหลังจากจบงานมหาลัยมาก็คุยกันนานๆครั้ง วันนึง2-3ประโยค แต่พอผ่านไปสักอาทิตย์ ผมก็แบบอ่อยเหยื่อ ลองเชิง ถ่ายรูปขวดเหล้าให้ดูแล้วบอกว่ามาไหม555+ พิมพ์เล่นๆ แต่เธอก็บอกว่าอยากกินเหล้า  ผมก็ถามเธอว่าเป็นไรทำไมถึงอยากกินระมาณนี้บลาาาาๆ  เธอบอกผมว่าเธอพึ่งเลิกกับแฟน  ด้วยความไวของปีศาล พอเช้าอีกวันผมชวนเธอไปเที่ยวเลย เดทแรกก็ว่าได้ อิอิ หลังจากนั้นคุยกันยาวครัช ผมไม่ได้หล่อนะ ออกจะหน้า แต่เอาใจเก่ง พอจะอ่านคนออกบ้าง (ไม่ได้หลงตัวเองเลยเนาะ)  ความสัมพันเราดีขึ้นเรื่อยๆ จนแบบสามารถขอเป็นแฟนได้แล้ว เธอก็เคยพูดๆอยู่ว่า รอผมไปขอเธอเป็นแฟน แต่ผมไม่มั่นใจ เพราะ คิดว่าเธออาจจะมีอะไรปิดบังผมอยู่ไหม อยากแน่ใจมากกว่านี้ แต่แล้ว มีอยู่วันนึง ผมนัดเธอไปเที่ยวงานไรสักอย่างที่สนามหลวง เธอมาช้า ผมก็เค้นถาม จนได้คำตอบ เธอบอกไปเยี่ยมแฟนเก่า แฟนเก่าเธอแขนหัก แล้วก็พ่อแม่แฟนเก่าคิดถึง (ผมคิดในใจเกี่ยวไรวะ) ได้แต่ทำหน้ายิ้มกริ่มแล้วพูดว่า อ่อวววว จากนั้นผมก็เริ่มไม่มีความมั่นใจในตัวเธอ  เธอเริ่มทำให้ผมเปลี่ยนจากอัสวินขี่ม้าขาวเข้าสู่ด้านมืดเป็นดารค์ เวเดอร์ อ้าว!!ผิดเรื่องหรอ5555
ผมเล่าแบบไม่ซีเรียวนะครับ เอ้ย! ซีเรียส เอ้ย! ถูกแล้ว ปกติผมเป็นคนอารมณ์ดี เป็นที่รักของเพื่อนๆเพราะทำตัวตลก มาๆต่อๆ  ผมก็ออกไปเที่ยวกลางคืน ขอไลน์ผู้หญิงมาคุยบ้างสนุกๆ วันละคนสองคน  บางคนขอมาแล้วก็ไม่คุย ถึงประโยคนี้ไม่ต้องสงสัยหน้าตา จขกท นะครับ ไม่หล่อ แต่อาศัยความมืด และการแต่งตัวดีเข้าช่วย หลังจากนั้นเธอก็ทักผมมาว่า อยากไปกินหมูกระทะไปกินกัน แต่ผมปฎิเสธหมดทุกอย่าง เพราะใกล้สอบแล้ว ต้องเอาอนาคตไว้ก่อน ผมกะว่าสอบเสร็จจะพาเธอไปเที่ยวชุดใหญ่  แต่พอวันสอบวันสุดท้ายผมเปลี่ยนความคิดทันที เมื่อเห็นสเตตัสในfbเธอ เธอตั้งว่าสอบเสร็จแล้วใครก็ได้ชวนเที่ยวหน่อยไปหมด เท่านั้นแหละ หัวร้อนเลยผม พออีกวันมา เธอทักผมว่าอยากไปเที่ยว ผมก็ประชดว่า แล้วเมื่อวานไม่มีคนชวนเที่ยวหรอ เธอตอบว่าไม่มี แต่ดูจากนิสัยเธอแล้ว เธอคงโกหกผมแน่ ผมก็ตอบเธอไปว่า" เครๆ" เหมือนตัดบทคุย แล้วผมก็บอกอีกว่า รอใกล้สิ้นเดือนก่อน ตอนนี้ไม่ค่อยมีตัง  พอปิดเทอมต่างคนก็แยกย้าย มีวันนึงผมไปเที่ยวเจเจกรีนกับน้องแถวบ้าน ก็เช็คอินปกติ เธอก็ทักผมมาว่า "อ้าว วันนี้แกไปเจเจมาหรอ" ก็คุยกันสักพัก เธอก็บอกว่าเธอเจอเพื่อนผมด้วย แต่ผม มารู้ที่หลังคือแม่ม2คนนัดกันไป  สงสัยกลัวผมเห็นมั้งเลยพูดกันไว้ก่อน แต่หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เธอตอบเหมือนไม่อยากคุย ผมเลยเอาคืน ถามเช้า ตอบมืด หรือตอบวันพรุ่งนี้ ถึงตรงนี้ผมคงดูนิดนึง หลังจากนี้ไม่นานผมก็ไม่คุยและไม่ทักไป  แล้วก็ถึงช่วงเวลาใกล้เปิดเทอม ผมกับกลุ่มเพื่อนมหาลัยก็ไปเที่ยวทะเลกัน ก็อัปรูปลงปกติ  ผมถ่ายรูปคู่กับเพื่อนอีกคนนึงในกลุ่ม แล้วก็ลงเฟสเรียกเรตติ้งไปตามปกติ  แต่แล้วผมก็ตกใจเมื่อมีแจ้งเตือนหนึ่งอันที่ผมไม่ได้เห็นมานาน เธอครับ เธอคนนั้นเข้ามาคอมเม้นรูป แต่เป็นรูปคู่ระหว่างผมกับเพื่อนอีกคน ที่สำคัญไม่ใช่เฟสผมด้วย ผมก็เอ๊ะใจแล้ววว  มันต้องมีไรสักอย่างด้วยความที่ผมเป็นคนไม่ค่อยพูดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ เพราะผมกลัวความจริง กลัวสิ่งที่ผมคิดไว้จะเป็นจริง แบบโดนเพื่อนหักหลังไรประมาณนี้  เพราะด้วยนิสัยแปลกๆของ  จขกทๆ ไม่ชอบให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ มาจีบคนเดียวกันกับ จขกท สักเท่าไหร่  พอคิดจบแต่ไม่ได้พูดออกไป มันเลยเป็นเรื่องติดค้างในใจพูดออกไปได้ ตัดบทมาถึง.........เปิดเทอม  สักพักจนใกล้จะถึงวันเกิดผม ผมก็โพสหน้าเฟสผมว่า จัดวันเกิดที่ร้านนี้......นะ ชวนเพื่อนๆทุกคนในเฟส เธอก็เข้ามาคอมเม้น ผมก็เลยทักแชทไปชวน แต่อยากให้ไปกันทุกคนเพราะในเฟสผม90%ผมรู้จัก อีก10%คืออยากรู้จัก เอ้ย ไม่ช่าย 555 จนถึงงานวันเกิดจริงๆเธอไม่มา แล้วบล็อคเฟสบล๊อคไลน์เปลี่ยนเบอร์ ผมจึงคิดว่าถ้าจบแบบจริงๆควรจบสวยๆหน่อยนะ คนแรกที่เราขอเฟสตอนกลางวันแบบนี้จะจบแบบนี้ได้ยังไงกันนะ ทาเคชิ!!!  จขกท คิดว่าเราควรจบแบบจากกันด้วยดีดีกว่า ผมจึงทักเพื่อนเธอไปว่าเกิดไรขึ้น บลาๆ ผมก็เลยได้คุยกับเธอ เธอก็เล่าว่าเพื่อนผมเข้าไปคุยกับเธอตอนผมหายไป  แต่เธอก็ไม่ได้จริงจัง (อันนี้ผมเบ้ปากมองบน ) แต่ตอนนี้เธอมีแฟนอยู่แล้วหล่ะ แต่เป็นฝรั่ง ผมก็คุยเหมือนเดิมปกตินะกับเธอ5555 ไม่ได้สนใจว่ามีแฟนแล้ว (ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกจีบคนมีแฟนแล้วหล่ะ 555)   แต่กับเพื่อนผม  พอผมหันมามองเพื่อนผมไม่รู้จะพูดยังไง คือเขารู้เรื่องผมหมดทุกอย่าง เรียนด้วยกันเที่ยวด้วยกันแต่ไม่น่าทำแบบนี้ คนอื่นอาจจะคิดว่า อ้าว หวงก้างหรอ แต่ผมถูกปลูกฝังมาแบบว่า แฟนเก่าเพื่อน คนที่เพื่อนเคยคุยเราจะไม่ยุ่ง เรากลัวสักวันเราจะมองหน้าเพื่อนไม่ติด ไอสิ่งที่ผมไม่เคยคิดจะทำกับคนอื่น แต่ผมกลับโดนสะเอง หึหึ ทั้งรักเพื่อนทั้งโกรธเพื่อน ตอนนี้ผมกลายเป็นเกลียดแล้ว หลายๆเรื่องรวมกันมันระเบิดออกมา ทำให้ผมมองไม่เห็นความดีของเพื่อนคนนี้เลย  ผมอยากรู้ว่าถ้าทุกคนที่เข้ามาอ่านเป็นผมจะคิดยังไง จะทำยังไง จขกท ไม่ต้องการคำแนะนำครับไม่ต้องการคำปลอบโยน สตรองพอ!!  แต่เบื่อคำว่าสตรองแล้ว โหลไป เห้อออ55555 แค่อยากให้จำลองคนที่เข้ามาอ่าน เป็น จขกท  ว่าจะรับมือยังไงกับเหตุการณ์นี้