เรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนเรามา2ปี6เดือนกว่าแล้วแต่ช่วงหลังๆมาเนี้ยเรา2คนไม่ค่อยจะมีเวลาให้กันเวลาไม่ตรงกันบ้างเพราะเราจะมีวันที่เรียนพิเศษแล้วกลับบ้านค่ำบ้างวันก็ไม่ได้เจอหน้ากันเลยจนกลับบ้านถึงจะได้คุยกัน เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเรารู้สึกได้ถึงอะไรบ้างอย่างที่ทำให้เราเริ่มไม่เข้าใจกัน เราเป็นคนที่ไม่ชอบเห็นแฟนเราไปเล่นกับผู้หญิงคนอื่นมากเกินไปโดยเฉพาะผู้หญิงที่มีอคติกับเราเองด้วยเราจะน้อยใจมากแต่เราก็พยายามที่จะไม่พูดเพราะเราไม่อยากทะเลาะกันแต่นับวันมันก็มีอะไรมากกว่านั้น2-3วันที่แล้วโรงเรียนเรามีจัดงานอยู่งานนึง(ขอไม่เอ่ยชื่อนะค่ะ)แล้วพี่ๆม.6เขาได้ให้น้องสีแต่ละสีของโรงเรียนขึ้นสแตนโอเครวันนั้นเราขึ้นไปตากแดดตากลม(เรากับแฟนเราอยู่ม.เดียวกันสีเดียวกัน)เราก็สงสัยว่าทำไมแฟนเราไม่มาขึ้นสแตนสักทีจนจบงานก็ลงมานั่งพักดื่มน้ำแล้วเพื่อนสนิทเราก็เดินมาบอกเริ่องๆนึงซึ่งตอนนั้นเราสตันไป10วิเรื่องมันก็มีอยู่ว่าเพื่อนสนิทเราอ่าเขาพากันไปขี่รถเล่นกันที่สวนสาธารณะแห่งนึงก่อนที่จะมาขึ้นสแตนแล้วเขาไปเจอแฟนเรากับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงกับเพื่อนผู้ชายเล่นของเล่นอยู่ในสวนสาธารณะซึ่งแน่นอนประชากรผู้หญิงเยอะกว่าแล้วเพื่อสนิทเราบอกว่าก็เล่นอย่างสนุกเลย ลองย้อนภาพกลับมาที่เรานั่งร้องเพลงแหกปากตากแดดตากลมหน้าดำหน้าไหม้ในขณะที่แฟนเล่นสนุกอยู่ โอเครตอนนั้นยอมรับว่ามีน้อยใจมากๆ แล้วหลังจากที่เราจะกลับก็มีเพื่อนสนิทอีกคนมาบอกว่าเจอแฟนเราไปกินส้มตำกับกลุ่มเดิมที่ไปเล่นที่สวนสาธารณะกัน คือเราก็เริ่มไม่ค่อยโอเครละตอนนั้นอยากจะไปเจอกับตัวมากๆหลังจากนั้นเราก็เปิดเล่นเฟสก็ยังไปเจออีกเช็คอิน บิ๊กซี คือแบบวันนั้นแฟนเราแทบจะเที่ยวทั่วเมืองเลยก็ว่าได้แล้วก็ไม่สนใจเราเลยทั้งๆที่ตัวเราถามหาเขาตลอดว่าไปไหนก็ไม่มีใครรู้เลย จนเราไปกินข้าวกับเพื่อนก่อนกลับบ้านเขาก็ค่อยโทรมาแต่เราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยเพราะเอาไว้ในกระเป๋านักเรียน จนเรากลับบ้านตกดึกเขาก็โทรมาหาปกติแต่ก็ไม่พูดอะไรเลยมีแต่หัวเราะอย่างเดียวเรานี้งงไปเลยอ่าคือดีเนอะ พอผ่านไปเราก็เริ่มไม่ค่อยคุยกันเป็นที่เราเองแหล่ะที่โกรธแฟนแต่แฟนเราอ่าไม่รู้ว่าเค้าแกล้งหรือเค้าไม่ใส่ใจเรากันแน่ พอมาวันที่2ธันวาคมเราก็เริ่มหนักขึ้นละไม่มองหน้ากันเลยจนตกเย็นมา เราดูคอนMAMA2015อยู่แล้วตอนนั้นแฟนเราอ่าทักมาเพื่อจะคุยด้วยแต่เราไม่ได้สนใจเค้าเลย(อันนี้เรายอมรับผิดเรารู้ว่า้ราผิดมากๆที่เห็นอย่างอื่นสำคัญกว่า)แต่เรามีเหตุอยากจะบอกนะที่เราไม่อยากพิมพ์ในแชทเพราะเราอยากคุยกันในโทรศัพท์มันน่าจะโอเครกว่าก็แค่นั้นเองเราไม่คิดเลยว่าเรื่องมันจะเกิดเป็นแบบนี้ หลังจากนั้นเค้าก็ได้ทักแชมาอีกทีพร้อมกับคำว่าเขาเหนื่อย เขาอยากพัก เขาบอกว่าเขาไม่อยากทำให้เราเหนื่อย เขาบอกว่าถ้าเขาไม่อยู่ในชีวิตเรา เราคงจะมีความสุขมากกว่านี้ทั้งๆที่เขาไม่ถามตัวเราเลยว่าเราต้องการแบบนี้ไมสุดท้ายเราก็ต้องยอมห่างกับเขาสักพักตอนนี้ก็เกือบๆอาทิตย์แล้วค่ะที่เราไม่ได้คุยกันเลย ตัวเราเองนี้ทั้งเสียใจทั้งร้องไห้ไม่หลับไม่นอน แต่เขาทำเหมือนเขาจะมีความสุขแต่ไม่รู้ว่าฝืนไมเพราะอ่านใจเขาไม่ออก แต่เขาก็ไม่เอาสถานะในเฟสออกชื่อเราอยู่ในวงเล็บในเฟสเขาก็ไม่เอาออก เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิว่าเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไมหรือจะเป็นแบบนี้ต่อไปแล้วหายไปเลยเราก็แค่อยากจะบอกนะว่าเราคิดถึงแกมากๆนะ ยังเป็นห่วงเสมอ แล้วก็รอแกกลับมาตลอดนะ.......