สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราชอบอ่านกระทู้ในพันทิปมาก เลยได้ลองมาเขียนดู อาจเขียนไม่ค่อยดีนะคะเพราะพึ่งเคยเขียน
เราเป็นคนนึงค่ะที่มีความรัก เราคบกับแฟนคนนึงมา แรกๆที่คบกันเค้าดีมากค่ะ เค้าเป็นรุ่นพี่เรา เค้าดูรักเรานะเรารู้สึกได้อะว่าเค้ารักเราจริงๆ
เวลาเรางอนหรือน้อยใจเค้า เค้าก็ง้อเราตลอดนะ เค้าจะพูดกับเราตลอดว่าเค้าจะไม่ไปไหน จะไม่เลิกกับเรา เราเชื่อทุกคำพูดของนะคะ เพราะเค้าไม่เคยทำให้เราผิดหวัง และ เค้าไม่เคยนอกใจเรา

เราไปไหนด้วยกันมาตลอด. พ่อแม่ทั้งสองคนรับรู้ เค้าเป็นคนชอบเล่นฟุตบอลค่ะเราก็อยากอยู่กับเค้าเราเลยไปนั่งรอเค้าซ้อมทุกๆวัน เป็นคนที่ไม่ชอบรออะไรนานๆแต่มานั่งรอเค้าหลายชม.  อยากคุยกับเค้าแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องฟุตบอล เลยปรึกษาเพื่อนผช. ถามเพื่อน เพื่อที่จะได้คุยกับเค้ารู้เรื่อง ช่วงเวลาที่คบกันไม่มีปัญหา. มีเล็กๆน้อยๆงอนๆกันก็ดีกัน

จนวันนึงเราจับได้ว่าเค้านอกใจเรา เค้ากลับไปคุยกับแฟนเก่า ตอนนั้นเราโกรธและเสียใจมาก เพราะเราไว้ใจเค้ามาตลอดไม่น่าเชื่อว่าความไว้ใจมันจะหันกลับมาทำร้ายเราเอง ตอนแรกเค้าปฏิเสธไปค่ะว่าเค้าไม่ได้คุย พอเราจี้เค้าเลยยอมรับค่ะ ตอนนั้นพอเราได้ยินเราเกลียดเค้ามากและเกลีดยตัวเองที่เชื่อใจเค้า เค้าก็ตามมาขอโทษทุกอย่างนะคะ จนเราใจอ่อนกลับไป เพราะเรายังอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตต่อ

พอคบกันมาสักพัก เพราะเรื่องที่เค้าทำมันทำให้ความสัมพันเราไม่เหมือนเดิมค่ะ. เราเคยคิดตลอดเวลาว่าเค้าจะนอกใจเรามั้ย ตอนเค้าอยู่กับเราเค้าคิดถึงใครหรือเปล่า. เค้าจะนอกใจเราอีกมั้ย ความรักเราจากมีความสุขกลายเป็นทะเลาะกันทุกวันทุกเรื่อง

เราพยายามทำให้ทุกๆอย่างมันดีขึ้นนะคะ. เราเวลารักใครเราจะทุ่มเทมากๆ เราจะให้ทุกอย่างเท่าที่เราให้ได้ เราไม่เคยขอให้เค้ามาตอบแทนอะไรเรา แค่เค้าไม่นอกใจเราให้เกียรติความรักของเราก็พอค่ะ เวลาไปกินข้าวด้วยกัน เราจ่ายได้ค่ะไม่มีปัญหา เวลาเค้าอยากได้อะไรเราซื้อได้เราซื้อให้ เราแฟร์ๆถ้าให้ใจคือรักเต็มที่เต็มร้อย. เพราะเราเป็นแบบนี้มั้งคะ. มันถึงทำให้เราเจ็บเต็มๆเหมือนกัน

เราเคยห่างกันไม่คุยกัน เราลองหายไป เราอยากรู้ว่าเค้าจะตามหาหรือจะโทรหาเรามั้ย อยากรู้ว่าจะคิดถึงเราบ้างมั้ย ทั้งๆที่เราก็รู้คำตอบมาตลอด เราต้องทำเป็นเข้มแข็งทั้งๆที่ใจเราอ่อนแอสุดๆ จนเราได้คุยได้เคลียกัน เค้าก็พูดออกมาว่า ไปเถอะถ้าอยากไป เค้าไม่อยากจะยื้อใครไว้. เรางงเลย เค้าไม่เคยพูดคำนี้กับเรา เราเลยถามเค้าว่าเค้ามีใคร เค้าก็ตอบว่าไม่มีพร้อมอารมณ์เสียใส่เรา แม่เรารับรู้ทุกอย่างที่เราคุยกัน เค้าใช้คำพูดรุ่นแรงตะคอก. เราอยากเจอเค้าเลยบอกให้เค้ามาหา เค้าก็บอกว่ามาไม่ได้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนจีบเราหรือตอนแรกๆ เค้ามาหาเราตลอด เราไม่เคยคิดเลยว่ามันจะแย่ขนาดนี้ เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากหน้ามือเป็นหลังมือ เราพูดเราทำไรก็ปิดก็ดูน่ารำคาน เราพยายามปลอบใจตัวเองมาตลอดว่าเรายังรักกัน เค้าแค่เหนื่อยจากการทำงาน เค้าดลยอารมณ์เสีย เราผ่านอะไรมาด้วยกันมากมายเราไม่อยากให้มันจบแค่ตรงนี้ เราเสียใจกับคำที่เค้าพูดว่า เราตีกรอบให้เค้า เราแค่เป็นห่วงแล้วรักเค้า จนมันทำให้เค้าอึกอัด เค้าอึดใจที่อยู่กับเรา เราทำผิดใช่มั้ย หรือเรารักเค้ามากเกินไป ที่เราทำมาทั้งหมดมันยังดีไม่พอใช่มั้ย

ถ้าวันนั้นเขาไม่เข้ามาเค้าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้มั้ย เราถามตัวเองตลอดว่าเราทำไปเพื่ออะไร เราควรพอดีมั้ย. หรือ ทำยังไงต่อไปดี