อ้างอิงจากกระทู้ดังต่อไปนี้ ว่ากันเรื่อง พระโกศ โกศ
http://topicstock.ppantip.com/library/topicstock/2007/05/K5448389/K5448389.html
เมื่อตอนสมั้ยเรียนมัธยมหลายปีมาแล้วผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกรุงเทพ ( 5555+ เอาซะบ้านนอกเลย ไปเที่ยวกรุงเทพ แต่ไม่ได้ไปกับโรงเรียนมัธยมนะครับไปกับอีกโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนประถมเขาพาผมไปด้วย ก็ตามสูตรครับที่ไปก็มี พิพิธภัณฑ์ต่างๆ งานแสดงวิทยาศาสตร์ และที่ขาดไม่ได้เลย คือ วัดพระแก้ว)
ซึ่งตอนนั้นตรงกับช่วงที่มีการบำเพ็ญพระราชกุศลสวดพระอภิธรรมศพ หม่อมหลวงบัว พระชนนีในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในวัดพระแก้ว
หลังจากไหว้พระแก้วเสร็จแล้วพวกเราก็เดินออกมา ไหว้ศพหม่อมหลวงบัวต่อ เป็นครั้งแรกที่เด็กบ้านนอกอย่างผมได้เห็นพิธีในรั้วในวังก็ตื่นเต้นกันไปดูโน้นดูนี่ไปเรื่อย บังเอิญเดินเลียบๆ เคียงๆ อ้อมไปด้านข้างชะโงกดูโกศใกล้ๆ ด้วยความส่งสัยและความเชื่อมาตั้งแต่เล็กๆ ว่าข้างในมีศพที่โดนไม้แหลมๆ เสียบตูด
เจ้าหน้าที่วังก็เดินมาห้าม บอกว่าเป็นเขตห้ามเข้าแล้วก็อธิบายว่าข้างในโกศไม่มีอะไรหรอกเป็นเครื่องประดับเกียรติเฉยๆ ด้วยความใจดีของเจ้าหน้าที่ท่านนั้น ซึ่งปัจจุบันผมจำหน้าเขาไม่ได้แล้ว แต่ยังนึกถึงบุญคุณของเขาอยู่ เขาแอบไปแง้มม่านด้านหลัง ( คือตัวผมยืนอยู่ด้านนอกอาคารด้านข้าง ข้างหน้าผมที่มองเห็นคือโกศ ด้านหลังโกศคือกำแพงขนาดใหญ่ ด้านข้างของกำแพงซ้าย ขวา มีประตูอยู่ทั้งสองด้านปิดบังไว้ด้วยผ้าม่าน) สิ่งทีผมเห็นคือ โลงศพ มีลายสลักสวยงาม และก็ได้รับคำอธิบายว่า ศพจริงไม่ได้อยู่ในโกศแต่อยู่ในโลงปกตินี่แหละ ก็นับเป็นความรู้ใหม่ของเด็กบ้านนอกครับ
แล้วก็กลับมาที่เรื่องตามหัวข้อนะครับ หลังจากนั้นเมื่อผมกลับมาบ้าน มันก็เป็นอีกวันธรรมดาที่ผมต้องไปโรงเรียนผมเข้าเรียนวิชาสังคม อาจารย์สอนหัวข้อเรื่องอะไรผมไม่แน่ใจแต่เกี่ยวกับเรื่องในรั้วในวังนี่แหละ แล้วก็นั้นแหละครับท่านผู้ชมแกพูดถึงเรื่องโกศแล้วก็เล่าว่ามีศพข้างในศพอยู่ในท่านั่งคุดคู้
เรานั้นไม่ได้มีเจตนาจะอวดฉลาดอะไรเลยตอนนั้น เพียงอยากจะอธิบายในสิ่งที่เราได้ไปเห็นมาให้เพื่อนๆ ได้รู้ด้วย สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ อาจารย์ยิ้มแสยะแล้วถามว่าเราไปรู้มาจากไหน และก็หาว่าเราโม้ (จริงๆนะครับแกว่าผมโกหก ต่อหน้าเพื่อนๆ 50 คน ทั้งห้องหัวเราะผมประเด็นที่เพื่อนๆ หัวเราะก็คือเข้าเห็นว่าผมก็โกหกหน้าตายได้เนียนมาก ....คือกูไม่ได้เนียนเพราะกูไม่ได้โกหกตอนนั้นคิดอย่างนี้) อายสิครับพูดความจริงแต่โดนเพื่อน 50 คน ล้อและหัวเราะใส่
พยายามอธิบายครับแต่ก็ไม่เป็นผล โดนทั้งเพื่อน ทั้งอาจารย์รุมกันใหญ่ เรื่องมันก็ 10 กว่าปีแล้วครับ แต่ผมก็ยังจำไม่ลืมถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงถ่ายรูปไปเป็นหลักฐาน
ว่าด้วยเรื่องของ พระโกศ โกศ ลามไปถึง....ประสบการณ์โกรธครูบาอาจารย์
http://topicstock.ppantip.com/library/topicstock/2007/05/K5448389/K5448389.html
เมื่อตอนสมั้ยเรียนมัธยมหลายปีมาแล้วผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกรุงเทพ ( 5555+ เอาซะบ้านนอกเลย ไปเที่ยวกรุงเทพ แต่ไม่ได้ไปกับโรงเรียนมัธยมนะครับไปกับอีกโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนประถมเขาพาผมไปด้วย ก็ตามสูตรครับที่ไปก็มี พิพิธภัณฑ์ต่างๆ งานแสดงวิทยาศาสตร์ และที่ขาดไม่ได้เลย คือ วัดพระแก้ว)
ซึ่งตอนนั้นตรงกับช่วงที่มีการบำเพ็ญพระราชกุศลสวดพระอภิธรรมศพ หม่อมหลวงบัว พระชนนีในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในวัดพระแก้ว
หลังจากไหว้พระแก้วเสร็จแล้วพวกเราก็เดินออกมา ไหว้ศพหม่อมหลวงบัวต่อ เป็นครั้งแรกที่เด็กบ้านนอกอย่างผมได้เห็นพิธีในรั้วในวังก็ตื่นเต้นกันไปดูโน้นดูนี่ไปเรื่อย บังเอิญเดินเลียบๆ เคียงๆ อ้อมไปด้านข้างชะโงกดูโกศใกล้ๆ ด้วยความส่งสัยและความเชื่อมาตั้งแต่เล็กๆ ว่าข้างในมีศพที่โดนไม้แหลมๆ เสียบตูด
เจ้าหน้าที่วังก็เดินมาห้าม บอกว่าเป็นเขตห้ามเข้าแล้วก็อธิบายว่าข้างในโกศไม่มีอะไรหรอกเป็นเครื่องประดับเกียรติเฉยๆ ด้วยความใจดีของเจ้าหน้าที่ท่านนั้น ซึ่งปัจจุบันผมจำหน้าเขาไม่ได้แล้ว แต่ยังนึกถึงบุญคุณของเขาอยู่ เขาแอบไปแง้มม่านด้านหลัง ( คือตัวผมยืนอยู่ด้านนอกอาคารด้านข้าง ข้างหน้าผมที่มองเห็นคือโกศ ด้านหลังโกศคือกำแพงขนาดใหญ่ ด้านข้างของกำแพงซ้าย ขวา มีประตูอยู่ทั้งสองด้านปิดบังไว้ด้วยผ้าม่าน) สิ่งทีผมเห็นคือ โลงศพ มีลายสลักสวยงาม และก็ได้รับคำอธิบายว่า ศพจริงไม่ได้อยู่ในโกศแต่อยู่ในโลงปกตินี่แหละ ก็นับเป็นความรู้ใหม่ของเด็กบ้านนอกครับ
แล้วก็กลับมาที่เรื่องตามหัวข้อนะครับ หลังจากนั้นเมื่อผมกลับมาบ้าน มันก็เป็นอีกวันธรรมดาที่ผมต้องไปโรงเรียนผมเข้าเรียนวิชาสังคม อาจารย์สอนหัวข้อเรื่องอะไรผมไม่แน่ใจแต่เกี่ยวกับเรื่องในรั้วในวังนี่แหละ แล้วก็นั้นแหละครับท่านผู้ชมแกพูดถึงเรื่องโกศแล้วก็เล่าว่ามีศพข้างในศพอยู่ในท่านั่งคุดคู้
เรานั้นไม่ได้มีเจตนาจะอวดฉลาดอะไรเลยตอนนั้น เพียงอยากจะอธิบายในสิ่งที่เราได้ไปเห็นมาให้เพื่อนๆ ได้รู้ด้วย สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ อาจารย์ยิ้มแสยะแล้วถามว่าเราไปรู้มาจากไหน และก็หาว่าเราโม้ (จริงๆนะครับแกว่าผมโกหก ต่อหน้าเพื่อนๆ 50 คน ทั้งห้องหัวเราะผมประเด็นที่เพื่อนๆ หัวเราะก็คือเข้าเห็นว่าผมก็โกหกหน้าตายได้เนียนมาก ....คือกูไม่ได้เนียนเพราะกูไม่ได้โกหกตอนนั้นคิดอย่างนี้) อายสิครับพูดความจริงแต่โดนเพื่อน 50 คน ล้อและหัวเราะใส่
พยายามอธิบายครับแต่ก็ไม่เป็นผล โดนทั้งเพื่อน ทั้งอาจารย์รุมกันใหญ่ เรื่องมันก็ 10 กว่าปีแล้วครับ แต่ผมก็ยังจำไม่ลืมถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงถ่ายรูปไปเป็นหลักฐาน