"ความมืดมิด มันคอยเฝ้ากักขังชีวิตของฉันไว้
มีสิ่งหนึ่ง ที่ฉันสามารถมองเห็นได้ ก็เพียงแต่ภาพหลอน ที่ลอยสยองมโนจิต
ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ และฉัน ก็ไม่สามารถตายได้เช่นกัน
เพราะร่างกายของฉัน มันคือ กับดัก เมื่อเซลล์ประสาททั้งหลาย มันยังคงรั้งชีวิตของฉันให้ดำรงอยู่
ดินแดนแห่งนั้น ซึ่งเต็มไปด้วยกับระเบิด ได้พรากเอาดวงตาของฉันไป เอาเสียงของฉันไป เอาหูของฉันไป เอาแขนของฉันไป เอาขาข้างนั้นของฉันไป
และระเบิดลูกนั้น มันพรากวิญญาณฉัน
ปล่อยเหลือไว้เพียงชีวิต ที่เหมือนติดอยู่ในนรกตลอดกาล"
ท่อนจบของเพลง "ONE" บทเพลงต่อต้านสงคราม สัญชาติอเมริกัน แนว Heavy Metal วง "METALLICA" ด้วยท่อน Intro เสียงใสๆของกีต้าร์ และกลองที่รัวเหมือนเสียงปืนกล ที่ยิงอัดกระสุนรัวเป็นตับ กระแทกอารมณ์สาวก METAL ได้อย่างเมามันส์ โดยบทเพลงนั้น อ้างอิงถึงทหารผู้บาดเจ็บอย่างรุนแรงทางระบบประสาท หรือ พิการเสียอวัยวะต่างๆ จากการเข้าผจญสงคราม เนื้อเพลงนี้ถูกเขียนประพันธ์ขึ้นในเดือนพฤศจิกายน ปี 1987 โดย James Hetfield (มือกีต้าร์-ร้องนำ) และ Lars Ulrich (มือกลอง)
วินาทีแรกก่อนเริ่มบรรเลงกีต้าร์ คุณจะได้ยินเสียงกระหน่ำของปืนกลและระเบิด เสียงทหารที่พยายามตะโกนบอกอะไรสักอย่าง และเสียงใบพัด เครื่องยนต์ของเฮลิคอปเตอร์ ที่ดังแว่วมาแต่ไกล ซึ่งนั้นอาจทำให้คุณเข้าใจว่า มันคงต้องเป็นสงครามเวียดนามแน่นอน แต่ผิดคาด เมื่อ Music Video ได้ถูกนำมาใช้ประกอบในเดือนมกราคม ปี 1989 นั้น กลับเป็นฉากจากภาพยนตร์สงครามเรื่อง "Johnny Got His Gun" ปี 1971 โดยทาง Metallica ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ เพื่อนำฉากภาพยนตร์บางส่วนนั้นมาใช้
พล็อตเรื่องประกอบเพลงนั้น เล่าเรื่องราวซึ่งถ่ายทอดชีวิตของทหารนายหนึ่ง ซึ่งกลับมาจากการรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 ด้วยอาการบาดเจ็บรุนแรง ตาบอดและแขนขา ขาดทั้งหมด เขาไม่รู้ว่าตัวเองนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วกันแน่ เขานอนอยู่บนเตียงพยาบาลในห้องมืดๆ ซึ่งมีเพียงช่องหน้าต่างเท่านั้น ที่เป็นแหล่งให้แสงสว่าง รอบๆตัวเขานั้น ห้อมล้อมไปด้วยนายทหาร หมอ และพยาบาลที่มองมาด้วยสายตาน่าพิศวง ทั้งยังต้องสวมครอบอุปกรณ์ทางการแพทย์บริเวณใบหน้า ที่ดูแปลกตา สายยางซึ่งห้อยผ่านลำคอ ดูแล้วน่าอึดอัดทรมาน
ทหารคนนั้น คงรับรู้ได้ถึงความสังเวชใจ ของเหล่านายทหารและพยาบาล ที่มองเขาเหมือนเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่างหนึ่ง สิ่งเดียวที่เขาเฝ้าวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า และพยาบาลสาวผู้นั้น คือ
........ ช่วยหยุดลมหายใจของฉันที ได้โปรด........
อนึ่ง บทความนี้ ข้าพเจ้าได้นำไปโพสต์ยังเพจ"เมื่อมอดไหม้ ไฟสงคราม"อยู่ก่อนหน้านี้ โดยหวังว่าข้อมูลดังต่อไปนี้ อาจเป็นอีกช่องทางหนึ่งแก่ท่านผู้สนใจใคร่ศึกษา หากแต่ข้อมูลและบทความนี้มีข้อผิดพลาดประการใดแล้วไซร้ ข้าพเจ้าจึงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
https://www.facebook.com/%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B9%89-%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1-180066308851476/
เพียงภาพหลอน ลอยสยองมโนจิต
"ความมืดมิด มันคอยเฝ้ากักขังชีวิตของฉันไว้
มีสิ่งหนึ่ง ที่ฉันสามารถมองเห็นได้ ก็เพียงแต่ภาพหลอน ที่ลอยสยองมโนจิต
ฉันไม่สามารถมีชีวิตอยู่ และฉัน ก็ไม่สามารถตายได้เช่นกัน
เพราะร่างกายของฉัน มันคือ กับดัก เมื่อเซลล์ประสาททั้งหลาย มันยังคงรั้งชีวิตของฉันให้ดำรงอยู่
ดินแดนแห่งนั้น ซึ่งเต็มไปด้วยกับระเบิด ได้พรากเอาดวงตาของฉันไป เอาเสียงของฉันไป เอาหูของฉันไป เอาแขนของฉันไป เอาขาข้างนั้นของฉันไป
และระเบิดลูกนั้น มันพรากวิญญาณฉัน
ปล่อยเหลือไว้เพียงชีวิต ที่เหมือนติดอยู่ในนรกตลอดกาล"
ท่อนจบของเพลง "ONE" บทเพลงต่อต้านสงคราม สัญชาติอเมริกัน แนว Heavy Metal วง "METALLICA" ด้วยท่อน Intro เสียงใสๆของกีต้าร์ และกลองที่รัวเหมือนเสียงปืนกล ที่ยิงอัดกระสุนรัวเป็นตับ กระแทกอารมณ์สาวก METAL ได้อย่างเมามันส์ โดยบทเพลงนั้น อ้างอิงถึงทหารผู้บาดเจ็บอย่างรุนแรงทางระบบประสาท หรือ พิการเสียอวัยวะต่างๆ จากการเข้าผจญสงคราม เนื้อเพลงนี้ถูกเขียนประพันธ์ขึ้นในเดือนพฤศจิกายน ปี 1987 โดย James Hetfield (มือกีต้าร์-ร้องนำ) และ Lars Ulrich (มือกลอง)
วินาทีแรกก่อนเริ่มบรรเลงกีต้าร์ คุณจะได้ยินเสียงกระหน่ำของปืนกลและระเบิด เสียงทหารที่พยายามตะโกนบอกอะไรสักอย่าง และเสียงใบพัด เครื่องยนต์ของเฮลิคอปเตอร์ ที่ดังแว่วมาแต่ไกล ซึ่งนั้นอาจทำให้คุณเข้าใจว่า มันคงต้องเป็นสงครามเวียดนามแน่นอน แต่ผิดคาด เมื่อ Music Video ได้ถูกนำมาใช้ประกอบในเดือนมกราคม ปี 1989 นั้น กลับเป็นฉากจากภาพยนตร์สงครามเรื่อง "Johnny Got His Gun" ปี 1971 โดยทาง Metallica ต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ เพื่อนำฉากภาพยนตร์บางส่วนนั้นมาใช้
พล็อตเรื่องประกอบเพลงนั้น เล่าเรื่องราวซึ่งถ่ายทอดชีวิตของทหารนายหนึ่ง ซึ่งกลับมาจากการรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 ด้วยอาการบาดเจ็บรุนแรง ตาบอดและแขนขา ขาดทั้งหมด เขาไม่รู้ว่าตัวเองนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้วกันแน่ เขานอนอยู่บนเตียงพยาบาลในห้องมืดๆ ซึ่งมีเพียงช่องหน้าต่างเท่านั้น ที่เป็นแหล่งให้แสงสว่าง รอบๆตัวเขานั้น ห้อมล้อมไปด้วยนายทหาร หมอ และพยาบาลที่มองมาด้วยสายตาน่าพิศวง ทั้งยังต้องสวมครอบอุปกรณ์ทางการแพทย์บริเวณใบหน้า ที่ดูแปลกตา สายยางซึ่งห้อยผ่านลำคอ ดูแล้วน่าอึดอัดทรมาน
ทหารคนนั้น คงรับรู้ได้ถึงความสังเวชใจ ของเหล่านายทหารและพยาบาล ที่มองเขาเหมือนเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่างหนึ่ง สิ่งเดียวที่เขาเฝ้าวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า และพยาบาลสาวผู้นั้น คือ
........ ช่วยหยุดลมหายใจของฉันที ได้โปรด........
อนึ่ง บทความนี้ ข้าพเจ้าได้นำไปโพสต์ยังเพจ"เมื่อมอดไหม้ ไฟสงคราม"อยู่ก่อนหน้านี้ โดยหวังว่าข้อมูลดังต่อไปนี้ อาจเป็นอีกช่องทางหนึ่งแก่ท่านผู้สนใจใคร่ศึกษา หากแต่ข้อมูลและบทความนี้มีข้อผิดพลาดประการใดแล้วไซร้ ข้าพเจ้าจึงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
https://www.facebook.com/%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B9%89-%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1-180066308851476/