The Lobster : ระบอบของความรัก

สวัสดีค่า กลับมาพบกันอีกแล้วในรอบล้านปีแสง กับกระทู้ยาวโลกเดือด
คราวนี้ก็เน้นยาวๆเวิ่นๆกันไปเหมือนเดิม ไปดู Lobter มาแล้ว Stunning กับหลายประเด็น เลยขอถอดมาเขียนยาวๆหน่อย
อาจจะตีความแตกต่างจากคนอื่นๆหน่อย แต่ถือว่าเป็นอีกแง่มุมแล้วกันนะคะ

###

เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่เมื่อสัปดาห์ก่อน อยู่ดีๆก็คิดถึงเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่เคยอ่านตอนเด็ก ใน "ขายหัวเราะ" ช่วงกลางเล่ม ถ้าใครพอเกิดทัน และพอสังเกตุจะพบว่า ไอ้บรรดาเรื่องสั้นที่ได้ลงหน้ากลางของขายหัวเราะแต่ละเรื่อง มันพีคและสนุกมากๆหลายเรื่อง บางเรื่องมีคนเอามาดัดแปลงทำเป็นหนังด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าเขาได้ค่าลิขสิทธิ์กันบ้างไหม แต่เราจำได้ว่าเรื่องสั้นที่ลงสมัยนั้นมันดีงามมากจริงๆ
และหนึ่งในเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่จำเนื้อหารวมๆได้ค่อนข้างแม่น เพราะชอบไอเดียมาก แต่จำรายละเอียดมากไม่ค่อยได้ คือเรื่อง

"โรงพัก"

เรื่องราวของ "โรงพัก" ถูกเซตขึ้นในโลกอนาคต ในวันที่โลกมีการแบ่งแยกชนชั้นวรรณะตามอายุและมีการจำกัดจำนวนสมาชิกครอบครัว โดยสมาชิกครอบครัวที่เป็น "ผู้สูงอายุ" จะถูกส่งไปที่ "โรงพัก" หรือจริงๆแล้วมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า "โรงพักผ่อน" เพื่อให้ผู้สูงอายุเหล่านี้ได้ใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างมีความสุขและสะดวกสบาย รัฐบาลมีการโฆษณาถึง "โรงพักผ่อน" ไว้ว่า เหมือนเป็นแดนสวรรค์ที่หลายคนตั้งเป้าไว้ว่า เมื่ออายุถึงช่วงเกณฑ์แล้ว จะได้เข้าไปอยู่ที่โรงพักผ่อน จะได้ใช้ชีวิตอย่างราชา สะดวกสบาย แม้แต่ตัวลูกหลานเอง เมื่อส่งพ่อแม่ หรือปู่ย่าตายายเข้าไปสู่โรงพักผ่อนแล้ว พวกเขาก็เบาใจ และสบายใจที่ตัวเองได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับพ่อแม่แล้ว แต่ทว่าความจริงมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น

ผู้สูงอายุที่เข้าสู่โรงพักผ่อน จะถูกฆ่าเหมือนเข้าไปในโรงฆ่าสัตว์ และร่างกาย รวมทั้งอวัยวะต่างๆจะถูกนำมาแปรรูปเพื่อส่งออกมาให้ประชาชนภายนอกได้ใช้บริโภคต่อ (เราจำเนื้อหาส่วนนี้ไม่ค่อยได้ว่า ส่วนที่เหลือของร่างกายถูกนำมาทำเป็นอะไรบ้าง)

ส่วนที่เฉียบขาดของเรื่องสั้นนี้ คือ พล็อตเรื่องแนวหักมุม สืบสวนสอบสวน และอิงวิทยาศาสตร์ ไซไฟโลกอนาคต ซึ่งเมื่อเราได้อ่านเมื่อสิบกว่าปีก่อน เลยรู้สึกว่ามันเจ๋งมากๆ และสิ่งที่สะท้อนออกมาจากเรื่องสั้นนั้นก็เกิดขึ้นในในโลกปัจจุบันหลายๆอย่าง ทั้งสังคมครอบครัวแบบเดี่ยว การตัดขาดจากจากครอบครัวพ่อแม่ หรือการมีบ้านพักคนชราเพิ่มมากขึ้น เพราะประชากรผู้สูงอายุถูกส่งไปใช้ชีวิตบั้นปลายในบ้านพักคนชรามากขึ้น

ทั้งพวกที่เป็นโสดไม่มีคนดูแลยันแก่ และพวกที่ลูกหลานส่งไปเพราะไม่สะดวกจะดูแล
(ใครหาเรื่องสั้นเรื่องนี้มายืนยันได้ จะเป็นพระคุณมาก)

ที่จริงแล้ว โลกและเรื่องราวที่เกิดขึ้นใน The Lobster ก็ชวนให้เราคิดถึงเรื่อง "โรงพัก" ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งเรื่องการที่ต้องถูกส่งเข้าไปภายในโรงแรมด้วยเงื่อนไขว่าคนไร้คู่เป็นพวกด้อยคุณภาพบนบรรทัดฐานสังคมของโลกในสมัยนั้น พวกเขาจึงถูกมอบทางเลือกให้ว่า จะหาคู่ให้ได้ หรือจะกลายเป็นสัตว์แทน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่