ด้วยงานที่ผมทำอยู่ในปัจจุบัน ไปพักโรงแรมทั้งเล็กทั้งใหญ่ในต่างจังหวัดมาแล้วทุกภาค รวม ๆ กว่า 40 จังหวัด นอนดึกเกินเที่ยงคืนทุกวัน
บางคืนกลางดึกตีสองตีสามเปิดหน้าต่างออกไปสูบบุหรี่ มองออกไปก็เห็นวิวเป็นป่าบ้าง ภูเขาบ้าง มืดตี๊ดตื๋อไปหมด...

แต่ก็ไม่เคยเจออะไรสักนิดเดียว...

ถึงทำให้ผมไม่เชื่อว่ามีผีหรือวิญญาณชนิดที่สามารถปรากฎตัวให้คนเห็นได้อยู่จริง

ป.ล. มีเรื่องเล่าให้ฟังสมัยที่ผมไปเรียนที่ญี่ปุ่น พักอพาตเมนต์คนเดียว ตอนดึก ๆ ต้องหอบเสื้อผ้าไปซักที่ร้านหยอดเหรียญใกล้ ๆ กับทางข้ามรถไฟแห่งหนึ่งทุกสัปดาห์ ระหว่างรอเครื่องทำงานผมก็มักจะออกไปเดินเล่น ยืดเส้นยืดสายริมทางข้ามรถไฟนั่นแหละ (เที่ยงคืนถึงตีสอง)

ก็ไม่เคยเจออะไรผิดปกติสักนิดเดียว...

หลังจากนั้นไม่กี่เดือนผมย้ายเข้าไปพักกับโฮสต์แฟมิลี่ชาวญี่ปุ่น วันหนึ่งผมแวะเซเว่นเห็นหนังสือเล่มหนึ่งวางขาย เป็นหนังสือรวมจุดที่มักจะมีวิญญาณปรากฏตัวขึ้น ภาพหน้าปกมีทางข้ามรถไฟที่ผมรู้สึกคุ้นตาเป็นอย่างมาก พอหยิบมาอ่านดูก็โป๊ะเชะเลย เป็นทางข้ามรถไฟเดียวกับที่ผมไปซักผ้าทุกสัปดาห์อยู่เป็นเดือน ๆ นั่นเอง

หนังสือบอกว่ามีคนมาฆ่าตัวตายตรงทางข้ามรถไฟแห่งนี้บ่อยมาก... จึงมีวิญญาณโผล่ออกมาให้คนเห็นกันบ่อย ๆ

แล้วทำไมผมกลับไม่เคยเจอเลยแม้แต่ครั้งเดียว (ทั้งที่จริง ๆ ก็อยากเจอจัง ๆ เหมือนกันนะ)