เรียกร้องความสนใจ โกหก หลอกลวง ปั้นเรื่อง จนบางครั้งตัวเราเองยังเเยกไม่ออกเลยว่าเรื่องไหนจริง เรื่องไหนปลอม  
เราเคยเป็นคนเเบบนั้น จริงๆจะใช้คำว่าเคยก็ไม่ได้ใช้คำว่า ยังเป็นอยู่จะเหมาะสมกว่า
หลังจากดูซีรีย์ตอนออย บอกเลยว่าจุก

เราโกหกเพื่อน ในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เรื่องเรียน เรื่องมหาลัย
ถามว่าทำไมต้องโกหก เพราะเราอยากมีเท่าเพื่อน อยากให้เพื่อนยอมรับ อยากให้เค้าเห็นว่าเราเก่งนะ เราดีนะ


เราโกหกครอบครัว บอกว่าตอนนี้เรียนมหาลัยคณะนึง ที่พ่อเเม่หลายคนคงอยากให้ลูกเข้าเรียน เเต่จริงๆคือไม่ได้เรียนที่ไหนเลย ทุกครั้งที่ที่บ้านโทรมา เราต้องคอยบอกว่าอยุ่มหาลัย อ่านหนังสืออยู่ รับน้องบลาๆ เป็นเรื่องเป็นราว
ถามว่าทำไมต้องโกหก เพราะเราอยากให้ครอบครัวสนใจ
เรามักจะโดนมองข้ามเสมอ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว สุดท้ายเลยจบที่การเรียกร้องความสนใจ
เเต่การเรียกร้องความสนใจของเเต่ละคนต่างกัน
บางคนเลือกจะติดยา
ทำในสิ่งที่พ่อเเม่ต้องผิดหวัง
เเกล้งป่วย
หรือจะเป็นการเลือกโกหกเพื่อให้เค้าสนใจเรา ภูมิใจในเราสักครั้ง ชมเรา ทำเหมือนเรามีตัวตน
เเละดีใจที่มีเราเป็นลูก

ตอนนี้อยู่ในโลกปลอมเปลือกที่เราสร้างขึ้นมาเอง หลายครั้งก็มีความสุขกับมันเเต่เเน่นอนมันต้องทุกข์มากกว่าสุขอยู่เเล้วเพราะทั้งหมดมันไม่ใช่เรื่องจริง
เราอยากอยู่เเบบไม่โกหกใคร เเต่มันก็มาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับ
เราเหนือยเสมอเมื่อต้องปั้นเรื่อง
เราเกลียดตัวเองทุกครั้งที่ต้องโกหกคนอื่น
หรือจริงๆเราเกลียดตัวเองตลอดเวลามากกว่า


เราอยากให้คนอื่นภูมิใจในเรา
เเต่ เรากลับไม่เคยภูมิใจในตัวเองเลย
ไม่เลยสักครั้ง

เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้เราขาดความมั่นใจในตัวเองขนาดนี้
หลายครั้งเราอยากจะจบเรื่องโกหกทั้งหมดโดยการลบตัวเองให้หายไป
เราหวังว่าสักวันนึง เราจะยืนอยู่ในสังคมที่เราไม่ต้องโกหกใครได้ ยืนในสังคมที่ยอมรับเราที่เป็นเรา

เราหวัง

เเละสักวันเราต้องทำได้
เราคิดว่าสักวันเราต้องทำได้

ขอบคุณซีรีย์ตอนออยที่ทำให้เราได้เห็นตัวเอง หวังว่าในเรื่องออยจะไม่ตายนะ เเละหวังให้มีใครสักคนเข้าใจออย ที่เป็นออยนะ