เราเป็นผญ(ทอม)คะ เราอายุ20 แม่ไม่ชอบให้เข้านบ้านดึกไม่ชอบให้ตื่นสาย  มีบ้างบางครั้งที่เราเที่ยวแล้วกลับดึก  แต่ก็จะโดนว่าเกือบทุกครั้ง น้องชายเราอายุน้อยกว่าเราแต่เข้าบ้านดึกได้ แม่ไม่ค่อยโกรธ มีบ้างบางครั้งที่น้องโดนว่านิดๆหน่อยๆ แต่เรารู้สึกว่าเราอายุ20 เพื่อนวัยเดียวกับเราแถวบ้านเรามองเราเป็นเด็กน้อย เรารู้สึกไม่ชอบ เรารู้สึกเหมือนเราเป็นเด็กเรารู้สึกว่าเรา20แล้วเราน่าจะได้รับอสิระมากขึ้น. แม่ชอบพูดว่าเพราะว่าเราเป็นผญ เราก็รู้นะแต่เวลาที่เรานั่งเล่นเรานั่งแถวบ้านนั่งกะพวกพี่ๆเพื่อนๆ น้องเราสามารถนั่งได้ยันดึก เรานานๆทีจะได้นั่งยันดึก หรือเกินเวลาที่แม่เรากำหนดบางครั้งเรารู้สึกเกลียดตัวเองที่เราเกิดมาเป็นผญ เรารู้สึกว่าถ้าเราเกิดเป็นผชเราคงไม่ต้องรู้สึกแย่เวลาได้ยินคนอื่นพูดว่าเราเหมือนเด็ก และคงไม่ต้องมานั่งอิจฉาเพื่อนๆพี่ๆที่กำลังสนุกแต่เราต้องเข้าบ้าน