กระทู้ขอเพ้อ-ไร้สาระ
ขอพื้นที่เพ้อหน่อยนะครับ
มะเช้าขึ้น BTS แล้วเจอ ผญ คนนึง เธอทำให้ผม STUN ตั้งแต่ตอนแรกที่เห็น
สิ่งที่มันยังติดตาผม ณ ตอนนี้ คือ ผมสีน้ำตาลเข้มของเธอ / ปากทรงกระจับพร้อมลิปสติกสีไม่เข้มมาก (เหมือน ลิปกรอส) /และ ใฝเม็ดเล็กมากๆที่อยู่บน แก้มขวา เหมือน รอยเอาปากกาดำแต้มจุดเล็กๆไว้บนหน้า
และสิ่งที่ทำให้เพ้อ จน ณ ตอนนี้ คือ ใบหน้าโดยรวม เธอดูเป็นคน นิ่งๆ ตามีเสน่ห์พอสมควร ผมเธอเลยบ่านิดหน่อย สูงน่าจะ 168 มั้ง
ผมคิดว่าหน้าเธอเหมือนคนสวยธรรมชาติ และแทบจะไม่ได้ศัลยกรรมเลย
คิดแล้วก็ยัง เซ็งแล้วเซ็งอีก
เพราะไม่เคยเห็นใครแล้วรู้สึกใจเต้นหนักขนาดนี้เลยมาประมาณ 2-3 ปี แล้ว
รู้สึกพลาดที่ไม่ได้แม้แต่เข้าไปคุยกับเธอ ทั้งที่เธอลงก่อนผมแค่ สถานีเดียว แถมสถานีต้น ก็ขึ้นมาจาก สถานีเดียวกัน
ผมไม่รู้ว่า ปกติ เธอใช้บริการ BTS บ่อยไหม เพราะ เธอใช้บัตรแบบหยอดเหรียญแลกเอา
เมื่อก่อนผมมองว่ากระทู้พวก ปิ๊งใครบน BTS มันไร้สาระ
วันนี้ผมรู้ละว่าความรู้สึกแบบนั้นมันเป็นยังไง ขออภัยที่เคยมองคนเหล่านั้นว่าเพ้อเจ้อ
ถึงแม้บ้านเธอจะอยู่โซนเดียวกับผม แต่คิดว่า โอกาสที่จะเจอเธออีกมันคงน้อยหรือยากมากๆ
-วันนี้ผมตื่นสาย เลยขึ้นรถไฟฟ้าสาย 8โมงกว่า ซึ่งปกติ ผมแทบจะไม่เคยขึ้น รถไฟฟ้าเวลานี้เลย
-ไม่ขอประกาศตามหาละกันนะครับ เพราะถึงระบุ สถานีไป มันก้เท่านั้น
ผมคิดว่าคนแบบเธอไม่เล่นพันทิปแน่นอน เพราะดูจาก การแต่งตัวไปทำงาน กับ บุคลิก ไม่น่าจะเป็นพวก เวิ่นเว้อ โลกสวย ในเน็ตแน่ๆ
ถ้ามีโอกาสได้เจอเธออีก ผมเตรียมใจที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ ถึงจะโดนปฎิเสธ แต่ก็รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยก็ได้คุยกับเธอ 2-3ประโยค
แต่การจะเข้าไปคุยกับ ใครซักคน ช่วงเช้าๆที่รีบไปทำงาน โอกาสโดนปฎิเสธมันเยอะมากๆ
[[ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆให้ผมเพ้อ]]
((กระทู้ขอเพ้อ-ไร้สาระ)) วันนี้ผม แอบปิ๊ง ผญ คนนึง บน BTS
ขอพื้นที่เพ้อหน่อยนะครับ
มะเช้าขึ้น BTS แล้วเจอ ผญ คนนึง เธอทำให้ผม STUN ตั้งแต่ตอนแรกที่เห็น
สิ่งที่มันยังติดตาผม ณ ตอนนี้ คือ ผมสีน้ำตาลเข้มของเธอ / ปากทรงกระจับพร้อมลิปสติกสีไม่เข้มมาก (เหมือน ลิปกรอส) /และ ใฝเม็ดเล็กมากๆที่อยู่บน แก้มขวา เหมือน รอยเอาปากกาดำแต้มจุดเล็กๆไว้บนหน้า
และสิ่งที่ทำให้เพ้อ จน ณ ตอนนี้ คือ ใบหน้าโดยรวม เธอดูเป็นคน นิ่งๆ ตามีเสน่ห์พอสมควร ผมเธอเลยบ่านิดหน่อย สูงน่าจะ 168 มั้ง
ผมคิดว่าหน้าเธอเหมือนคนสวยธรรมชาติ และแทบจะไม่ได้ศัลยกรรมเลย
คิดแล้วก็ยัง เซ็งแล้วเซ็งอีก
เพราะไม่เคยเห็นใครแล้วรู้สึกใจเต้นหนักขนาดนี้เลยมาประมาณ 2-3 ปี แล้ว
รู้สึกพลาดที่ไม่ได้แม้แต่เข้าไปคุยกับเธอ ทั้งที่เธอลงก่อนผมแค่ สถานีเดียว แถมสถานีต้น ก็ขึ้นมาจาก สถานีเดียวกัน
ผมไม่รู้ว่า ปกติ เธอใช้บริการ BTS บ่อยไหม เพราะ เธอใช้บัตรแบบหยอดเหรียญแลกเอา
เมื่อก่อนผมมองว่ากระทู้พวก ปิ๊งใครบน BTS มันไร้สาระ
วันนี้ผมรู้ละว่าความรู้สึกแบบนั้นมันเป็นยังไง ขออภัยที่เคยมองคนเหล่านั้นว่าเพ้อเจ้อ
ถึงแม้บ้านเธอจะอยู่โซนเดียวกับผม แต่คิดว่า โอกาสที่จะเจอเธออีกมันคงน้อยหรือยากมากๆ
-วันนี้ผมตื่นสาย เลยขึ้นรถไฟฟ้าสาย 8โมงกว่า ซึ่งปกติ ผมแทบจะไม่เคยขึ้น รถไฟฟ้าเวลานี้เลย
-ไม่ขอประกาศตามหาละกันนะครับ เพราะถึงระบุ สถานีไป มันก้เท่านั้น
ผมคิดว่าคนแบบเธอไม่เล่นพันทิปแน่นอน เพราะดูจาก การแต่งตัวไปทำงาน กับ บุคลิก ไม่น่าจะเป็นพวก เวิ่นเว้อ โลกสวย ในเน็ตแน่ๆ
ถ้ามีโอกาสได้เจอเธออีก ผมเตรียมใจที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ ถึงจะโดนปฎิเสธ แต่ก็รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยก็ได้คุยกับเธอ 2-3ประโยค
แต่การจะเข้าไปคุยกับ ใครซักคน ช่วงเช้าๆที่รีบไปทำงาน โอกาสโดนปฎิเสธมันเยอะมากๆ
[[ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆให้ผมเพ้อ]]