ก่อนอื่น เราไม่ได้ไม่ชอบหมานะ แต่มันเกินไปจริงคะ
      เราเคยตั้งถามคราวที่แล้ว และหลังจากวันนั้นเรากลับเลยคะ ไม่ทนแล้วให้เขาจัดการกันเองบ้าง
  แต่ก่อนวันงานประมาณ2อาทิตย์ เขาโทรมาว่า ปู่ตกบันได เนื่องจากทาสี และทำหลังคา
เรากับสามีพาลูกรีบขับรถไปหาเลย ปรากฎว่า เขาตกแต่สามขั้นก่อนปีนขึ้นไปทาสี แค่ฟกช้ำ และให้คนอื่นทำแทน
เราโล่งอก ว่าดีที่ไม่เป็นหนัก แต่ก็โกรธนิดๆที่โกหก
สุดท้ายแม่สามีให้งานมาทำจนถึงวันงานจนได้ สามีลางานได้2วันเลยมาวันงานทีเดียว เหลือเรากับลูก ที่บ้านนั้น
เราก็ไม่อยากทำหรอกแต่ เราก็ใจดำไม่ลง
(เราผิดเองที่ใจดีไป)
เนื่องจาก อะไรหลายๆอย่างไม่ลงตัวเลยเลื่อนงานแต่งของพี่สาวสามี มาวันนี้ (ขอแทนพี่สาวสามีว่า รัน ส่วนแฟนเขา เร  )
งานนี้ได้ญาติๆมาช่วยกันตั้งแต่ตกแต่ง สถานที่และกับข้าว พี่เรเสนอให้เอาหมาไปร้านตัดขน เพื่อรับฝาก แต่โดนต่อว่า ไม่มีใครดูแลดีเท่าเขา
(งั้นเฝ้าเองไหม ก็ไม่เพราะต้องทำพิธีเช้า ส่วนโต๊ะจีนก็ต้องพาแขกมาส่งที่โต๊ะกับรับหน้างาน)
เลยเอาโซ่มาล่ามพร้อมที่ครอบปากหมา
โดยแม่สามีบ่น แต่ขัดใจไม่ได้ เพราะมีพ่อแม่พี่เรอยู่ด้วย
พอเวลางาน พ่อเรากับสามีช่วยดูแลแขก ส่วนแม่เราดูแลหลานและไปดูความเรียบร้อยว่าคล้องโซ่และที่ครอบแล้ว
ส่วนเราช่วยงานล้างจาน
สักพักแม่เราเอาลูกมาฝากไปเข้าห้องน้ำ
และเป็นที่คาด หมาทั้งสามตัวไปกัดแขกที่มางาน2คน
คนแรกเด็กยกโต๊ะจีน มีรอยข่วน แต่อีกคนเลือดอาบ
พ่อเราพาไปโรง'บาล จ่าค่ารักษาแล้ว และปลอดภัยแล้ว ส่วนสามีไปตามหมาเข้าบ้านและล่ามอย่างเดิมครอบปากหมาด้วย สามีนั่งตรงนั้นยันงานจบ
พองานจบ
แม่เราถามว่าใครปลอดโซ่และปลอกครอบปาก
แม่สามีด่ากลับว่า คอหมาเป็นแผลเพราะโซ่และพวกเขาชอบอิสระเหมือนเราๆ
แถมมีเหน็บแนมว่า ถ้าล่ามเราไว้บ้างจะชอบไหม
(ไปดูแล้วโซ่เป็นเชือกเส้นใหญ่ ไม่บาดแน่นอน)
พ่อเราโกรธมาก ด่ากลับ แขกโดนหมากัด ไม่รับผิดชอบ แถมมาว่าคนอื่น
แม่สามีบอก พวกเขาผิดเองที่เดินไปใกล้ และไม่รู้จักระวังเอง
ส่วน พ่อสามีบอก นี่ไงรับผิดชอบค่ารักษาแล้ว
แล้วโยนเงินให้พ่อเรา
พ่อเราเอาเงินคืนที่มือเขา และบอก ที่ให้รับผิดชอบไม่ใช่เงิน แต่ต้องสอนหมาบ้าง เวลาทำผิดต้องตีบ้าง ไม่ใช่แบบนี้
แม่เขาว่ากลับด้วยประโยคเดิมๆ จะตีทำไมเนื้อทั้งนั้น
แม่เราบอก หมาก็มีจิตใจ ใช่ แต่เราต้องสอน ต้องตีบ้าง หมาเหมือนเด็กหากสั่งสอนดีๆก็ดีตามเจ้าของ
แม่สามีทำเมินใส่
พ่อกับแม่เราเลยไม่อยากมาที่นี่อีก บอกหากอยากมาเยี่ยมหลานจะมาที่บ้านเราเอง
และเขาทั้งคู่เดินทางกลับบ้าน

อันนี้เรื่องตอนที่เขาเอาหมามาเลี้ยงคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนั้นเขามีธุระต้องเข้าตัวจังหวัด ล็อกบ้านทั้งในและนอกรั้ว กลับมากุญแจโดนตัด และของหาย มีทีวี ตู้เย็น เตาอบ ไมโครเวฟ เตาแก๊ซ หนักสุดคือจานข้าว เขาไปแจ้งความและไปซื้อหมามา2ตัวเพศเมียทั้งคู่ พอหมาโตติดสัตว์โดดออกนอกรั้ว ไปติดตัวผู้มีลูกอีก2 และตายเพราะยาคุม เหลือปัจจุบัน3ตัว (ตอนแรกที่รู้จักกันเขาทั้งรักและดูแลหมาดีมากไม่เคยตีเลย และเราโดนกัด ดีที่ใส่ยีนส์ขายาวไม่เข้าเนื้อ เขายังหัวเราะ หาว่าเราไปเดินให้หมากัด)
เราเบื่อแล้ว อยากทิ้งปัญหากลับบ้านเหมือนกัน แต่ว่าไปตอนนี้ก็สงสาร เพราะใครจะช่วยเขาทำความสะอาดนอกจากเรากับสามี
(พี่รันกับเร หลังจากจบงานก็ขับไปฮันนีมูนต่ออีกหลายวัน ส่วนญาติๆ หลังงานกินโต๊ะจีนจบก็กลับบ้าน มีบางคนมาช่วยกวาดพื้นบ้าง)
เราสงสารเขา และไม่อยากให้เขามองในแง่ไม่ดี
แต่อีกใจ อยากขับรถชิ่งมานอนบ้านตัวเองมาก
ลูกเราก็วัยอ้อนชอบพูด คิดถึงปู่ ย่า ตายาย มีรึที่แม่จะไม่ใจอ่อน
เฮ้อ กลัวเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีแก่ลูกด้วย
ปวดหัวมาก เลยช่วยเขาเก็บขยะและจะกลับบ้าน
คนสูงอายุให้ก้มๆเงยๆเก็บขยะ ก็นะ
แต่จุดชวนคือเขามาประชดว่า
ต่อจากนี้ตายายคงไม่มาเยี่ยมหลานบ้านนี้ มันบ้านนอกสินะ
เรารีบเก็บขยะ และพอเสร็จก็ไหว้ลาพ่อแม่สามี ลากสามีและลูกกลับบ้านเลย

เราทำถูกแล้วใช่ไหม?
เราใจดีไปไหม?
ปล.ยังไม่วาย ถึงบ้านกำลังดูทีวี แม่สามีโทรมาบ่นว่า ยังไม่ช่วยถูบ้านเลน แล้วรีบทำไม เราโกหกว่า ปวดหัวเหมือนไม่สบาย เขาเลยวางสาย

ปล2.ถ้าพิมพ์ผิดขอโทษด้วยนะคะ