เราเป็นคนที่มีผิวสีแทน บางคนก็บอกว่าผิวสวยเนียนละเอียด บางคนก็บอกว่าดำจัง เรื่องคือน้อยใจแม่แฟนมากกก ชอบแควะสีผิวเรามาก ตอนนั้นเราสอบติดธนาคารแห่งหนึ่งคือไม่เรียกเราทำงาน(พ่อแฟนทำงานธนาคาร) แม่แฟนบอกว่าถ้าขาวกว่านี้ก็ดีสินะ คือทำให้เราหมดความมั่นใจไปเลย เรานินั่งน้ำตาคลอเลย สรุปกุผิดใช่ไหมที่ผิวไม่ขาว เดินผ่านคนผิวขาวก็มักจะบอกเราว่าขาวเน๊อะ เห็นคนสวยไหม น่าจะขาวกว่านี้นะ เออกุผิดอีกที่กุดำ น้องแฟนก็เหมือนกันตอนคบกันแรกๆ ได้ยินพูดแทรกในโทรศัพท์ อีดำ ๆๆ ๆ แล้วแฟนก็จะหนีมาคุยที่อื่นตลอด แม่แฟนก็เล่าให้ฟังว่าน้องบอกว่าแฟนพี่ไม่เห็นสวยเลย ดำก็ดำ แล้วมาบอกกุทำไมเราน้อยใจนะบอกตรงๆ ทุก ๆ ครั้งที่คุยเรื่องสีผิว เราจะแอบน้ำตาคลอตลอด น่าจะขาวกว่านี้นะไม่น่าดำเลย แล้วทำให้เราคิดมากน้อยใจ แต่ดีที่แฟนไม่เคยว่าเรา ไปไหนไม่เคยมั่นใจในตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองดำไม่สวย
อย่าว่าแต่แม่แฟนเลย คนทั่วไปก็แซวเสื้อลอยได้มั่งละ ถ้าไม่ยิ้มนี้ไม่เห็นเลยนะเนี้ย เวลาคนนิโกร เดินผ่านก็บอกว่าญาตกันใช่ไหม น้อยใจนะกุไม่ได้ขำกะพวกนะ
บอกไว้เลยนะถึงผิวจะสีนี้แต่ไม่เคยคิดที่จะขาว เพราะชอบไม่ชอบก็เรื่องของคุณ แต่อย่ามาวัดกันที่สีผิว!!!!
ทำไมคนเราถึงเหยียดสีผิวกันขนาดนี้
อย่าว่าแต่แม่แฟนเลย คนทั่วไปก็แซวเสื้อลอยได้มั่งละ ถ้าไม่ยิ้มนี้ไม่เห็นเลยนะเนี้ย เวลาคนนิโกร เดินผ่านก็บอกว่าญาตกันใช่ไหม น้อยใจนะกุไม่ได้ขำกะพวกนะ
บอกไว้เลยนะถึงผิวจะสีนี้แต่ไม่เคยคิดที่จะขาว เพราะชอบไม่ชอบก็เรื่องของคุณ แต่อย่ามาวัดกันที่สีผิว!!!!