เมื่อเทียบกับหลายๆเมืองในย่านนี้ ถ้ายกเมืองเด่นๆ 3 เมืองนี้ Singapore Kuala lumpur and Bangkok ที่พอจะสู้กันได้ด้านนี้ คิดกันว่าที่ไหนเริศสุด?
สำหรับเราขอยกให้กรุงเทพฯชนะเริศ ถ้าให้เราเปรียบก็จะแนวๆนี้
Singapore
ยอมรับว่าค่อนข้างสะอาดเป็นระเบียบดี แต่ก็ไม่ทุกที! บางที่ก็แอบสกปรกมีขยะเหมือนกัน ไปที่ไหนเจอแต่คนสูบบุหรี่เยอะกว่ากรุงเทพฯอีก
ด้านช๊อปปิ้งถือว่าไม่เลว แต่ยังสู้กรุงเทพฯไม่ได้ ห้างสิงค์โปร์เดินนานๆแอบเบื่อเพราะทุกห้างมีร้านค้าเหมือนกันของเหมือนกันไปหมด ไม่มีจุดเด่นของลูกเล่นของแต่ละห้างเลย ซึ่งจุดนี้คิดว่าสู้กรุงเทพไม่ได้ ร้านค้าสมัยนี้สิงคโปร์มีกรุงเทพฯก็มีตามหมดแล้ว ราคาก็มีแต่เท่ากันกับแพงกว่า นอกเซียจาก
จะทำ Tax Refund ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเยอะอะไรมากมาย ย่านออชาร์ดแหล่งช๊อปปิ้งเราชอบตรงที่ทางเท้ากว้างมากกกับร่มรื่นดี แต่อย่างที่บอกห้างมัน
ก็เหมือนกันไปหมดเหมือนเอาพารากอนมาเรียงๆต่อๆกัน ผู้คนแต่งตัวกันก็โอเคนะ แต่ไม่แฟชั่นจัดกันเท่าคนกรุงเทพฯ อาหารในความคิด
เราขอจัดว่าแย่สุดในบรรดาสามเมืองนี้เลยทั้งโลคัลฟู้ดส์ หรือ ตามห้าง หาอะไรอร่อยๆยากมาก แต่ถ้าใครชอบอะไรที่จืดๆมันๆก็อาจจะคิดว่ามันอร่อยก็ได้นะ แต่ร้านอาหารญี่ปุ่นก็เยอะนะ พอๆกับไทย
Kuala lumpur
สำหรับเมืองนี้ไม่รู้ว่ามีใครคิดเหมือนเราป่ะ เราว่ามันเป็นเหมือนที่จะว่าเจริญมันก็เจริญนะแต่ะออกแนวอึมครึมไม่สดใส lively เลยอ่ะ ทั้งผู้คนและบรรยากาศกลางคืนเงียบมาก สามทุ่มรถโล่งเงียบแล้ว จะมีสีสันก็แถวบูกิตบินตังที่เค้าเรียกว่าคล้ายๆแถวสยามหรือราชประสงค์ของกรุงเทพฯ แต่เราคิดว่ายังสู้ไม่ได้เพราะแถวนี้เรารุ้สึกว่ามันไม่มีสีสันอะไร ออกแนวน่าเบื่อนิดๆ ช๊อปปิ้งก็ไม่มีร้านไหนหรือสินค้าให้ดึงดูดแวะชมเลย น่าจะใกล้เคียงกับห้างแถวลาดพร้าวอะไรพวกนี้มากกว่า ซึ่งตอนกลางคืนพวกแขกขาวเยอะมาก อันนี้อยากรู้ว่าเขามาทำอะไรกันเที่ยวหรอ ส่วนแฟชั่นของผู้คนอันนี้ก็ยังสู้ไทยไม่ได้อีกเช่นกัน เพราะที่นี่มีหลากหลายเชื้อชาติมาก ถ้าคนมาเลคือแต่งตัวเหมือนๆกันเพราะน่าจะมีข้อจำกัดในเรื่องของศาสนา คือผู้หญิงจะคลุมฮิญาบใส่เสื้อแขนยาวกางเกงขายาวกันทั้งวัยรุ่น ยันผู้ใหญ่ ส่วนผู้ชายก็เสื้อกางเกงขายาวทั่วไป ไม่ค่อยเจอผู้ชายใส่กางเกงขาสั้นกันเท่าไหร่นะ คนจีนมาเลก็คล้ายๆคนสิงคโปร์ ด้านอาหารอันนี้เราว่าดีกว่าสิงโปร์คือมีความหลากหลายมากกว่าหน่อย พวกข้าวแกงมาเลอะไรพวกนี้โอเคเลยแหละสำหรับเรา
Bangkok
เมืองสุดท้าย!!! อันนี้ขอตอบอย่างตรงๆเลยว่าไม่เข้าข้างประเทศตัวเองเลยว่า ช๊อปปิ้งกับหาอะไรกิมันดีกว่าสองเมืองข้างบนจริงๆ พูดถึงช๊อปปิ้งในกทม.
ในหัวนี่มีเยอะมากทั้งแนวสตรีทยันไฮเอนท์ซึ่งมันหลากหลายมีเยอะตอบสนองทุกความต้องการ ซึ่งเรามองว่าสองเมืองข้างบนเทียบไม่ได้ในจุดนี้
หรือถ้าจะโฟกัสในย่านสยามแสควร์หรือราชประสงค์อย่างเดียว เราว่ามันก็ยังมีสิ่งที่ดึดดูดหรือยูนีคของแต่ละห้างมากกว่าอยู่ดี เช่นถ้าใครเดินแถวนี้บ่อยๆจะรู้สึกว่าบรรยากาศกาศของแต่ละห้างจะมีจุดเด่นของมันเช่น เดินพารากอนเป็นแบบนี้ แต่ถ้าข้ามไปฝั่งสยามก็จะอีกแบบ หรือจะไปสยามเซนเตอร์กับเซ็นทรัลเวิลก็จะอีกอารมณ์ เรื่องอาหารของกินสำหรับเราคือที่สุดไม่ต้องบรรยายมาก แต่ข้อเสียคือ ขนส่งมวลชนแย่มากกกกกเทียบสองเมืองข้างบนเขาไม่ได้เลยและก็แพงมากด้วย แผงลอยก็เยอะแยะมั่วไปหมด สกปรกด้วย ภาษาอังกฤษผู้คนก็ไม่ดีเท่าที่ควรโดยเฉพาะจนท. แม้แต่วัยรุ่นไทยหรือคนรุ่นใหม่ยังต่างจากคนของสองประเทศข้างบนอยู่พอสมควร
เพื่อนๆคิดว่าไงบ้าง ส่วนอีกหลายๆเมืองที่ไม่ได้มาลงเพราะคิดว่าในแง่นี้ยังสู้สามเมืองนี้ไม่ได้
Bangkok คือเมืองที่ Shopping สนุกกินอร่อยสุดแล้วใน ASEAN ใช่ไหม
สำหรับเราขอยกให้กรุงเทพฯชนะเริศ ถ้าให้เราเปรียบก็จะแนวๆนี้
Singapore
ยอมรับว่าค่อนข้างสะอาดเป็นระเบียบดี แต่ก็ไม่ทุกที! บางที่ก็แอบสกปรกมีขยะเหมือนกัน ไปที่ไหนเจอแต่คนสูบบุหรี่เยอะกว่ากรุงเทพฯอีก
ด้านช๊อปปิ้งถือว่าไม่เลว แต่ยังสู้กรุงเทพฯไม่ได้ ห้างสิงค์โปร์เดินนานๆแอบเบื่อเพราะทุกห้างมีร้านค้าเหมือนกันของเหมือนกันไปหมด ไม่มีจุดเด่นของลูกเล่นของแต่ละห้างเลย ซึ่งจุดนี้คิดว่าสู้กรุงเทพไม่ได้ ร้านค้าสมัยนี้สิงคโปร์มีกรุงเทพฯก็มีตามหมดแล้ว ราคาก็มีแต่เท่ากันกับแพงกว่า นอกเซียจาก
จะทำ Tax Refund ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเยอะอะไรมากมาย ย่านออชาร์ดแหล่งช๊อปปิ้งเราชอบตรงที่ทางเท้ากว้างมากกกับร่มรื่นดี แต่อย่างที่บอกห้างมัน
ก็เหมือนกันไปหมดเหมือนเอาพารากอนมาเรียงๆต่อๆกัน ผู้คนแต่งตัวกันก็โอเคนะ แต่ไม่แฟชั่นจัดกันเท่าคนกรุงเทพฯ อาหารในความคิด
เราขอจัดว่าแย่สุดในบรรดาสามเมืองนี้เลยทั้งโลคัลฟู้ดส์ หรือ ตามห้าง หาอะไรอร่อยๆยากมาก แต่ถ้าใครชอบอะไรที่จืดๆมันๆก็อาจจะคิดว่ามันอร่อยก็ได้นะ แต่ร้านอาหารญี่ปุ่นก็เยอะนะ พอๆกับไทย
Kuala lumpur
สำหรับเมืองนี้ไม่รู้ว่ามีใครคิดเหมือนเราป่ะ เราว่ามันเป็นเหมือนที่จะว่าเจริญมันก็เจริญนะแต่ะออกแนวอึมครึมไม่สดใส lively เลยอ่ะ ทั้งผู้คนและบรรยากาศกลางคืนเงียบมาก สามทุ่มรถโล่งเงียบแล้ว จะมีสีสันก็แถวบูกิตบินตังที่เค้าเรียกว่าคล้ายๆแถวสยามหรือราชประสงค์ของกรุงเทพฯ แต่เราคิดว่ายังสู้ไม่ได้เพราะแถวนี้เรารุ้สึกว่ามันไม่มีสีสันอะไร ออกแนวน่าเบื่อนิดๆ ช๊อปปิ้งก็ไม่มีร้านไหนหรือสินค้าให้ดึงดูดแวะชมเลย น่าจะใกล้เคียงกับห้างแถวลาดพร้าวอะไรพวกนี้มากกว่า ซึ่งตอนกลางคืนพวกแขกขาวเยอะมาก อันนี้อยากรู้ว่าเขามาทำอะไรกันเที่ยวหรอ ส่วนแฟชั่นของผู้คนอันนี้ก็ยังสู้ไทยไม่ได้อีกเช่นกัน เพราะที่นี่มีหลากหลายเชื้อชาติมาก ถ้าคนมาเลคือแต่งตัวเหมือนๆกันเพราะน่าจะมีข้อจำกัดในเรื่องของศาสนา คือผู้หญิงจะคลุมฮิญาบใส่เสื้อแขนยาวกางเกงขายาวกันทั้งวัยรุ่น ยันผู้ใหญ่ ส่วนผู้ชายก็เสื้อกางเกงขายาวทั่วไป ไม่ค่อยเจอผู้ชายใส่กางเกงขาสั้นกันเท่าไหร่นะ คนจีนมาเลก็คล้ายๆคนสิงคโปร์ ด้านอาหารอันนี้เราว่าดีกว่าสิงโปร์คือมีความหลากหลายมากกว่าหน่อย พวกข้าวแกงมาเลอะไรพวกนี้โอเคเลยแหละสำหรับเรา
Bangkok
เมืองสุดท้าย!!! อันนี้ขอตอบอย่างตรงๆเลยว่าไม่เข้าข้างประเทศตัวเองเลยว่า ช๊อปปิ้งกับหาอะไรกิมันดีกว่าสองเมืองข้างบนจริงๆ พูดถึงช๊อปปิ้งในกทม.
ในหัวนี่มีเยอะมากทั้งแนวสตรีทยันไฮเอนท์ซึ่งมันหลากหลายมีเยอะตอบสนองทุกความต้องการ ซึ่งเรามองว่าสองเมืองข้างบนเทียบไม่ได้ในจุดนี้
หรือถ้าจะโฟกัสในย่านสยามแสควร์หรือราชประสงค์อย่างเดียว เราว่ามันก็ยังมีสิ่งที่ดึดดูดหรือยูนีคของแต่ละห้างมากกว่าอยู่ดี เช่นถ้าใครเดินแถวนี้บ่อยๆจะรู้สึกว่าบรรยากาศกาศของแต่ละห้างจะมีจุดเด่นของมันเช่น เดินพารากอนเป็นแบบนี้ แต่ถ้าข้ามไปฝั่งสยามก็จะอีกแบบ หรือจะไปสยามเซนเตอร์กับเซ็นทรัลเวิลก็จะอีกอารมณ์ เรื่องอาหารของกินสำหรับเราคือที่สุดไม่ต้องบรรยายมาก แต่ข้อเสียคือ ขนส่งมวลชนแย่มากกกกกเทียบสองเมืองข้างบนเขาไม่ได้เลยและก็แพงมากด้วย แผงลอยก็เยอะแยะมั่วไปหมด สกปรกด้วย ภาษาอังกฤษผู้คนก็ไม่ดีเท่าที่ควรโดยเฉพาะจนท. แม้แต่วัยรุ่นไทยหรือคนรุ่นใหม่ยังต่างจากคนของสองประเทศข้างบนอยู่พอสมควร
เพื่อนๆคิดว่าไงบ้าง ส่วนอีกหลายๆเมืองที่ไม่ได้มาลงเพราะคิดว่าในแง่นี้ยังสู้สามเมืองนี้ไม่ได้