ผมมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง พอดีวันองคารที่ผ่านมาผมได้ไปตีที่ปัญญา รามอินทรากับเพื่อนๆ3คน ผมกับเพื่อนตีกันอยู่ประมาณ 40 +/- แต่ก็จริงจังกันพอสมควรครับเนื่องจากจะไปสอบโปรกันปีหน้า การออกรอบแต่ล่ะครั้งจึงตั้งใจแต่ไม่เครียดน่ะครับ หลังจากจบหลุมแรกของคอร์สB ก็มีรถสนามมานายคนนึงมาส่งครับ บอกขอฝากด้วย1คนผมกับเพื่อนๆก็ไม่ขัดข้อง แต่คนที่มาจอยหน้าตาดูกวนๆแต่พอทักทายกันไปอัธยาศัยดีใช้ได้เลย ขำมากๆครับเกรียนสุดๆ พอทักทายกันพอประมาณก็ให้เค้าทีออฟก่อนครับ พี่แกหยิบเหล็ก4มาตีแถมลูกต่ำๆเหมือนท๊อปเลี้ยวออกขวาอีกต่างหาก ผมกับเพื่อนทองหน้ากันเอาแล้วไงเจอมือใหม่มาจอย จะเสียสมาธิกันมั้ยเนี่ย ช็อตสองพี่แกตีเหล็กอะไรไม่รุ้คราวนี้พุ่งต่ำไปทางทรายขวาแล้วเลี้ยวกับมากลิ้งหลุนๆไปออนส่ะอย่างนั้น ไอ้ขึ้นพิชชิ่งเกือบตกทราย คิดในใจทำไมไม่ดวงดีบ้างว้าาา พอหลุมต่อมาถ้าใครพอจำได้สนามปัญญาคอร์สB หลุม3 จะมีต้นไม้คู่กันอยู่กลางแฟเวย์ ผมให้เค้าทีออฟเพื่อที่จะไม่กดดัน เค้าเล็งซ้ายสุดๆลูกสไลด์กลับมากลางแฟเวย์หน้าตาเฉย หลังจากผมทีออฟเสร็จก็เดินคุยกับเค้ามาเรื่อยๆยังไปแอบแนะนำเค้าเลยว่าลูกสไลด์อย่างงี้ต้องแก้ยังไง เค้าก็ยิ้มๆบอกขอบคุณครับแล้วหลุมหน้าจะลองดู ช๊อต2เค้าขึ้นด้วยหัวไม้อะไรไม่รุ้ลูกสไลด์ตกน้ำ หน้าเค้าก็เซ็งๆผมเลยพูดว่าไม่เปนไรๆลองทำแบบที่บอกดูเดี๋ยวก็ตีตรงขึ้นเอง พอพาร์3หลุม4ตีข้ามน้ำผมยืนใกล้ๆเค้าได้ยินแคดดี้เค้าพูดกับนายว่าตีดีๆเกรงใจคนอื่นเค้า เค้าก็บอกครับๆแล้วก็บอกแคดดี้เอาเหล็ก8(จากหมุดโปรประมาณ160นิดๆ)ผมก็บอกไม่เป็นไรๆตีหมุดขาวได้น่ะจะได้ไม่กดดัน เค้าพยักหน้าบอกไม่เป็นไรครับแล้วแกก็ตีไปลูกเฟดนิดตกหยุดกึ้กเลยห่างประมาณคันธง ผมกับเพื่อนๆก็บอกสวยมากๆกันแกก็ไปเก็บเบอร์ดี้ได้ พอหลุมต่อมาพาร์4มีทรายขวางกลางแฟเวย์ต้องตีเบี่ยงซ้ายหน่อยๆและมีโอบีด้านขวาผมก็บอกแก คราวนี้แกตีไดรเวอร์ตรงๆข้ามทรายไปเลยไอ้ผมก็ชักเอะใจล่ะ ว่ามันยังไงๆพอถามไปถามมาน้องเค้าเป็นโปรทัวร์ที่ตีมาก่อนหน้าแกลองทำshape shot โดยจินตนาการสถาณการณ์ต่างๆเลยตีลูกพุ่งๆหลบลมบ้าง เลี้ยวซ้ายเลี่ยวขวาบ้าง ไอ้เราถึงบางอ้อเลยครับการออกรอบวันนั้นกลายเป็นผมไม่มีสมาธิจริงๆคอยแต่ดูน้องเค้าตี เล่นเหมือนเป็นขนมเลยครับแฟย์เวย์-กรีน อยู่แค่นั้นตีจบ -4 แถมให้คำแนะนำสำหรับการไปสอบโปรครั้งแรกมาอย่างละเอียด ขึ้นรอบคุยกับเพื่อนยังอายเลยครับที่หลุมนั้นกล้าไปสอนน้องเค้า พอขึ้นรอบเตรียมไปอาบน้ำเจอน้องเค้าที่สนามไดรฟ์อีกรอบยืนซ้อมคนเดียวร้อนๆ เลยเดินไปคุยเล่นสักแปบเผ็นคนตลกมากๆครับเกรียนจนไม่มีมาดโปรเลย ถ้าไม่เห็นฝีมือแล้วมาบอกเป็นโปรผมคงไม่เชื่อ ผมเลยถามเค้าไม่เหนื่อยเหรอเพิ่งออกรอบเสร็จซ้อมต่อเลย น้องเค้าพูดมาประโยคนึงครับผมฟังแล้วสะอึกเลย แกบอก"เหนื่อยไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอที่จะไม่ซ้อมครับ" ผมนี่ขึ้นเลยเดินกลับไปเอาถุงกอล์ฟมาซ้อมข้างๆแล้วลองเลียบๆคุยว่าสอนมั้ยคิดเท่าไหร่ น้องเค้าบอกรู้จักนับถือกันให้คำแนะนำฟรีๆก็พอแล้วครับอุตส่าห์ให้จอยก๊วนด้วย ผมซ้อมไปอีกประมาณชั่วโมงกลับมาบ้าน หอบลิ้นห้อยเป็นหมาเลยครับ พอกลับมานึกอีกทีไอ้เรานี่ยังซ้อมไม่พอไปสอบก็คงไม่ผ่านยังมีอะไรต้องฝึกอีกเยอะ ขนาดมืออาชีพยังต้องซ้อมขนาดนี้ หนทางมันอีกยาวไกลนัก T_T สุดท้ายต้องขอบคุณน้องคนนั้นจริงๆครับพูดจากวนแต่ฟังแล้วได้แง่คิดอะไรดีๆมากมาย