...... ทุกคนก็คงอาจจะเคยคุยกับใครสักคนไปเรื่อยๆ โดยที่เราและเค้าอาจจะรู้สึกดีต่อกันแต่ต่างคนต่างก็ไม่เคยพูดว่าชอบหรือรู้สึกยังไงต่อกันก็ไม่ได้อยู่ในสถานะแฟนด้วย มันคือสถานะที่ไม่ชัดเจนใช่ไหม...
ใครเคยได้คุยกับคนคนนึงแล้วรู้สึกดีแบบดีมากๆ เคยเจอหน้าแค่ครั้งเดียวแต่ก็คุยกันบ่อยแล้วบางครั้งเค้าก็ชอบพูดหยอดบ้างแต่พูดกวนบ่อยๆ บางทีก็ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจมาให้เราต้องคิดเข้าข้างตัวเองบ้างแต่เราไม่เคยส่งสติ๊กเกอร์รูปหัวใจให้เค้า แล้วบางครั้ง.... ก็จะวิดีโอคอลมากวนบ้างไม่ก็โทรผ่านเฟสบ้าง แต่เรื่องที่คุยกันมันไม่ได้มีสาระอะไรเลยคุยกันทีไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง ในอีกมุมก็เหมือนคุยกันเล่นๆธรรมดาแต่มันไม่ธรรมดาตรงที่มีฝ่ายใดฝ่ายนึงมักจะจริงจังเสมอ....นั่นก็คือเรา แล้วก็ยังอยู่ในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้องคุยกันต่างคนก็ต่างอยู่ไกลกันเราจะทำอะไรได้ล่ะ มันมีด้วยหรอที่คุยๆกันไปแบบนี้โดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย พอเราไปส่องเฟสเค้าเรามักจะเห็นสาวๆมาคอมเม้นบ้างไรบ้างเราก็รู้สึกหึงอ่ะแล้วก็คิดอีกมุมว่า พี่ทำแบบนี้ก็ทุกคนเลยหรอที่ชอบพูดกวนๆขี้เล่นๆเนี่ย... แต่พอบางทีเค้าก็หายไปแต่เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ได้หายไปไหนเลยแต่แค่ไม่ได้พูดกันแค่นั้น พอเราถามเรื่องฟงแฟน ก็พูดแต่ว่าไม่อยากมีหรอกมีไปทำไมเอาเวลาไปตั้งใจเรียนดีกว่า... คือมันก็ใช่อยู่แต่พี่ก็แมง..ชอบเพ้อโน้นนี่นั่นเปล่าว่ะว่าแต่เราโด่ววว มีช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกันแล้วเหมือนเราจะแอบปลื้มคนอื่นบ้างแต่เราก็ไม่เคยลืมเค้าเลยเหมือนเค้าเป็นความทรงจำของเราไปแล้วคงเป็นเพราะเวลาด้วยแหละเพราะคุยกันมาเกือบปีแล้ว ความรู้สึกนี้เราอาจจะรู้สึกไปแค่คนเดียวใช่มั้ย?
เคยมั้ย? คุยกับใครสักคนโดยที่ไม่รู้เลยว่าอยู่ในฐานะอะไร
ใครเคยได้คุยกับคนคนนึงแล้วรู้สึกดีแบบดีมากๆ เคยเจอหน้าแค่ครั้งเดียวแต่ก็คุยกันบ่อยแล้วบางครั้งเค้าก็ชอบพูดหยอดบ้างแต่พูดกวนบ่อยๆ บางทีก็ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจมาให้เราต้องคิดเข้าข้างตัวเองบ้างแต่เราไม่เคยส่งสติ๊กเกอร์รูปหัวใจให้เค้า แล้วบางครั้ง.... ก็จะวิดีโอคอลมากวนบ้างไม่ก็โทรผ่านเฟสบ้าง แต่เรื่องที่คุยกันมันไม่ได้มีสาระอะไรเลยคุยกันทีไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมง ในอีกมุมก็เหมือนคุยกันเล่นๆธรรมดาแต่มันไม่ธรรมดาตรงที่มีฝ่ายใดฝ่ายนึงมักจะจริงจังเสมอ....นั่นก็คือเรา แล้วก็ยังอยู่ในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้องคุยกันต่างคนก็ต่างอยู่ไกลกันเราจะทำอะไรได้ล่ะ มันมีด้วยหรอที่คุยๆกันไปแบบนี้โดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย พอเราไปส่องเฟสเค้าเรามักจะเห็นสาวๆมาคอมเม้นบ้างไรบ้างเราก็รู้สึกหึงอ่ะแล้วก็คิดอีกมุมว่า พี่ทำแบบนี้ก็ทุกคนเลยหรอที่ชอบพูดกวนๆขี้เล่นๆเนี่ย... แต่พอบางทีเค้าก็หายไปแต่เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ได้หายไปไหนเลยแต่แค่ไม่ได้พูดกันแค่นั้น พอเราถามเรื่องฟงแฟน ก็พูดแต่ว่าไม่อยากมีหรอกมีไปทำไมเอาเวลาไปตั้งใจเรียนดีกว่า... คือมันก็ใช่อยู่แต่พี่ก็แมง..ชอบเพ้อโน้นนี่นั่นเปล่าว่ะว่าแต่เราโด่ววว มีช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกันแล้วเหมือนเราจะแอบปลื้มคนอื่นบ้างแต่เราก็ไม่เคยลืมเค้าเลยเหมือนเค้าเป็นความทรงจำของเราไปแล้วคงเป็นเพราะเวลาด้วยแหละเพราะคุยกันมาเกือบปีแล้ว ความรู้สึกนี้เราอาจจะรู้สึกไปแค่คนเดียวใช่มั้ย?