ดีฉันไปไม่ถุกคค่ะ ทำถุกแล้วใช่ไหมค่ะ

เรื่องราวเป็นแบบนี่ค่ะ
ประมาณกรกฏาคมหรือสิงหาคมพ่อสามีดิฉันป่วยและสามีดิฉันต้องไปดูแลกิจการแทนพ่อเค้าอะค่ะ
บังเอิญเค้า เจอไปเด็กฝีกงานลูกครึ่งสาวสวยประมาณปวช2หรือปวช3นี่แหละไม่แน่ใจอายุประมาณ16-17แล้วเค้าไปทำงานท่าไหนไม่รุ้ไปหลงคารมณ์เด็กคนนั้น
แล้ว มีแม่ป้านที่ออฟฟิตเล่าให้ฟังนะปลแม่บ้านรู้จักกะดีดิฉัน ปล เคยเป็นแม่บ้านที่ทำงานเก่าดิฉัน เลยเล่าให้ฟังว่าเหมือนเด็กคอยอ่อยสามีดิฉัน ตอนแรกก็ไม่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนะ เพราะเมือตุลาพาลูกชายไปหาพ่อเค้าที่ออฟฟิตอะปล สามีดิฉัน  เหนน้องมองหน้ายิ้มๆใสให้ลูกชายดิฉัน แต่เหมือนมองแบบตกใจเมื่อเหนหน้าดิฉัน แต่ก็ไม่ได้อะไรนะ จนเมือว่ันเสาร์ที่28พยดิฉันนัดเพื่อนทานข้าวและได้ทราบจากเพื่อนตอนดิฉันว่าเห็นสามีดีฉันกะเดกฝึกงานคนนั้นไปกินเหล้าที่ร้านนั่งชิลร้านนึงแถวพัทยานาเกลือเป็นประจำ จีงมาสงสัย ว่าทำไมช่วงสิงหากันยายนสามีกลับบ้านดึก(ตี1-ตี2)ผิดปกติบ่อยแต่ตอนนั้นไม่ได้ไส่ใจนะเพราะสามีดิฉันชอบไปซ้อมกอล์ฟหรือ เตะฟุตบอลหรือไปเล่นแบตมินตันเป็นประจำก็เลยไม่สงสัยไรมากจนเมื่อตอนวันพ่อดิฉันเข้าไปดูมือถึอเพราะอึดอัดใจเลยไปเปิดดูมือถือเจอข้อความนี้ พอดรักกัน แต่ที่เจบใจว่าดิฉันว่าอีแก่นี่แหละ แต่เรียกสามีดิฉันว่าะป๊าอะค่ะ แต่แอบดีใจนิดหน่อยพุดแบบปกป้องดิฉันทำนองว่าพุดจาอะไรให้เกียจภรรยาป๊าบ้างนะอ่านเสจดสามีดิฉัน ก็เดินมา ดิฉันเลยตบหน้าไปสามที แล้วเค้ามากราบเท้าดิฉันเค้าพุดกะดิฉันว่าเฮียขอโทษเฮียผิดไปแล้วตอนนั้นกำลังจะกลับไปเกบกระเป๋ากลับกทมละนะ แต่ไปไม่ลงไม่กล้าทิ๊งเค้าอยู่คนเดียวเลยเข้าไปกอดเค้าพร้อมจุงมือลูกชายแล้วดิฉันก็พุดต่อไปนี้จะทำครอบครัวให้เข้มแข็งขึ้น แล้วเค้าก็ยอมรับมาน้องคนนั้นกำลังตั่งท้องกะเค้าอีกคน ดิฉันไม่โกรธนะค่ะปรึกษากะสามีและแม่ของสามีเลยตกลงกันว่าเอาเดกคนนั้นไปอยุ่กะเเม่สามี น้องคนนั้นก็ไป แต่เวลาที่ดิฉันไปหาคุณแม่ของสามีนะดูหน้าเด็กคนนั้นมองตาด้วยความริษยาและพุดจาฉะฉาน แต่ดิฉันก็ปลงละไม่อยากเครียดเพราะกลัวจะส่งผลกระทบกะลูกสาวในท้อง แต่คิดในใจ รู้สึกเด็กวัยรุ่นสมัยนี้แรงจริงๆส่วนสามีดิฉันก็ดูแลดิฉันมากขึ้นส่วนเมียน้อยก็น้อยลงแต่ก็ต้องรับผิดชอบเพราะเป็นพ่อของเด็กในท้องไปหาแค่เสาร อาทิตละมั้ง ดิฉันกังวลว่าอนาคตลูกเรากะลูกเขาจะเข้ากันไม่ได้ทำไงดีค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่