๐๐๐ เพื่อนฉัน .... สุนันท์ยา ๐๐๐

กระทู้สนทนา



กี่ทุกข์แล้วทุกข์เล่าเฝ้าถาโถม
ไยจู่โจมกายใจไม่มีผ่อน
ทั้งโรคร้ายมรสุมเข้ารุมรอน
บ้านเรือนจรร่อนเร่ระเหไป

จากวิกฤตเศรษฐกิจพิษวิบาก
พาทุกข์ยากยิ่งล้นกว่าทนไหว
เหมือนมืดมนด้นป่าพนาไพร
แลหนไหนสิ้นทางก้าวย่างเดิน

ร้อยคำไขหมายนำน้ำใจส่ง
พาเพื่อนหลงทางเปลี่ยวเดี่ยวระเหิน
เป็นเทียนน้อยคอยส่องร่องแนวเนิน
พ้นโขดเขินหลุมขวากยากลำเค็ญ

แม้คบหาออนไลน์ในหอห้อง
ดังพี่น้องญาติมิตรสนิทเห็น
ทางชีวิตวิบากช่างยากเย็น
เปรียบดังเช่น บทกลอน สะท้อนเธอ..


http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sunanya&month=26-05-2013&group=1&gblog=289

นบกรวอนต่อฟ้า               ปรานี
ต่อมิตรผู้แสนดี                หนึ่งนี้
หยุดทุกข์ทับทวี               ทีเถิด
โปรดเมตตาช่วยชี้            ส่องสว่างทางเดิน


***
ทราบว่า คุณสุฯ เธอเดือดร้อน และทุกข์ใจ ขอตั้งกระทู้นี้เป็นกำลังใจ ให้คุณสุฯ ผ่านพ้นปัญหาไปได้นะคะ
...............เดินออกจากความทุกข์ให้ได้นะคะ .......................

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


แก้ไข  ..... เพิ่มเติมใส่ spoil รายละเอียด ค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่