จริงๆมันมีปัญหาแบบนี้มาตลอด  แต่ไม่เคยทะเลาะกัน เพราะเราเลือกที่จะไม่พูด   ไม่เถียง  เลือกที่เงียบ   คือมันกดดันมาก  คือเราอยู่ห้องกับเพื่อนคนหนึ่ง  เพื่อนคนนี้ชื่อ ฟ้า  ถามว่า สนิทไหม  เราว่ายังไม่สนิทเท่าไร  แต่ที่ได้มาอยู่ด้วยกัน  เพราะความบังเอิญบ้างอย่าง  เลยได้มาอยู่ห้องเดียวกัน  ตอนนั้นต่างคนต่งก็ไม่มีเงิน  ต้องอยุ่กันแบบไม่มีตังเลย มาเป้นเดือน  กินข้าวจานเดียวกัน  ก็ผ่านอะไรกันมาเยอะนะ  แต่ ที่เราบอกว่าอึดอัด  เพราะนิสัยของเราสองคนต่างกันเกินไป  อาจเป็นเพราะ  พึ่งรู้จัก  มั้ง  เราก็ไม่รุ้เหมือนกัน   คือเวลาไปเที่ยว  ฟ้าจะไป  ไม่เคยชวนเราเลย  ทั้งๆที่ก็อยู่ห้องด้วยกัน  เรา ไปไหน  เราก็ชวนตลอด เราก็อยากไห้ไปด้วยกัน  ฟ้าก็ไม่ไป   คืออยู่ด้วยกันเหมือนไม่ได้อยู่อ่ะ  เวลาไปเรียน ทั้งๆที่เรียนที่เดียวกัน  แต่คนล่ะห้อง
ฟ้าแต่งตัวเสร็จ  ก้จะเดินออกไปเลย  ไม่เคยรอเรา  ทั้งๆที่รู้ว่าเรานั้งรถเมย๋ไม่เป็น  (พึ่งมาอยู่ในกทมเราเป้นคนต่างจังหวัด)  บ้างครั้งเราเดินตามไม่ทัน  เราก็ต้องเดินกลับมาห้องไม่ได้ไปเรียน   เวลาเลิกเรียน  ฟ้าก็กลับห้องเลย ไม่เคยรอเราไม่คิดว่าเราจะกลับยังไง  ยังดีที่เพื่อนในห้อง ยุแถวๆๆที่เรายุเลยกลับได้
โน๊ตบุคเรา   เราเคยพูดแล้วว่าถ้าเลิกเล่น ไห้ชาตดาว  คือปิดเครืองดีๆๆ  อย่าไปพับหน้า มันไม่ปิด  แล้วเด่วจะพัง  ฟ้าก็ปิดแบบนั้นตลอด  เราก็ได้แค่  ตามปิด   แต่วันนี้ไม่ไหว  เลยพูดไปว่า  ทำไมไม่ปิดเครืองดีๆๆ  เด่วมันจะพัง  ฟ้าก็พูดว่า  อะไร ก็ปิดดีแล้วอ่ะ   ปิดดียังไง  แค่พับจอ  มันจะปิดไห้ไหม   ฟ้าก็เถียง  อยากไห้ดีก็ทำเอาเองดิ  แบบนี้อ่ะหมายความว่าไง  ใช้ของๆคนอื่น  แล้วพูดแบบนี้หรอ  แบบนี้ เราควรจะพูดกับฟ้ายังไงดีค่ะ  หรือจะไห้ทำยังไงดี
จะไห้ไม่คุยเลย  ทำไม่ได้วยแน่ เพราะอยู่ห้องด้วยกันนอนด้วยกัน   แต่ก็นะ  เสียความรุ้มากทุกวันนี้