*คำเตือน: กระทู้นี้เขียนด้วยความเพ้อมากและยาวมาก ใครไม่ฟินคู่นี้ข้ามไปเลยค่ะ
จากตัวละครมากมายและหลากหลายความเป็นไปได้ หากย้อนเวลาไปเมื่อเริ่มต้นซีซั่น 3 ใครจะไปคิดฝันว่า 2 ตัวละครนี้จะโคจรมาเป็นใกล้ชิดกันจนเป็น 1 ในคู่จิ้นที่มาแรงไม่แพ้คู่ไหนเลย
"ซัน"
เด็กหนุ่มบุคลิกร่าเริง ขี้เล่น เฮฮา จัดว่าเป็นplayboy ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงแบบคนที่เห็นชีวิตเป็นเรื่องสนุก ดูจากครอบครัวแล้วบ้านซันน่าจะมีฐานะพอสมควร และพ่อแม่ก็ไว้ใจซันและเลี้ยงลูกแบบปล่อยให้มีอิสระ ทำให้ซันเป็นเด็กที่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ซันเป็นเด็กรู้จักคิดคนหนึ่งและพ่อแม่ก็รู้ในจุดนี้ เมื่อถึงวันที่ซันทำผิดพ่อแม่จึงไม่แม้แต่ดุด่า แต่ให้โอกาสซันสำนึกผิดเองด้วยความเงียบ บรรยากาศมาคุที่น่าอึดอัดกว่าการตำหนิหลายเท่า
มุมแย่ๆ ของซันก็ยังคงมีความเป็นเด็กที่เหลวไหลและทำอะไรตามใจแบบไม่คิดถึงผลที่ตามมา แต่ซันก็ได้รับบทเรียนจากสิ่งที่ซันทำลงไปเองเสมอ และในอีกมุมหนึ่ง ซันมีความอบอุ่นและความเอาใจใส่ที่พร้อมจะหยิบยื่นให้ทุกคน ดูได้จากวันที่เจนมีปัญหาและโทรหา ซันก็ดูแลและ cheer up เจนอย่างเต็มที่ (โคตรโรแมนติกอ่ะบอกเลย เคมีคู่นี้ส่องประกายวันนั้นแหละ) หรือแม้แต่ตอนที่ซันดูแลพี่ตุ๊กตา ซันก็ยังดูเป็นธรรมชาติและจริงใจ ไม่ใช่แค่ทำๆ ไปเพื่อหวังเงินเท่านั้น
ภาพของซัน จึงเป็นเด็กหนุ่มที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน ห่วงใยดูแลคนรอบข้างเสมอ ไม่ว่าภายนอกของเขาจะดูเป็นแค่หนุ่มรักสนุก กะล่อนฉาบฉวยแค่ไหนก็ตาม
"เจน"
เจน เป็นเด็กที่ดู tough ตามแบบฉบับเด็กที่ผ่านการใช้ชีวิตเมืองนอกคนเดียว ทำให้เธอมีเปลือกนอกที่ดูแข็งกระด้างห่อหุ้มตัวเองไว้เสมอ จากเด็กที่มีความอิสระ 100% เมื่อต้องมาอยู่ภายใต้การสอดส่องของแม่ (ที่ค่อนข้างประสาทแดรกจากปมพี่ชาย) ทำให้เจนอึดอัด จนเกิดปฎิกิริยาต่อต้านในหลายๆ แง่ คำพูดที่แม่โยนใส่หน้าเจน "ถ้าเบนอยู่เบนไม่มีทางทำอย่างแก" คือสิ่งที่เหมือนเป็นกลไกกระตุ้นให้เจนยิ่งต้องการประชดชีวิต (ผู้ปกครองคะ การเปรียบเทียบลูกไม่ว่าจะเปรียบกับใคร เป็นสิ่งที่ผิดมากๆ นะคะ) รวมทั้งการทำตัวกร่างกับครูบาอาจารย์ ก่อเรื่องสารพัดเพียงเพราะเจนไม่อยากอยู่ที่นี่ เธอจึงอยากโดนไล่ออกจากโรงเรียน เผื่อว่าพ่อแม่จะได้ส่งเธอกลับไปเมืองนอก แต่ก็ต้องขอบคุณทั้งครูลูกตาลที่เข้าใจเจน และขนมปังที่เข้ามาหยิบยื่นมิตรภาพและความหวังดีให้เจนอย่างจริงใจ ทำให้เจน soft ลง (ปล.หวังว่าปังเจนจะได้ปรับความเข้าใจกันนะ) รวมทั้งการที่เจนได้เห็นความห่วงใยจากพ่อแม่ที่นั่งคอยเธอกลับบ้าน (เจนแอบน้ำตาซึมเลยนะฉากน้ัน) ทำให้เจนน่าจะเริ่มรู้สึกผิดที่ทำอะไรโดยไม่แยแสคนที่รักเธอ และเมื่อเวลาผ่านไป ได้มีการ "ปลดล๊อค" ครั้งใหญ่จากแม่คือการที่แม่พูดคุยกับเจนในห้องพี่ชาย ทำให้เจนได้รับรู้ว่า ในที่สุดแล้วถึงแม่อาจจะไม่สบายใจที่จะต้องเห็นเจนไปอยู่ไกล แต่ถ้าเจนอยู่ที่นี่แล้วเจนไม่มีความสุข แม่ก็จะยอมแลก เหลือแค่ว่าสุดท้ายแล้วเจนจะตัดสินใจเลือกทางไหน..
"nice to meet you"
สถานะความสัมพันธ์ของซันกับเจน ไม่ได้เกิดจากการปิ๊งกัน จีบกันแบบวัยรุ่นทั่วไป วันแรกที่เจอกัน ซันหันไปแนะนำตัวแบบออกจะดูกวนๆ ด้วยซ้ำ (แถมยังโดนปากกาขว้างใส่) และเจนก็พยักหน้าแบบเนือยๆ แบบดูไม่แยแสอะไรตามประสา แต่เมื่อเวลาผ่านไปทั้งคู่ก็รู้จักกันมากขึ้น จนกลายเป็นความใกล้ชิด เมื่อเริ่มสนิทกัน ซันและเจน ต่างก็รับรู้ว่าอีกฝ่ายคือคนที่เข้าใจตนในแบบที่คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ ดูได้จากที่ทั้งคู่เปิดใจบอกเล่าปัญหาและเรื่องราวให้อีกฝ่ายฟังแบบหมดเปลือก ซันได้รู้ถึงจุด dark ในชีวิตเจน (เรื่องที่เธอใช้ยา, ความประพฤติของเจนกับครู) เจนก็ได้รู้เห็นเรื่องแย่ๆ ในชีวิตซัน (มัวแต่ไปทำงานเป็นเพื่อนเที่ยว ละเลยการซ้อมดนตรีจนโดนวงแบน, ความเจ้าชู้ที่ทำกับมะลิ) หรือแม้แต่เรื่องที่ขนมปังเข้าใจเจนผิด ซันก็เป็นคนเดียวที่เชื่อใจเจนและพยายามบอกกับขนมปังว่าเจนไม่ได้ทำ
"เวลาที่เราอ่อนแอที่สุด จะมีคนๆ นึงอยู่ข้างเราเสมอ"
ทั้งสองคนเปิดให้อีกฝ่ายได้สัมผัสตัวตนและเยียวยาแผลในวันที่ตัวเองบาดเจ็บ ทั้งซันและเจนจึงได้มองเห็นกันและกันในมุมที่ไม่ค่อยจะมีคนอื่นได้เห็น ในสายตาของคนอื่น (โดยเฉพาะส้มส้ม) ซันอาจจะดูเป็นแค่ผู้ชายขี้อ่อยบ้าหม้อ แต่เจนได้เห็นมุม soft ของซัน ที่ซันดูเสียใจ (ฉากที่มะลิเห็นซันเจนเดินมาเลยวิ่งหนี) ทำให้เจนรู้ว่าซันเองก็รู้สึกผิดที่ทำร้ายความรู้สึกมะลิ และในสายตาของคนอื่น เจนดูก้าวร้าวแข็งแกร่ง แต่ซันก็ได้เห็นในมุมที่เจนอ่อนแอ ทำให้ความสัมพันธ์ของคู่นี้เป็นความผูกพันที่มีอะไรพิเศษไปกว่าเพื่อนธรรมดาๆ แต่ทั้งคู่ ก็ยังไม่ได้เคยพูดอะไรกันตรงๆ ยังคงทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนกันปกติ
ในคอนเสิร์ตวันลอยกระทง ตอนที่เจนจับมือซันเพื่อปลอบใจ และซันหันมองเจน ถ้าเพียงแค่เจนมองสบตาซัน moment ตรงนั้นจะกลายเป็น "moment ของสองเรา" แต่เจนไม่มองสบตาซันทั้งๆ ที่รู้ว่าซันมองเธออยู่ เพราะเจนไม่ได้ต้องการจะเปลี่ยนให้มันกลายเป็นเรื่องโรแมนติกแต่แค่ต้องการบอกให้ซันรู้ว่า ณ ตอนนั้น วินาทีนั้นที่ซันรู้สึกเสียใจ ยังมีเจนอยู่ข้างๆ แบบที่ไม่ต้องพูดอะไร ทั้งคู่ก็เข้าใจกันเสมอ
"พิเศษ"
ถ้าถามทั้งซันและเจน ว่า "เริ่มชอบกันตอนไหน" เชื่อว่าคงไม่มีใครตอบได้ คล้ายกับว่าความรู้สึกดีๆ ที่ทั้งคู่มีให้กัน มันค่อยๆ ก่อตัวและสะสมทีละเล็กละน้อย ในช่วงแรกดูเหมือนทั้งคู่ยังไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าชอบอีกฝ่าย แต่การกระทำมันเป็นไปโดยอัตโนมัติ ซันคือคนแรกที่เจนโทรหาเมื่อมีเรื่องไม่สบายใจ และเจนก็คือคนที่ซันอยากจะคุยด้วย อยากส่งข้อความไปหาทั้งที่มีคนอื่นส่งมาหาเขาเป็นสิบๆ ข้อความ และในวันนี้ (ก่อนที่เราจะรู้เรื่องของ ep สุดท้าย) ซันและเจนก็ยังไม่เคยบอกอีกฝ่ายว่ารู้สึกยังไง ยังคงทำตัวเป็นเพื่อนปกติ แต่เป็นเพื่อนคนพิเศษที่มีเค้ารับรู้กันอยู่แค่สองคนเท่านั้น
"เพลง"
ใน ep. ของเจน เพลง "อากาศ" ที่ซันเปิดในรถ คืนที่เจนโทรเรียก ดูเหมือนจะแอบบอกเล่าความรู้สึกของซันที่มีในวันนั้นออกมา "อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอรับฟัง ถ้าเธอรัก ถ้าเธออยากจะเชื่อฉัน ตอนเธอคิดถึงใครสักคนเวลาที่ทรมาน อยากขอเป็นใครคนนั้นที่เธอกำลังต้องการได้ไหม"
เช่นเดียวกับเพลง "พลังแสงอาทิตย์" ที่เป็นเพลงใน ep. ของซัน ก็มีความหมายไปในทางเดียวกัน "ฉันคงจะไม่ทนเห็นเธออย่างนี้ อยากจะดึงให้พ้นจากความมืดมิด ออกไปดูดวงอาทิตย์ ให้รู้ว่าชีวิตยังต้องก้าวไป...ลองให้ดวงอาทิตย์สาดแสงส่อง อยากให้เธอได้เห็นแดดร้อนแรง ไออุ่นทำให้เธอตาสว่างมีแดดในยามเช้าให้สัมผัส เราจะพากันวิ่งผ่านด้วยกัน จับมือฉัน โอบกอดไว้ให้นาน นานเท่านาน.."
จากรูป teaser ที่ออกมา มีตอนที่ซันคล้องกีต้าร์อยู่และน่าจะกำลังพูดกับเจน ถ้าหากปีนี้มีฉากจบเป็นคอนเสิร์ตปัจฉิมนิเทศแบบเดียวกับปีก่อน แอบหวังลึกๆ ว่าเราอาจจะได้เห็นซันร้องเพลงใดเพลงหนึ่งนี้ให้กับเจน
"เอเลี่ยน"
เจนมักจะเรียกตัวเองเป็นเอเลี่ยน...ทั้งความทรงจำที่เคยเล่นกับพี่ในวัยเด็ก และเรื่องของเธอกับวินที่เล่าให้ซันฟัง...เอเลี่ยน คนต่างด้าว แปลกที่แปลกถิ่น ที่ไม่รู้สึกว่าที่ๆ อยู่เป็นที่ๆ เหมาะกับตัวเอง สุดท้ายแล้ว ตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องของซันและเจนจะลงเอยในรูปแบบไหนและแน่นอนว่าการตัดสินใจจะอยู่หรือจะไปเมืองนอกของเจนจะเป็นตัวแปรสำคัญตัวหน่ึงทั้งสำหรับเจนเองและสำหรับซัน เช่นกัน แต่ก็ยังแอบหวังว่า ในที่สุดแล้วเจนจะได้รู้ว่าการเลือกที่จะอยู่เพื่อใช้เวลากับคนที่มีความหมายกับเราที่สุด ทั้งครอบครัว เพื่อน และเพื่อนคนพิเศษ คือสิ่งที่เอเลี่ยนอย่างเธอน่าจะเลือกมากกว่าอีกทางหนึ่ง
เพราะว่าบางทีเอเลี่ยนที่ไม่ชอบอยู่บนโลกมนุษย์ อาจจะมีความสุขก็ได้ถ้าได้อยู่กับดวงอาทิตย์
และบางทีดวงอาทิตย์ ที่ร้อนเกินไปสำหรับมนุษย์ ก็อาจจะมีเอเลี่ยนสักสายพันธุ์หน่ึงที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้เช่นกัน
* เ รื่ อ ง ข อ ง ซั น กั บ เ จ น *
จากตัวละครมากมายและหลากหลายความเป็นไปได้ หากย้อนเวลาไปเมื่อเริ่มต้นซีซั่น 3 ใครจะไปคิดฝันว่า 2 ตัวละครนี้จะโคจรมาเป็นใกล้ชิดกันจนเป็น 1 ในคู่จิ้นที่มาแรงไม่แพ้คู่ไหนเลย
"ซัน"
เด็กหนุ่มบุคลิกร่าเริง ขี้เล่น เฮฮา จัดว่าเป็นplayboy ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงแบบคนที่เห็นชีวิตเป็นเรื่องสนุก ดูจากครอบครัวแล้วบ้านซันน่าจะมีฐานะพอสมควร และพ่อแม่ก็ไว้ใจซันและเลี้ยงลูกแบบปล่อยให้มีอิสระ ทำให้ซันเป็นเด็กที่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ซันเป็นเด็กรู้จักคิดคนหนึ่งและพ่อแม่ก็รู้ในจุดนี้ เมื่อถึงวันที่ซันทำผิดพ่อแม่จึงไม่แม้แต่ดุด่า แต่ให้โอกาสซันสำนึกผิดเองด้วยความเงียบ บรรยากาศมาคุที่น่าอึดอัดกว่าการตำหนิหลายเท่า
มุมแย่ๆ ของซันก็ยังคงมีความเป็นเด็กที่เหลวไหลและทำอะไรตามใจแบบไม่คิดถึงผลที่ตามมา แต่ซันก็ได้รับบทเรียนจากสิ่งที่ซันทำลงไปเองเสมอ และในอีกมุมหนึ่ง ซันมีความอบอุ่นและความเอาใจใส่ที่พร้อมจะหยิบยื่นให้ทุกคน ดูได้จากวันที่เจนมีปัญหาและโทรหา ซันก็ดูแลและ cheer up เจนอย่างเต็มที่ (โคตรโรแมนติกอ่ะบอกเลย เคมีคู่นี้ส่องประกายวันนั้นแหละ) หรือแม้แต่ตอนที่ซันดูแลพี่ตุ๊กตา ซันก็ยังดูเป็นธรรมชาติและจริงใจ ไม่ใช่แค่ทำๆ ไปเพื่อหวังเงินเท่านั้น
ภาพของซัน จึงเป็นเด็กหนุ่มที่มีความเป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน ห่วงใยดูแลคนรอบข้างเสมอ ไม่ว่าภายนอกของเขาจะดูเป็นแค่หนุ่มรักสนุก กะล่อนฉาบฉวยแค่ไหนก็ตาม
"เจน"
เจน เป็นเด็กที่ดู tough ตามแบบฉบับเด็กที่ผ่านการใช้ชีวิตเมืองนอกคนเดียว ทำให้เธอมีเปลือกนอกที่ดูแข็งกระด้างห่อหุ้มตัวเองไว้เสมอ จากเด็กที่มีความอิสระ 100% เมื่อต้องมาอยู่ภายใต้การสอดส่องของแม่ (ที่ค่อนข้างประสาทแดรกจากปมพี่ชาย) ทำให้เจนอึดอัด จนเกิดปฎิกิริยาต่อต้านในหลายๆ แง่ คำพูดที่แม่โยนใส่หน้าเจน "ถ้าเบนอยู่เบนไม่มีทางทำอย่างแก" คือสิ่งที่เหมือนเป็นกลไกกระตุ้นให้เจนยิ่งต้องการประชดชีวิต (ผู้ปกครองคะ การเปรียบเทียบลูกไม่ว่าจะเปรียบกับใคร เป็นสิ่งที่ผิดมากๆ นะคะ) รวมทั้งการทำตัวกร่างกับครูบาอาจารย์ ก่อเรื่องสารพัดเพียงเพราะเจนไม่อยากอยู่ที่นี่ เธอจึงอยากโดนไล่ออกจากโรงเรียน เผื่อว่าพ่อแม่จะได้ส่งเธอกลับไปเมืองนอก แต่ก็ต้องขอบคุณทั้งครูลูกตาลที่เข้าใจเจน และขนมปังที่เข้ามาหยิบยื่นมิตรภาพและความหวังดีให้เจนอย่างจริงใจ ทำให้เจน soft ลง (ปล.หวังว่าปังเจนจะได้ปรับความเข้าใจกันนะ) รวมทั้งการที่เจนได้เห็นความห่วงใยจากพ่อแม่ที่นั่งคอยเธอกลับบ้าน (เจนแอบน้ำตาซึมเลยนะฉากน้ัน) ทำให้เจนน่าจะเริ่มรู้สึกผิดที่ทำอะไรโดยไม่แยแสคนที่รักเธอ และเมื่อเวลาผ่านไป ได้มีการ "ปลดล๊อค" ครั้งใหญ่จากแม่คือการที่แม่พูดคุยกับเจนในห้องพี่ชาย ทำให้เจนได้รับรู้ว่า ในที่สุดแล้วถึงแม่อาจจะไม่สบายใจที่จะต้องเห็นเจนไปอยู่ไกล แต่ถ้าเจนอยู่ที่นี่แล้วเจนไม่มีความสุข แม่ก็จะยอมแลก เหลือแค่ว่าสุดท้ายแล้วเจนจะตัดสินใจเลือกทางไหน..
"nice to meet you"
สถานะความสัมพันธ์ของซันกับเจน ไม่ได้เกิดจากการปิ๊งกัน จีบกันแบบวัยรุ่นทั่วไป วันแรกที่เจอกัน ซันหันไปแนะนำตัวแบบออกจะดูกวนๆ ด้วยซ้ำ (แถมยังโดนปากกาขว้างใส่) และเจนก็พยักหน้าแบบเนือยๆ แบบดูไม่แยแสอะไรตามประสา แต่เมื่อเวลาผ่านไปทั้งคู่ก็รู้จักกันมากขึ้น จนกลายเป็นความใกล้ชิด เมื่อเริ่มสนิทกัน ซันและเจน ต่างก็รับรู้ว่าอีกฝ่ายคือคนที่เข้าใจตนในแบบที่คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ ดูได้จากที่ทั้งคู่เปิดใจบอกเล่าปัญหาและเรื่องราวให้อีกฝ่ายฟังแบบหมดเปลือก ซันได้รู้ถึงจุด dark ในชีวิตเจน (เรื่องที่เธอใช้ยา, ความประพฤติของเจนกับครู) เจนก็ได้รู้เห็นเรื่องแย่ๆ ในชีวิตซัน (มัวแต่ไปทำงานเป็นเพื่อนเที่ยว ละเลยการซ้อมดนตรีจนโดนวงแบน, ความเจ้าชู้ที่ทำกับมะลิ) หรือแม้แต่เรื่องที่ขนมปังเข้าใจเจนผิด ซันก็เป็นคนเดียวที่เชื่อใจเจนและพยายามบอกกับขนมปังว่าเจนไม่ได้ทำ
"เวลาที่เราอ่อนแอที่สุด จะมีคนๆ นึงอยู่ข้างเราเสมอ"
ทั้งสองคนเปิดให้อีกฝ่ายได้สัมผัสตัวตนและเยียวยาแผลในวันที่ตัวเองบาดเจ็บ ทั้งซันและเจนจึงได้มองเห็นกันและกันในมุมที่ไม่ค่อยจะมีคนอื่นได้เห็น ในสายตาของคนอื่น (โดยเฉพาะส้มส้ม) ซันอาจจะดูเป็นแค่ผู้ชายขี้อ่อยบ้าหม้อ แต่เจนได้เห็นมุม soft ของซัน ที่ซันดูเสียใจ (ฉากที่มะลิเห็นซันเจนเดินมาเลยวิ่งหนี) ทำให้เจนรู้ว่าซันเองก็รู้สึกผิดที่ทำร้ายความรู้สึกมะลิ และในสายตาของคนอื่น เจนดูก้าวร้าวแข็งแกร่ง แต่ซันก็ได้เห็นในมุมที่เจนอ่อนแอ ทำให้ความสัมพันธ์ของคู่นี้เป็นความผูกพันที่มีอะไรพิเศษไปกว่าเพื่อนธรรมดาๆ แต่ทั้งคู่ ก็ยังไม่ได้เคยพูดอะไรกันตรงๆ ยังคงทำตัวเหมือนเป็นเพื่อนกันปกติ
ในคอนเสิร์ตวันลอยกระทง ตอนที่เจนจับมือซันเพื่อปลอบใจ และซันหันมองเจน ถ้าเพียงแค่เจนมองสบตาซัน moment ตรงนั้นจะกลายเป็น "moment ของสองเรา" แต่เจนไม่มองสบตาซันทั้งๆ ที่รู้ว่าซันมองเธออยู่ เพราะเจนไม่ได้ต้องการจะเปลี่ยนให้มันกลายเป็นเรื่องโรแมนติกแต่แค่ต้องการบอกให้ซันรู้ว่า ณ ตอนนั้น วินาทีนั้นที่ซันรู้สึกเสียใจ ยังมีเจนอยู่ข้างๆ แบบที่ไม่ต้องพูดอะไร ทั้งคู่ก็เข้าใจกันเสมอ
"พิเศษ"
ถ้าถามทั้งซันและเจน ว่า "เริ่มชอบกันตอนไหน" เชื่อว่าคงไม่มีใครตอบได้ คล้ายกับว่าความรู้สึกดีๆ ที่ทั้งคู่มีให้กัน มันค่อยๆ ก่อตัวและสะสมทีละเล็กละน้อย ในช่วงแรกดูเหมือนทั้งคู่ยังไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าชอบอีกฝ่าย แต่การกระทำมันเป็นไปโดยอัตโนมัติ ซันคือคนแรกที่เจนโทรหาเมื่อมีเรื่องไม่สบายใจ และเจนก็คือคนที่ซันอยากจะคุยด้วย อยากส่งข้อความไปหาทั้งที่มีคนอื่นส่งมาหาเขาเป็นสิบๆ ข้อความ และในวันนี้ (ก่อนที่เราจะรู้เรื่องของ ep สุดท้าย) ซันและเจนก็ยังไม่เคยบอกอีกฝ่ายว่ารู้สึกยังไง ยังคงทำตัวเป็นเพื่อนปกติ แต่เป็นเพื่อนคนพิเศษที่มีเค้ารับรู้กันอยู่แค่สองคนเท่านั้น
"เพลง"
ใน ep. ของเจน เพลง "อากาศ" ที่ซันเปิดในรถ คืนที่เจนโทรเรียก ดูเหมือนจะแอบบอกเล่าความรู้สึกของซันที่มีในวันนั้นออกมา "อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอรับฟัง ถ้าเธอรัก ถ้าเธออยากจะเชื่อฉัน ตอนเธอคิดถึงใครสักคนเวลาที่ทรมาน อยากขอเป็นใครคนนั้นที่เธอกำลังต้องการได้ไหม"
เช่นเดียวกับเพลง "พลังแสงอาทิตย์" ที่เป็นเพลงใน ep. ของซัน ก็มีความหมายไปในทางเดียวกัน "ฉันคงจะไม่ทนเห็นเธออย่างนี้ อยากจะดึงให้พ้นจากความมืดมิด ออกไปดูดวงอาทิตย์ ให้รู้ว่าชีวิตยังต้องก้าวไป...ลองให้ดวงอาทิตย์สาดแสงส่อง อยากให้เธอได้เห็นแดดร้อนแรง ไออุ่นทำให้เธอตาสว่างมีแดดในยามเช้าให้สัมผัส เราจะพากันวิ่งผ่านด้วยกัน จับมือฉัน โอบกอดไว้ให้นาน นานเท่านาน.."
จากรูป teaser ที่ออกมา มีตอนที่ซันคล้องกีต้าร์อยู่และน่าจะกำลังพูดกับเจน ถ้าหากปีนี้มีฉากจบเป็นคอนเสิร์ตปัจฉิมนิเทศแบบเดียวกับปีก่อน แอบหวังลึกๆ ว่าเราอาจจะได้เห็นซันร้องเพลงใดเพลงหนึ่งนี้ให้กับเจน
"เอเลี่ยน"
เจนมักจะเรียกตัวเองเป็นเอเลี่ยน...ทั้งความทรงจำที่เคยเล่นกับพี่ในวัยเด็ก และเรื่องของเธอกับวินที่เล่าให้ซันฟัง...เอเลี่ยน คนต่างด้าว แปลกที่แปลกถิ่น ที่ไม่รู้สึกว่าที่ๆ อยู่เป็นที่ๆ เหมาะกับตัวเอง สุดท้ายแล้ว ตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเรื่องของซันและเจนจะลงเอยในรูปแบบไหนและแน่นอนว่าการตัดสินใจจะอยู่หรือจะไปเมืองนอกของเจนจะเป็นตัวแปรสำคัญตัวหน่ึงทั้งสำหรับเจนเองและสำหรับซัน เช่นกัน แต่ก็ยังแอบหวังว่า ในที่สุดแล้วเจนจะได้รู้ว่าการเลือกที่จะอยู่เพื่อใช้เวลากับคนที่มีความหมายกับเราที่สุด ทั้งครอบครัว เพื่อน และเพื่อนคนพิเศษ คือสิ่งที่เอเลี่ยนอย่างเธอน่าจะเลือกมากกว่าอีกทางหนึ่ง
เพราะว่าบางทีเอเลี่ยนที่ไม่ชอบอยู่บนโลกมนุษย์ อาจจะมีความสุขก็ได้ถ้าได้อยู่กับดวงอาทิตย์
และบางทีดวงอาทิตย์ ที่ร้อนเกินไปสำหรับมนุษย์ ก็อาจจะมีเอเลี่ยนสักสายพันธุ์หน่ึงที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้เช่นกัน