สวัสดีค่ะ พอดีเรากำลังมีความคิดที่จะเข้าไปปรึกษาจิตแพทย์ในเร็วๆนี้
เนื่องจากรู้สึกว่าตัวเองเข้าข่ายจากการอ่านบทความต่างๆ เกี่ยวกับโรคซึมเศร้า สมาธิสั้น จิตเวชทำนองนี้
มันก็ไม่ได้แย่มากนะคะ ยังใช้ชีวิตประจำวันได้ แต่...รู้สึกว่าเราอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ มีบางอย่างที่อยากแก้ไข
น่าจะทำอะไรซักอย่าง แต่ตอนนี้เรายังไม่แน่ใจว่ามันเป็นเพราะ "โรค" หรือเป็นที่ "สันดาน" กันแน่ T_T
กลัวว่าเหมือนป่วยกายแล้วไปหาหมอ แต่โดนหมอว่ากลับมาว่าก็เป็นเพราะคุณไม่ออกกำลังกายเอง
แล้วถ้าเป็นแผนกจิตเวชล่ะคะ ถ้าสมมุติไปคุยเล่าปัญหาทั้งหมดให้จิตแพทย์ฟังแล้ว
ปรากฎว่ามันเป็นที่สันดานเราเอง เป็นที่พื้นฐานความคิดที่ผิดเพี้ยนของเราตั้งแต่เด็กเอง
เหมือนล่าสุดที่อ่านข่าวสามีคนล่าสุดของปุ๊กกี้ว่าเป็นโรคหลงตัวเอง แล้วก็บอกว่ารักษาไม่ได้
คือมันรักษาไม่ได้จริงๆเหรอคะ? คือเคสแบบนี้ไปปรึกษาแล้วหมอจะไม่ช่วยอะไรเลยเหรอคะ?
กลัวโดนตอกกลับมาว่าเป็นที่คุณเองไม่สามารถรักษาได้งี้ เง่อออ
แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเราเป็นแบบไหนกันแน่จนกว่าจะได้ปรึกษาจริงๆแหละนะ แต่อดกลัวไปก่อนไม่ได้
เพราะการไปหาจิตแพทย์นี่มันทำใจยากยิ่งกว่าไปหาหมอฟันอีกค่ะ