สวัสดีคราฟท์เชียงใหม่ ณ บ้านข้างวัด

งานอ้วนก็มี งานเสียตังค์ก็มา จะเหลือรึ ก็ไปนะสิ




บ้านข้างวัดสถานที่น่ารักๆและเหมาะแก่การถ่ายรูป กับวันนี้ที่แปลกไปกับงาน "สวัสดีคราฟท์เชียงใหม่" ตอน "ต๊ะต่อนยอน" ที่รวบรวมเอาของทำมือจากหลายๆร้าน ของน่ารักๆ และของกินมารวมไว้ พวกเราชาวนักกินมีรึจะพลาดดดด 55555



งานนี้ต้องบอกเลยว่า งานนี้ไปแบบไม่มีความตั้งใจว่าจะเจองานแบบนี้เลย พวกเราชาวแก๊งนั่งทำงานอยู่ใต้หอกับอาจารย์ แล้วเราก็ขึ้นห้องขึ้นไปเอาผ้าลงมาซัก แต่ไงดันเผลอหลับ รู้สึกตัวอีกทีเพื่อนที่นั่งทำงานอยู่ข้างล่างก็โทรมาบอกว่า
"ไปบ้านข้างวัดกันไหม อาจารย์อรจะพาไป"
ตื่นยังไม่เต็มตา คว้าเงินหนึ่งร้อย โทรศัพท์และกล้องเดินลงจากห้องกระโดดขึ้นรถไปบ้านข้างวัดกัน อันที่จริงต้องบอกเลยว่า จขทก กับเพื่อนตั้งใจจะไปบ้านข้างวัดกันมาหลายวันแล้ว ตอนแรกกะว่าจะไปกันวันอาทิตย์ ซึ่งคือวันที่ 6 ธันวาคม แต่เพื่อนชาวแก๊งอีกคนติดเรียน และ จขทก ก็ว่าจะไปเรียนด้วยไอ้ความคิดบ้านข้างวัดเลยเก็บไป แต่ไง๊บุญกระแทกใส่พุงอย่างจัง จขทก กับเพื่อนอีกสองคน และอาจารย์อีกคน เลยพากันกระโดดขึ้นรถขับไปบ้านข้างวัดกัน
พอขับๆไปถึงวัดโป่งน้อย (หอที่ จขทก อยู่ไม่ไกลอะไรมากมายจาก บ้านข้าวัดนัก) รถเยอะมากกกกกกกกกกก แบบถามกันว่ามีงานหรือเปล่า จขทก เลยพูดไปว่า "งานวันพ่อปล่า" แต่พอขับไปเท่านั้นแหละ หืมมมมมมมม งานไรว่ะ น่ามามากกกกก น่าเสียตังค์มากกกกกก และน่าจะอ้วนขึ้นมากด้วยเหมือนกันนนนนน
ข้างๆบ้านข้างวัดมีที่จอดรถอยู่ ซึ่งโคตรกว้างเลยยยย จอดได้เยอะดี ข้างๆที่จอดรถเป็นร้าน Yelloe Mango ซึ่งบอกเลยว่า จขทก ยังไม่เคยไป 55555555 แบบตังค์ไม่มีไง วันนี้ยังเอาเงินมาแค่ร้อยเดียวอีก หึ แล้วจะได้กินอะไรไหมเนี้ยยยย แล้วเราก็เดินเดิน กันตรงไปยังทางเข้า เสียตังค์คนละยี่สิบ หึ ยี่สิบบาทกับคอปเตอร์ไม้ไผ่ และตราอะไรสักอย่างที่ปั๊มบนข้อมือเรา

สูจิบัตรกับคอปเตอร์ไม้ไผ่ (ไม่รู้ว่าเรียกอะไร แต่ได้รับการพิจารณาแล้วจากเพื่อนและอาจารย์)

ตราประทับน่ารักๆ (ใช้ศรัพท์ได้โบราณมากกก)
หลังจากนั้นก็เดินเข้ามาข้างใน ซึ่งต้องบอกเลยว่า บริเวณบ้านข้างวัด จะไม่ค่อยใหญ่มากสักเท่าไหร่นัก เดินขาไม่ลากแน่นอน บรรยากาศเหมาะมากเลยยยย แต่บอกไว้ก่อน ของแพงมากกกกกกก ใครรำๆก็เตรียมตังค์ไปเยอะๆนะ ของสวยๆทั้งนั้น ถ่ายภาพบรรยายกาศไปนิดหนึ่งเม้มกล้องเต็ม ตกใจมาก เพราะเมือเช้าพึ่งไปถ่ายรูปมา มันเหลืออีกกว่าหกร้อยรูปเลยนิ แต่พอเปิดดูเท่านั้น ลืมเอาเม้มใส่กล้องค่าาาา ซวยมากกกก แต่ยังดีอาจารย์บอกว่ามีเม้มของอาจารย์ ฟ้ายังเห็นใจให้ถ่ายรูปมาอวดทุกคนได้อยู่ 5555555



ร้านนี้เป็นร้านแรกที่แวะ เป็นกระเป๋า มีทั้งเป้ สะพายข้าง และเสื้อผ้า(นิดหน่อย) พี่เขาบอกว่าทำมือ แน่นอนมีชิ้นเดียวในโลก งานสวยนะดีด้วย แต่ จขทก ไม่ได้เปิดดูหลอกว่ามันมีช่องเยอะอะเปล่า ถ่ายรูปอย่างเดียว แต่ราคาไม่แพงมากนะ หกร้อยกว่าๆนี้แหละ

ต่อมาเป็นร้านของเล่นที่ทำจากไม้ น่ารักดี



มีกล้องที่ทำจากไม้ด้วยน่ารักดี เป็นกล้องฟิล์มอะ ถ่ายไม่ได้จริงๆหรอกแต่เอาไว้ตกแต่งได้ กล้องเล็กหมุนได้กดถ่ายได้นะ กล้องใหญ่มีกระจกด้วย ราคาถือว่าไม่แพงกับงานไม้สวยๆขนาดนี้ (ต้องบอกว่า จขทก เป็นพวกชอบงานไม้อยู่แล้วววว) แต่ยังไงก็ไม่มีปัญญาซื้ออยู่ดี มีตุ๊กตาน่ารักๆด้วย อันนี้ไม่ได้ถามราคาหรอกนะ ดูๆแล้วก็เดินจากไป

นี้เป็นชื่อร้าน พี่เขาบอกว่ามีทั้งไลน์และเฟส ก็ถ้าเห็นน่ารักก็ลอกแอดไปดู แต่ จขทก ยังไม่ได้ลองหรอกนะ อิอิ

หลังจากนั้นก็เดินมาหน่อยๆไม่ไกล (ก้าวเดียวก็ถึงแล้วว)

ร้านนี้มีพวกกระเป๋าจากผ้ามัดย้อม(ไหม?) กับกระเป๋าทำมือ แต่เป็นอันขนาดเล็กไม้ใหญ่เท่ากับร้านแรกที่แวะ เป็นสองร้านอยู่ในร้านเดียวกันแต่ลงตัวดี

จขทก ถ่ายรูปมาแต่ร้านเย็บกระเป๋า เพราะตอนแรกคิดว่ามันเป็นร้านเดียว ก่อนที่จะตรัสรู้ได้ว่า มันเป็นคนละร้านกัน งานน่ารักไหมละ

ใส่โทรศัพท์ได้แหละ  มีแค่ไม่กี่ชิ้นนะ หรืออาจจะมีเยอะกว่านั้นไม่รู้สิ แต่เห็นเขานั่งทำให้ดูสดๆเลย

อันนี้ชื่อร้าน พยายามถ่ายให้ชัดแหละ แต่มือถือคอปเตอร์ไม้ไผ่อยู่เลยไม่สะดวก

ร้านต่อมาเป็นร้านขายกระเป๋า(อีกแล้ว) ไปดูเอาเองแล้วกัน


คือไม่ได้แวะเข้าไปหรอก เพราะด้วยความที่ จขทก ไม่ได้ชอบกระเป๋าแบบนี้เลยเดินผ่านไป ตรงไปยังร้านต่อไปเลยยยยย

ร้านนี้พ่อค้า มีความคิดดีมากเลยในการเอาของมาทำเป็นของที่เราใช่กันอยู่ทุกวัน ความคิดดีและงานก็สวยด้วย

อันนี้เป็นสมุดที่ปกมันทำจากกระสอบ กันน้ำได้ แต่อย่าเอาไปจุ่มน้ำ (พี่คนขายบอก) ข้างในก็กระดาษปกติธรรมดานี้แหละ

อันนี้เป็นกระเป๋า ไม่ได้เดินเข้าไปจับหรอกนะว่าผ้ามันเป็นยังไง แต่สวยดีอะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่