เคยป่ะ เวลาที่เราเกือบจะทำอะไรสำเร็จสักอย่าง แต่ทำไม่ได้
เกือบจะได้เกรด 4 (79คะแนน)
เกือบจะสอบติดแพทย์
เกือบจะชนะ
เกือบจะทำลายสถิติได้

เหมือนแบบที่รัชนกกำลังเจออยู่ตอนนี้ มันเป็นฟีลที่เจ็บใจมากนะ ยากที่จะทำใจ
เพราะเคยเป็นเหมือนกันครับ เหรียญทองแดงกีฬาสีโรงเรียน 4 สมัยซ้อนน แต่ผมก็อยากปลดล็อกตัวเอง อยากได้เหรียญทองมากๆเลย บางครั้งเกือบเข้าชิง แต่ก็ทำไม่ได้
รอบรองชนะเลิสมันเหมือนไม่ใช่วันของเราอ่ะ ตีแรงก็ออก ตีเบาก็ติดเนท จะตบเขาก็รับได้หมด จะหยอดเขาก็ทัน จะรับตบก็ไม่ได้ ลูกถนัดก็ทำแต้มไม่ได้
แพ้ 13 - 21, 21-19,22-24
พอรอบชิงที่ 3 ตีดีมากนะ ลูกที่คาดว่าจะติดเนท กลับข้ามเฉย ลูกที่จะออกก็เหมือนมันจะโค้งเข้า ขนาดคู่ต่อสู้ตบหนักๆยังติดเนท

ภาพมันยังตราตึงติดในใจอยู่ถึงทุกวันนี้ เจ็บใจนะ กับอีฟีลที่ ได้เกรด 4 ทุกวิชา แล้ว วิชาดนตรี ได้ 79 อ่ะ ร้องไห้หนักมาก

ลองคืดดูดิขนาดผมเล่นระดับโรงเรียน ยังเจ็บใจ และเสียดายขนาดนี้ แล้วพี่เมย์จะขนาดไหน แพ้ตั้ง 11 ครั้ง แถมยังเกือบชนะตั้งหลายแมท แต่เหมือนโชคไม่เข้าข้าง เหมือนฟ้าไม่เป็นใจ อยากจะทำลายสถิติ อยากจะชนะ อยากจะปลดล็อก แต่ก็ยังทำไม่ได้

แต่ถ้าสมมุติว่า พี่เมย์ชนะตอนยี่หานบาดเจ็บ รีไท หรือตอนที่อายุมาก มันก็รู้สกไม่น่าภูมิใจใช่ป่ะ และผมก็ยังเชื่อว่า พี่เมย์ยังรอวันที่เอาชนะยี่หานในช่วงที่สังขารยี่หานยังไม่แย่เกินไป

ที่สำคัญอย่าไปซ้ำเติมเลยครับ แค่นั้นพี่เขาก็รู้สึกแย่มากๆแล้ว

ให้กำลังใจหัวอกเดียวกัน