คือบ้านเราก็ไม่ได้รวยแค่ทำสวนยาง   แต่พ่อดันมีเมียน้อย พ่อชอบว่าเราว่าเราใช้เงินเงิน เราก็ยอมรับว่าเราใช้เงินเยอะเพราะต้องจ่ายค่าสมัคสอบมหาลัย  เวลาขายยางมาพ่อจะเอาเงินให้แม่ แล้วแม่ให้พ่ออีกที แต่เมื่อครั้งที่แล้วพ่อเอาไปหมดแล้วให้แม่มาใช้จ่ายในบ้านแค่3000บาท  พอดีเรากับพ่อไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันพ่อเราต้องไปเฝ้าสวนเรากับเเม่เลยอยู่บ้าน  แต่แม่เราต้องคอยทำกับข้าวไปให้พ่อทุกเช้า ทุกเที่ยง ทุกเย็น แต่บางครั้งพ่อก็โทรมาบอกแม่ว่าไม่ต้องเอากับข้าวไปส่ง แม่เราก็เอ๊ะใจแล้ว  แต่พ่อเคยบอกว่าจะเลิกนิสัยมีเมียน้อย เเม่เราเลยไว้ใจ แต่แม่ไปเจอกับเพื่อนพ่อเขาบอกแม่เราว่าพ่อเรามีเมียน้อย  ตั้งแต่นั้นมาแม่เราก็คอยดูพฤติกรรมพ่อ  แล้วพฤติกรรมพ่อก็เหมือนทุกครั้งที่พ่อมีเมียน้อย จนวันนี้พ่อโทรมาบอกว่าจะไปกินข้าวกับเพื่อนแม่เลยไปตามพอไปตามไม่เจอพ่อก็โทรมาบอกว่าอยู่ที่บ้านเพื่อนอีกคนพอไปตามอีกก็ไม่เจอ จนพ่อเราปิดโทรศัพท์ใส่แม่  แม่เราไปตามพ่อที่ปอมตำรวจ(พอดีพ่อมีเพื่อนเป็นตำรวจ)เป็นจังหวะเดียวที่พ่อโทรมาบอกแม่ว่าอยู่ปอทตำรวจกับพ่อ  แม่มองไปรอบๆแล้วไม่เจอ  ตั้งแต่อยู่กับพ่อแม่มาเราคิดเสมอว่าพ่อต้องทำงานหนักที่สุด แต่นี่ไม่ใช่กลายเป็นแม่ทำงานหนักที่สุด  วันไหนที่พ่อเมาเหล้าเพราะกินเหล้ากับเพื่อน(จริงๆรึเปล่าก็ไม่รู้)พ่อจะไม่ไปกรีดยาง  แล้วแม่เราต้องไปกรีดคนเดียวทุกสวน เราถามแม่ว่าทำไมต้องไปแม่บอกว่าเพราะต้องหาเงินให้เราใช้ เรารู้สึกเสียใจที่ช่วยเเม่ทำงานไม่ได้เพราะเรากรีดยางไม่เป็น  เราเคยเห็นพ่อตบตีแแม่ตั้งแต่เด็กๆจนแม่เราจะเลิกกับพ่อ พ่อเลยมาขอคืนดีกับแม่เเล้วให้สัญญาว่าจะเลิกตีแม่และเลิกมีเมียน้อย  เราก็คิดเสมอว่าพ่อเลิกจริงๆแต่พ่อไม่เคยทำได้เลยไอ้นิสัยมีเมียน้อยพ่อไม่เคยมีเมียน้อยมาหลายปีเเล้ว แต่ทำไมพ่อกลับมี บ้านเรามีและไรพ่อก็เอาไปให้หมด แม่บอกว่าที่ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันไม่ใช่เพราะรักแต่เป็นเพราะอดทนอยู่เพื่อให้เรามีเงินเรียนหนังสือ  เราอยากให้แม่เลิกกับพ่อจังควรทำไงดีเราสงสารแม่ที่ต้องทน ต้องเหนื่อยกับการที่ทำงานเหมือนผู้ชายหนักกว่าผู้ชายอย่างพ่อ เรารู้ว่าพ่อก็ไม่ได้รักแม่แล้ว เราอยากให้ทั้งสองแยกทางไปมีชีวิตที่ดีที่เขาทั้งสองต้องการ  เราควรทำยังไงดี