เราคิดอยู่ตลอดว่าเราเป็นส่วนเกินในกลุ่ม คือเราก็เล่นได้กับทุกคนทั้งห้อง แต่มีเพื่อนที่เรารักก็อยู่กลุ่มเดียวกันประมาณ 6-7คน บางวันเพื่อนก็ดูเหมือนละเลยเรา บางวันเพื่อนก็เห็นหัวเราบ้าง บางวันก็ไม่สนใจเลย เราอึดอัดมาก แต่ก็รักพวกเค้า เลยพยายามที่จะอดทนและไม่รับไม่รู้ไม่เห็นอะไร เพื่อนๆมีอะไรก็จะจับกลุ่มกันคนสองคนแอบคุยกัน โดยเราไมรู้ว่าเค้าคุยอะไรกัน พูดถึงเราหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เราก็ทำเหมือนไม่รู้ ทำหน้าตาซื่อๆไปวันๆ ทำไงได้ ก็คนมันรักเพื่อน อาจจะเป็นเพราะว่าในห้องเราดูขึมที่สุด ไม่ได้ถือตัวนะ เราแค่ชอบมีบางมุมที่ชอบอยู่คนเดียว แต่เราเป็นคนที่แบกความลับของเพื่อนทุกคนในห้องไว้ในหัว คนนู้นไม่ถูกกับคนนี้ คนนี้นินนาคนนั้น เอาความลับของคนที่ไม่ชอบมาเล่าใหเราฟังเพราะเราเป็นคนที่ดูจริงใจที่สุด อันนี้เเราไม่ได้ว่าให้ตัวเองดูดีนะ เรารักเพื่อนของเราทุกคน เราเกลียดใครก็จะนิ่งๆไว้ เราเป็นคนตรงๆ เพื่อนๆเลยไว้ใจเรา และเราก็ทำตามสัญญาไม่บอกเรื่องที่เป็นความลับของเพื่อนๆ แต่ทำไมเพื่อนๆถึงกลับมาทำเราแบบนี้ กลุ่มเดียวกันแท้ๆ ให้ใจไปหมดแต่ได้กลับมาไม่ถึง50%เลย ...