สวัสดีค่ะ เราเพิ่งคลอดลูกได้ประมาณ 2 เดือน

ก่อนแต่งงานเราอยู่ในครอบครัวใหญ่ ทำงานหนักๆ เจอผู้คนเยอะมาก เดินทางบินไปนู้นนี่บ่อยมาก ตอนนี้แต่งงานมาอยู่บ้านกับแฟนในหมู่บ้านเงียบๆ เพื่อนบ้านก็ต่างคนต่างอยู่ พอมีลูกก็ต้องออกจากงานมาเลี้ยงลูกเอง Full Time ทำงานบ้านเอง มีแม่สามีช่วยเล็กๆ น้อยๆ เพราะเขาอายุมากแล้ว ส่วนสามีก็ทำงานกว่าจะถึงบ้านก็ทุ่ม 2 ทุ่ม

น้องเลี้ยงง่าย กลางวัน กินนอนๆ มีบางช่วยที่งอแงบ้าง ต้องอุ้มให้หลับ บางทีก็วางไม่ได้ แต่กลางคืนหลับยาว

ตอนนี้เรามีอาการเครียดมาก เหงา หดหู่ อยากร้องไห้ตลอดเวลา คิดถึงสังคมที่ทำงาน อยากกลับไปทำงาน เจอเพื่อนฝูง เป็นมา 2 เดือนแล้ว ไม่หาย (ต้องบอกว่าเราเคยเป็นโรคเครียดมาก่อนตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย แต่มันหายไปแล้วเพราะเราทำงานจนลืม)

บางแว้ปเรานั่งมองลูกแล้วรู้สึกไม่มีความผูกพันกับลูกเลย อยากทิ้งลูกแล้วกลับไปทำงานแบบเดิม แต่ทำไม่ได้ แฟนและแม่แฟนไม่อยากให้จ้างคนเลี้ยง หรือเอาไปฝากใครดูที่ไหน เขาเป็นห่วงนู้นนี่ อยากให้เราดูเอง

เราเล่าอาการทั้งหมดให้พ่อแม่เรา แม่แฟน และแฟนฟัง ทุกคนเข้าใจบอกว่าทนไปก่อนเดี๋ยวก็ดีขึ้น (เราไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน)

ทุกวันนี้นั่งมองลูกแล้วน้ำตาไหล สงสารลูก และคนรอบตัวมากมากที่เรามีอาการแบบนี้ ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหาย ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย

มีแม่ๆคนไหนเป็นแบบนี้บ้างค่ะ มาแบ่งปันกันหน่อย อยากดึงตัวเองให้หลุดพ้นจากช่วงความรู้สึกแบบนี้ไวไว