เราเป็นเด็กคนนึงที่เรียนศิลปะคนนึง ในบางครั้งเราเจอค่านิยมบางอย่างในบางครอบครัวบางสังคม
บางครั้งถูกเหยียดๆ ด้วยสายตา คำพูดอยู่บ่อยครั้งว่า ศิลปินไส้แห้ง ไอ้เด็กศิลปะ งานแค่นี้คนโง่ดิซื้อราคาแพงชิปหาย นานา บลาบลา
แต่เรื่องศิลปะกับคนไทยในยุคปัจจุบัน ยอมรับว่าเข้าถึงคนไทยกับแก่นของศิลปะจริงๆน้อยมาก แล้วอาชีพของคนทีเ่รียนศิลปะมาส่วนใหญ่ หลายคนก็ไปดังที่ต่างประเทศ เช่น ผัดไทยของ ฤกษ์ฤทธิ์ และอาจารย์แขนงวิาศิลปะของหลายสถาบัน
ก็เหมือนกับบางครั้งเราก็ไม่เข้าใจบัญชี,วิทย์,ศึกษา, ฯลฯ บุคคนสำคัญของคณะต่างๆเราก็ไม่รู้จัก และกระบวนการที่ลึกซึ้งในการเรียนเราก็ไม่ทราบมาก เพราะเราไม่ได้เรียน ก็เหมือนกับที่พวกเขา ไม่เข้าใจเด็กศิลปะจริงๆเหมือนกัน
ทุกศาสตร์ทุกแหนง มีที่มาที่ไป มีคุณค่าทุกแขนงครับ
เราต้องเปิดใจยอมรับและให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะคณะไหนๆทุกคนคือบุคคลที่มีความสามารถเฉพาะทางครับ