กระทู้นี้ สร้างขึ้นจากเรื่องจริงทั้งหมดไม่มีการแต่งเรื่องใดๆทั้งสิ้นทุกคนมีตัวตนจริงๆ
เราขอใช้นามสมมติว่าเราชื่อเค และใช้นามสมมติของคนที่ทำให้เรารู้จักคำว่ารักครั้งแรกว่าพี่เอส
เคเป็นคนที่ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองมากๆๆๆ เพราะถ้าเคชอบใครเคก็จีบเลยตรงๆอาจจะดูเป็นผู้หญิงกล้าแสดงออกไปหน่อย555
.....เคอยู่ม.3ที่โรงเรียนคอนแวนต์แห่งหนึ่ง เคชอบรุ่นพี่ม.5คนหนึ่ง(พี่เอส)มากๆพี่เอสเป็นผญห้าว(ทอม) แต่ตอนนั้นพี่เอสมีแฟนแล้ว แล้วอีกอย่างเคเองก็ไม่กล้าที่จะจีบพี่เอสด้วย เคก็เลยได้แต่แอบฟินตามประสาเด็กมอต้นคนหนึ่ง จนในที่สุดเคก็จบม.3 แล้วต้องย้ายโรงเรียนเพราะเคสอบได้โรงเรียนที่เป็นทุนให้นักเรียนเรียนฟรี
       พอขึ้นม.4เคก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับพี่เอา ไม่ได้เจออีก มันเหมือนว่าทุกอย่างตอนม.3มันควเหมือนป๊อปปี้เลิฟทั่วไป แอบชอบรุ่นพี่ทั่วไป เคก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วพอขึ้นม.4 เคก็เริ่มมีคนเข้ามาคุยด้วยเยอะขึ้น เพราะความที่เคเป็นคนคุยเก่งด้วยมั้งค่ะ พอมีคนเข้ามาคุยเราก็ลืมเรื่องพี่เอสที่เราเคยแอบชอบไปแล้ว จนในที่สุดเคก็มีแฟนชื่อบี(นามสมมติ) ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่น เคคบกับบีไปเรื่อยๆจนคิดว่าบีนี้แร้ะคงเป็นรักครั้งแรก แต่ทุกอย่างก็ต้องจบลงเพราะบีกลับไปหาแฟนเก่า ตอนนั้นเคหมดหวังกับความรักมาก หมดศรัทธาไปเลยจนคิดว่าคงไม่เจอหรอกรักครั้งแรกในวัยแบบนี้ เคก็เลยจบความสัมพันธ์กับบีแล้วสุดท้ายเคก็โสดเหมือนแล้ว เวลาเดี๋ยวกันนั้นเคเล่นเฟสบุ้คอยู่ก็ได้ไปเจอเฟสพี่เอส วันนั้นเคเลยตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน เคทักแชทเฟสพี่เอสไปขอไลน์
เค : พี่เอสเล่นไลน์ไหมค่ะ
พี่เอส : เล่นจ้า
เค : ขอไลน์หน่อย
พี่เอส : (ให้ไอดีไลน์)
เค : (เข้าทางจ้าาา)
  ~ แล้วเคก็ตัดสินใจแอดไลน์พี่เอสไป ~
หลังจากนั้นเคก็ทักพี่ไลน์เอสไปทุกวัน ช่วงนั้นพี่เอสเป็นผื่นขึ้นขาขึ้นแขน เคก็พยายามชวนคุยเรื่องที่เอสเป็นผื่นก็ชวนคุยอยู่ทุกวัน แต่ก็เหมือนพี่เอสจะไม่เล่นด้วยเพราะพี่เอสนอนสองทุ่มกว่าๆเกือบทุกวัน เป็นแบบนี้อยู่อาทิตย์นึ่ง เคเลยตัดสินใจพอละเพราะคิดว่าพี่เอสคงไม่ชอบเคหรอกก็เลยหายไปเลยไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวเลย เพราะคิดว่าคงไม่ได้แล้วละ -__-
หลังจากนั้นเคก็ไม่ได้คุยกับพี่เอสประมาณอาทิตย์นึ่ง แต่หลังจากนั้นก็เกิดปาฏิหารย์ แชทไลน์พี่เอสเด้งกลับมา อารมณ์ตอนนั้นมันบอกไม่ถูกมันทั้งดีใจทั้งลุ้นว่าพี่เอสจะทักมาว่าอะไร
แล้วในที่สุดก็ mission complete
พี่เอส : มีแฟนยัง เอาจิงนา😁
เค : ยังอ่ะมีก็ดีดิ
พี่เอส : 55555 อย่าเพิ่งมีเลย เดี๋ยวพี่คุยด้วยไม่ได้
หลังจากวันนั้นเคกับพี่เอสก็คุยกันทุกวัน พี่เอสก็นอนดึกขึ้น ก็มีหยอดกันบ้าง อ่อยบ้างตามประสาเหมือนคนจีบกัน555 จนมีอยู่วันนึ่งพี่เอสบอกว่าต้องไปปัจฉิมเพราะพี่เอสอยู่ม.6แล้ว ต้องปัจฉิมก่อนจบ เคก็โอเคเข้าใจแต่มีอย่างหนึ่งที่เคต้องทนให้ได้เพราะ ไปปัจฉิมพี่เอสไม่เอาโทรศัพท์ไปเพราะโรงเรียนห้าม แล้วแฟนที่พี่เอสคบแล้วพึ่งเลิกไปก็จบม.6เหมือนกัน ก็ต้องไปปัจฉิมด้วยกัน ใจหนึ่งเคก็กลัว แต่อีกใจก็เอาวะเอาไงเอากัน เช้าก่อนวันไปพี่เอสก็ถ่ายวิดีโอร้องเพลงพรุ่งนี้ของเสก ส่งมาให้ พี่เอสเป็นคนร้องเพลงเพราะเลยแร้ะแล้วระหว่างที่พี่เอสปัจฉิมเคก็ไม่ได้คุยกับคนอื่นเลยไม่รู้ทนไปได้ไง555 เวลาคิดถึงก็ทักไลน์พี่เอสไปทั้งๆที่ก็รู้ว่าพี่เอสตอบไม่ได้ จนวันที่พี่เอสกลับมาเคกัยพี่เอสก็คุยกันต่อไปสักพัก จนพี่เอสบอกเคประมาณว่าเริ่มหึงหวงแบบเจ้าของแล้ว เคเลยตัดสินใจคบกับพี่เอส(เคเป็นแฟนรุ่นน้องคนแรกของพี่เอส พี่เอาไม่ชอบคบเด็ก) โห่ยโมเม้นต์ตอนนั้นมันทั้งฟินทั้งดีใจยิ้มแก้มปริ่เลยแร้ะ มันเหมือนฝันไปเลยอ่ะ^^  
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะขอนอนก่อนพิมพ์ไม่ไหวแล้ว5555