ได้ไปตลาดน้ำอัมพวา ในช่วงสัปดาห์แรกๆ  ก็หลายปีมาแล้ว
ตอนนั้น สภาพทั่วไปคล้ายๆ ตลาดน้ำในความคิดที่ว่า ละม้ายของเก่ามาก

บ้านริมน้ำ ยังเป็นบ้านอยู่อาศัยจริงๆ
ใช้หน้าบ้านวางของขาย พวกขนมที่ทำกันในอัมพวา
บางบ้านยังนั่งถีบจักร รับจ้างเย็บผ้าอยู่เลย

ในวันแรกที่ไปนั้น แว่บหนึ่งมองไปข้างหน้า ว่า “ไม่รอด”
ดูทำเล และทีท่าแล้ว อัมพวาไม่รอดแน่ๆ

ได้คุยกับกรรมการจัดการทำตลาดน้ำยามเย็น กับพวกหนุ่มสาวที่นั่น
และบอกเขาว่า ---
“ขอเวลา ภายในปีเดียว ที่นี่จะกลายเป็นเละเทะ ไม่ต่างอะไรกับตลาดน้ำดำเนินสะดวก และ สามชุก
-- เอ้า ยืดเวลาเพิ่มให้เป็นสองปีก็ได้”

พวกเขาแต่ละคนเถียงคอเป็นเอ็น ว่า “ไม่มีทาง ตลาดน้ำอัมพวา เราจะไม่มีทางเหมือนดำเนินสะดวก”

ผมถามเขาว่า มีเหตุผลอะไร ที่จะยืนยัน ?

เขาตอบกันเป็นเสียงเดียวว่า
-------------------------------------------------------
“เพราะคนในตลาดอัมพวา-- มีฐานะดี เป็นคนมีเงิน รวยพอ-- เราไม่มีทางจะทำให้ที่อยู่ของเราเปลี่ยนสภาพไปเป็นแบบนั้น”
-------------------------------------------------------

ผมยืนยันความคิดเดิม บอกเขาว่า
“คอยดู เมื่อมีบ้านไหนสักบ้าน ที่ลูกหลานเขาปรับบ้านให้กลายเป็นบ้านขายของท่องเที่ยว
ลูกหลานอีกบ้านที่อยู่ติดกัน ก็จะบอก พ่อแม่ ก๋ง ย่า ว่า ทำไมเราไม่ทำบ้าง
เพราะเห็นคนอื่นขายของได้ มีรายได้ คนมาเที่ยวมาก
แล้วในที่สุด ทุกคนก็จะต้านพลังธุรกิจการท่องเที่ยวไม่ไหว”

^^^^

ทั้งหมดนี่ คือ ความจริง ไม่ใช่เรื่องแต่ง
วันนี้ ผมอยากถาม หนุ่มสาว และคนอัมพวา ว่า -- เชื่อหรือยัง ?

หมายเหตุ :
ไปมาครั้งล่าๆ นี่ เจอคนอัมพวาที่มีบ้านริมคลองแท้ๆ
เขาบอกว่า ร้านที่มาขายของ ส่วนใหญ่ ไม่ใช่คนอัมพวา มาจากที่อื่น มาเชา มาเซ้งหน้าร้านขายของ


วันนี้ อัมพวา ไม่มีสภาพเหมือนบ้านริมน้ำจริงๆ
ที่เห็นนั่น คือการปรับแต่งให้ดูแล้วจินตนาการว่า Retro