หลายคนคงเคยลังเลอะไรกับหลายๆอย่างที่เข้ามาในชีวิตโดยเฉพาะ ความรัก ผมว่าความลังเลมันเป็นสิ่งที่ใครก็ไม่อยากให้มันเกิดในความคิดของตัวเอง เพราะท้ายที่สุดแล้วต้องมี1สิ่งที่เราต้องทิ้งไป และถ้าสิ่งที่เราต้องทิ้งไปเป็นคนๆหนึ่งที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เขาต้องมาเสียใจ กับความลังเลของเรา เข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อ3ปีที่แล้ว ผมคบกับน้องคนนึงซึ่งเขาเป็นผู้ชาย ... ครับผมเป็นเกย์ ซึ่งเราไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน จนถึงวันนี้ ตอนนั้นผมว่าผมมีความสุขมากนะ จนเข้าปี1มหาลัย ตารางชีวิตผมมันเปลี่ยนไปหมด เลยทำให้ตัดสินใจที่เลิกกับเขาคนนั้น แต่นับตั้งแต่ตอนนั้น จนถึงตอนนี้ผมยังรู้สึกว่าผมยังรักเขาอยู่ ก่อนหน้านี้เราก็คุยๆกันบ้าง แต่ไม่มาก จนแฟนเก่าผมมีแฟนใหม่ ผมไม่รู้ว่าทำไมตอนที่ผมรู้ว่าแฟนเก่าผมมีแฟนผมถึงได้รู้สึกแย่ ถึงแย่มาก และยิ่งเห็นว่าเขารักกันมากเท่าไรผมก็ยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นเรื่อยๆ จนบางครั้งผมได้ทำสิ่งที่งี่เง่ากับเขาไป (หลายครั้งอยู่เหมือนกัน) จนผมก็มีแฟนใหม่ซึ่งในช่วงที่ผมมีแฟนแล้ว พอเห็นรูปแฟนเก่าถ่ายกับแฟนใหม่เขา ผมก็ยังไปงี่เง่าใส่เขาตลอดทุกครั้งที่เห็นอะไรแบบนี้ จนเขาเลิกกับแฟนคนนั้นไป ผมก็รู้สึกดีขึ้น จนเขามีแฟนใหม่อีกคน ซึ่งคนนี้แฟนเก่าผมเขารักมาก แน่นอนครับผมก็เข้าสูตรเดิมคืองี่เง่าใส่และแรงกว่าทุกครั้ง ผมพยายามบิ้วให้เขาเลิกกัน และอยากกลับไปคบกับแฟนเก่า (ใช่ครับทั้งๆที่ผมมีแฟนแล้ว) จนผมรู้สึกว่าผมกำลังจะเป็นบ้าไปแล้ว เลยตัดสินใจบล็อคทุกอย่างไม่ให้ตัวเองเห็นและรับรู้อะไรทั้งนั้น จนเวลาผ่านไปจนล่าสุดผมได้เลิกกับแฟนผม แล้วตอนนี้ผมก็กำลังมีคนคุยๆอยู่ และวันนี้ผมก็ได้คุยกับแฟนเก่าอีกครั้ง ซึ่งตอนนี้เขาได้บอกว่าเขาเลิกกับแฟนเขาแล้ว เราก็เลยพูดขำๆว่าเสียใจแถมเสียตัวด้วย 555 ซึ่งเขาก็บอกว่าอื้ม ซึ่งเราตอนนั้นใจจกไปอยู่ตาตุ่ม รู้สึกโครตแย่อีกครั้งในรอบหลายวัน จนตอนนี้มันก็เกิดความคิดแบเดิมอีกว่าอยากกลับไปคบกับเขา แต่ตอนนี้อย่างที่บอกไปคนที่เราคุยอยู่เขาก็โอเคเข้าใจตรงกันดี เลยเกิดความลังเลอีกครั้ง ว่าเราควรจะกลับไปคบกับคนเก่าที่เรายังไม่เคยลืมเขา กับคุยต่อกับคนใหม่ที่เขาก็ดีและเข้ากับเราได้ทุกอย่าง ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณคุณจะทำยังไงกันครับ ...