พ่อแม่มีลูก3คน เราเป็นคนที่3 คนสุดท้อง พี่สาวทุกคนเดือดร้อนเรื่องเงินกันตลอดเลย ไม่เข้าใจ เราทำงานคนเดียวมาตั้งแต่อายุ18 ไม่เคยขอเงินพ่อแม่เลยตั้งแต่นั้นมา จนตอนนี้อายุ31แล้ว ส่งให้พ่อแม่ใช้ตลอด พอพี่ๆเห็นว่าเราให้พ่อแม่แล้วก็ไม่ให้พ่อแม่กัน แถมยังไปขอพ่อกับแม่อีก พอเงินหมดพ่อกับแม่ก็มาขอเราเรื่อยๆ พี่สาวคนโตมีงานทำ มีสามี มีลูกแล้ว อยู่บ้านเดียวกับแม่ มายืมเงินเรา แรกๆก็ให้ ครั้งแรก10000 ครั้งที่สอง10000 ครั้งที่สามว่าาจะไม่ให้เพราะยังไม่เคยคืนเลย พอไม่ให้ก็ร้องไห้ว่าเราใจร้ายรถจะโดนยึด *รถเขาก็เหมือนรถเรารึเปล่า* สุดท้ายแม่มาพูดขอยืมให้ ได้ไปครั้งที่สามอีก10000 จากนั้นมาก็หลายปีแล้วยังไม่ได้คืนเลยสักบาทเดียว ทวงไม่ได้ด้วย ทวงทีไรน้อยอกน้อยใจโมโหใส่

ต่อมาพี่สาวคนกลาง ได้สามีคนอังกฤษมีเงินไปซื้อที่ทำไร่ที่บ้านเป็นร้อยไร่ แต่ชอบไปขอเงินพ่อแม่ อ้างว่าเงินไม่พอซื้อที่ จนแม่ต้องเอารถไถไปขายเพื่อช่วยพี่ ทองที่เราเคยซื้อให้แม่ก็เอาไปขาย รถกระบะที่พ่อขับก็เอาไปเข้าไฟแนนซ์ชื่อแม่ พอรถจะโดนยึด พ่อไปทวงเงินกับพี่สาวคนนี้ พี่ก็บอกไม่มีอย่างเดียว จนพ่อแม่ก็มาขอเราแทน  พี่สาวบอกว่าไม่มี พ่อกับแม่เชื่อ ทั้งที่มีสามีต่างชาติ มีเงินทำอย่างอื่นแต่ไม่มีเงินคืนพ่อแม่ แต่เวลาเราบอกว่าไม่มีพ่อกับแม่ไม่เคยเชื่อเลย ทั้งที่ไม่มีจริงๆ เราจะฝากเงินไว้กับออมสิน เพราะอยากมีบ้านเผื่อมันจะเป็นประโยชน์ แต่สุดท้ายก็ต้องเอาออกมาๆๆจนจะหมดแล้ว

เราคนเดียวทำงานคนเดียว กินอยู่อย่างประหยัด พี่ๆมีครอบครัวแล้วทำไมต้องมาพึ่งเรา พอเราแข็งไม่ให้ก็ไปเอาที่พ่อแม่ พี่ๆรู้ว่าพอพ่อแม่ไม่มีสุดท้ายเราก็ต้องให้พ่อแม่ เราพูดบ่นพี่สาวให้แม่กับพ่อฟังไม่ได้เลย พ่อกับแม่จะโกรธเราแทนพี่ ว่าเราใจดำบ้างอะไรบ้าง เครียดมากกับพวกพี่ๆ ทำงานเหนื่อยมาก ไม่มีกำลังใจเก็บเงินเลย เก็บเท่าไรก็ต้องเอาออกมาให้ครอบครัวหมด บางทีเงินกินข้าวยังไม่มี เงินเก็บไม่เพิ่มมีแต่ลดลงๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกพี่สาวที่ชอบทำให้พ่อแม่เครียดเนี่ยทำลงได้ไง ชอบไปกดดันพ่อแม่ สงสารพ่อแม่ สงสารตัวเองด้วย ถ้าพวกพี่ๆอยู่เฉยๆไม่อยากได้ไม่อยากมีไม่ฟุ่มเฟือย ก็คงไม่กระทบถึงพ่อแม่ แล้วก็ไม่มากระทบถึงเราด้วย เสียสุขภาพจิตมาก