มิงกาลาบาเน้อ.......
กลับมาคุยกันใหม่บนเส้นทางของคนมีกรรม(ตามแบบน้าหยอย)......หลังจากห่างหายไปเกือบ10วัน.....คราวนี้ผมอาจหาญเอารถมอเตอร์ไซค์ใหญ่แบบ Big Bike ขี่ไปโต้ลมหนาวที่เมืองเปียงหลวง....ก็ไปแบบไม่ได้วางแผนเอาไว้เหมือนเดิมนั่นแหละครับ....คือมีสัมภาระอะไรที่จำเป็นจับมันยัดใส่กระเป๋าเดินทางไปแค่5-6ชิ้นก็ออกจะมากไปหน่อยแล้ว(เรื่องจริงๆครับ เพราะกางเกงและเสื้อขี่รถคือพระเอกตัวจริงของการเดินทาง...

..ส่วนกางเกงลำลองสำหรับเดินเที่ยวก็คือชุดนอนนั่นแหละ....นอกนั้นก็เสื้อยืดสำหรับเปลี่ยนใส่นอนอีก3-4ตัวก็พอแล้ว)
    
       ก่อนจะเข้าไปอ่านในบรรทัดต่อๆไปข้างหน้านั้น น้าหยอยขอบอกเอาไว้ล่วงหน้านะครับว่ารูปเยอะมากมาย...และผมจะเขียนให้อ่านกัน2-3ตอนเป็นอย่างน้อยครับ เพราะที่หายไปอาทิตย์หนึ่งนั่น....ผมขี่รถไปเที่ยวเกือบ2500 กม.เห็นจะได้....ไปซะจำไม่ไหว-หากไม่ถ่ายรูปเอาไว้กระตุ้นความจำ.....ตามนี้นะครับ....