ไม่แน่ใจตั้งกระทู้ผิดห้องไหม.หากผิดก็ขออภัยครับ
.ชีวิตคู่ของผมเป็นแบบนี้...มันคือธรรมดาใช่ไหม.
.ผมกับแฟน.เป็นแฟนกันมา20กว่าปี.เอาประมาณกลมๆ20ปี..
ตอนนั้นแฟนอายุ29ผม32.
ตอนนี้แฟนก็.50ต้นผมก็50กว่าละ.
แรกๆคบกัน.เรามีความรู้สึกเหมือนแฟนทั่วๆไปนะ.เที่ยวกัน.พบกันเกือบทุกวัน.มีเซ็กส์กัน.ทุกอาทิตย์.ครั้งสองครั้งบ้าง.ตามสะด่วก.แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ.(จนถึงวันนี้เราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน)
แฟนเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องเซ็กส์เลย..ทุกครั้งที่เรามีเซ็กส์แฟนจะเจ็บตลอด.แต่ก็มีกันมาได้ด้วยเพราะอยากให้เรามีความสุข.
แฟนเป็นคนที่มีน้ำหล่อลื่นน้อยด้วย.
คงแทบไม่ต้องบอกว่าเรา.พยายามแก้ไขด้วยวิธีไหน...สรุปคือ.ทุกวิธีที่ทำได้.
แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร..เวลามีเซ็กส์ความเจ็บปวดของแฟน.ทำให้เรารู้สึกเหมือนทรมานเธอ.เหมือนเราจะเห็นแก่ตัวไปไหม.
นานๆเข้า.มันเลยทำให้เราสองคน.ค่อยๆลดเรื่องนี้ลงไปเรื่อยๆ..หลายๆครั้ง.แฟนไล่ให้เราไปมีที่อื่นก็มี.และ.สุดท้ายเมื่อ.10ปีที่แล้ว.
ใช่ครับ.10ปีที่แล้ว.เรากับแฟนก็ไม่มีอะไรกันเลย.จนมาถึงทุกวันนี้..
ถามว่าเธอหมดอารมณ์ทางนี้ใช่ไหม..คำตอบคือ..ใช่.
ถามว่า.ผมหมดอารมณ์ทางเพศไหม..คำตอบคือ...ไม่..
แต่เราก็ยังเป็นแฟนกันอยู่เหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน.คิออยู่กันคนละบ้าน.เจอกันอาทิตย์ละ.สองสามครั้ง.โทรคุยกันทุกวัน.เป็นแบบนี้มา20กว่าปีละ..
เดือนสองเดือนแฟนก็มานอนค้างบ้านเราบ้างตามโอกาส.คืนสองคืน.
ไปเที่ยวกัน.ไปไหนมาไหนกันปกติ..เที่ยว.ตจว.บ้าง.สองสามเดือนครั้ง.ต่างประเทศก็ไปเที่ยวกันทุกปี.ครั้งละ.สิบยี่สิบวัน.ก็นอนด้วยกัน.ปกติ
.กอดกันบ้าง..ผมก็แข็งตามปกติทุกครั้ง..แต่ก็ไม่เรื่องนี้ต่อกันเลย..ปิดประตูสนิท.
.โม้นิดนึงคือ.เราค่อนข้างเป็นคนหน้าตาดี.มีอะไรดีดีพอสมควร.
เพราะฉนั้นตั้วแต่วัยรุ่นมา.เราไม่เคยขาด.ผู้หญิง
.มันเลยเป็นที่มาของความรู้สึกไม่ชอบเที่ยวผู้หญิงมา.เพราะ.เราชอบที่จะมีอารมณ์แบบอารมณ์ร่วมมากกว่า.
จนมาทุกวันนี้ก็เลยไม่เที่ยว..
แต่.
แน่นอนครับ.ผมก็มีอะไรๆบ้าง.ไปเรื่อยเปื่อย.แบบ.มีกิ๊กมีกั๊ก.เรื่อยๆ.ไม่รู้กี่คนต่อกี่คน.
นานๆเข้าเลย.ตั้งคำถามว่า.เราทำผิดไหม.ในเมื่อแฟนก็รักเราดี.ซื้อสัตย์และมั่นคง..
แล้วเราจะทำยังไงดี...ตลอดเวลาเราก็รักแฟนเรานะ..จนถึงวันนี้.ถึงแม้ความรู้สึกแบบกุ๊กกิ๊กจะไม่มี.แต่ความรู้สึกแบบห่วงใยใส่ใจก็เข้ามาแทนเต็มความรู้สึก.
เรามีความรู้สึกมั่นคงว่า.เขาคือคนที่เราต้องดูแลไปชั่วชีวิต.
อยากรู้จริงๆว่า..จะมีใครเหมือนเราบ้างไหม.
ทางออก.ที่ดีกว่านี้คืออะไร....
ชีวิตคู่ธรรมดา.ที่ไม่ธรรมดา..จะมีใครเหมือนฉันไหม.???
.ชีวิตคู่ของผมเป็นแบบนี้...มันคือธรรมดาใช่ไหม.
.ผมกับแฟน.เป็นแฟนกันมา20กว่าปี.เอาประมาณกลมๆ20ปี..
ตอนนั้นแฟนอายุ29ผม32.
ตอนนี้แฟนก็.50ต้นผมก็50กว่าละ.
แรกๆคบกัน.เรามีความรู้สึกเหมือนแฟนทั่วๆไปนะ.เที่ยวกัน.พบกันเกือบทุกวัน.มีเซ็กส์กัน.ทุกอาทิตย์.ครั้งสองครั้งบ้าง.ตามสะด่วก.แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ.(จนถึงวันนี้เราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน)
แฟนเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องเซ็กส์เลย..ทุกครั้งที่เรามีเซ็กส์แฟนจะเจ็บตลอด.แต่ก็มีกันมาได้ด้วยเพราะอยากให้เรามีความสุข.
แฟนเป็นคนที่มีน้ำหล่อลื่นน้อยด้วย.
คงแทบไม่ต้องบอกว่าเรา.พยายามแก้ไขด้วยวิธีไหน...สรุปคือ.ทุกวิธีที่ทำได้.
แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร..เวลามีเซ็กส์ความเจ็บปวดของแฟน.ทำให้เรารู้สึกเหมือนทรมานเธอ.เหมือนเราจะเห็นแก่ตัวไปไหม.
นานๆเข้า.มันเลยทำให้เราสองคน.ค่อยๆลดเรื่องนี้ลงไปเรื่อยๆ..หลายๆครั้ง.แฟนไล่ให้เราไปมีที่อื่นก็มี.และ.สุดท้ายเมื่อ.10ปีที่แล้ว.
ใช่ครับ.10ปีที่แล้ว.เรากับแฟนก็ไม่มีอะไรกันเลย.จนมาถึงทุกวันนี้..
ถามว่าเธอหมดอารมณ์ทางนี้ใช่ไหม..คำตอบคือ..ใช่.
ถามว่า.ผมหมดอารมณ์ทางเพศไหม..คำตอบคือ...ไม่..
แต่เราก็ยังเป็นแฟนกันอยู่เหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน.คิออยู่กันคนละบ้าน.เจอกันอาทิตย์ละ.สองสามครั้ง.โทรคุยกันทุกวัน.เป็นแบบนี้มา20กว่าปีละ..
เดือนสองเดือนแฟนก็มานอนค้างบ้านเราบ้างตามโอกาส.คืนสองคืน.
ไปเที่ยวกัน.ไปไหนมาไหนกันปกติ..เที่ยว.ตจว.บ้าง.สองสามเดือนครั้ง.ต่างประเทศก็ไปเที่ยวกันทุกปี.ครั้งละ.สิบยี่สิบวัน.ก็นอนด้วยกัน.ปกติ
.กอดกันบ้าง..ผมก็แข็งตามปกติทุกครั้ง..แต่ก็ไม่เรื่องนี้ต่อกันเลย..ปิดประตูสนิท.
.โม้นิดนึงคือ.เราค่อนข้างเป็นคนหน้าตาดี.มีอะไรดีดีพอสมควร.
เพราะฉนั้นตั้วแต่วัยรุ่นมา.เราไม่เคยขาด.ผู้หญิง
.มันเลยเป็นที่มาของความรู้สึกไม่ชอบเที่ยวผู้หญิงมา.เพราะ.เราชอบที่จะมีอารมณ์แบบอารมณ์ร่วมมากกว่า.
จนมาทุกวันนี้ก็เลยไม่เที่ยว..
แต่.
แน่นอนครับ.ผมก็มีอะไรๆบ้าง.ไปเรื่อยเปื่อย.แบบ.มีกิ๊กมีกั๊ก.เรื่อยๆ.ไม่รู้กี่คนต่อกี่คน.
นานๆเข้าเลย.ตั้งคำถามว่า.เราทำผิดไหม.ในเมื่อแฟนก็รักเราดี.ซื้อสัตย์และมั่นคง..
แล้วเราจะทำยังไงดี...ตลอดเวลาเราก็รักแฟนเรานะ..จนถึงวันนี้.ถึงแม้ความรู้สึกแบบกุ๊กกิ๊กจะไม่มี.แต่ความรู้สึกแบบห่วงใยใส่ใจก็เข้ามาแทนเต็มความรู้สึก.
เรามีความรู้สึกมั่นคงว่า.เขาคือคนที่เราต้องดูแลไปชั่วชีวิต.
อยากรู้จริงๆว่า..จะมีใครเหมือนเราบ้างไหม.
ทางออก.ที่ดีกว่านี้คืออะไร....