คือ อยากจะบอกว่า เราเคยมีแฟนที่คบกันมาสักสองปี ซึ่งในสองปีนั้น ก็ โทรคุยทุกวัน แชทหาประจำ วันสำคัญก็ไม่เคยลืม เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขดีนะ ตอนคุยกันในโทรศัพท์ คือ เขาทำให้เรายิ้มได้ พอเจอกันก็โครตเขินเลย 555 คบกัน ก็แค่เคยไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน แต่จะมีเพื่อนไปด้วยเสมอ ไม่เคยไปด้วยกันสองต่อสอง 55555 (เป็นแฟนกันจริงๆนะ) แต่พอวันหนึ่ง เขาแอบเอาของขวัญไปให้รุ่นน้องด้วยแหละ เราเลยค่อนข้างเฟลมากอ่ะ แฟนซื้อของให้ผญ อื่น เลยงอน ไม่รับโทรศัพท์ ไม่คุยด้วย บล้อคคคคค คือไม่ฟังอะไรทั้งนั้น (ใจดำชะมัดเลยเรา) แต่พอไปเรียน เขาก็เลยมาคุยด้วย ง้อๆๆๆ เออ กลับไปดีกัน แต่พอคบๆ กันไปเรื่อยๆ เคยแบบติสแตกป่ะ แบบ อารมณ์อยากอยู่คนเดียวว่ะ เราไม่อยากมีแฟนแล้วอ่ะ มีก็ดีนะ แต่ไม่มีก็อาจจะดีกว่า คือตอนนั้นมันรู้สึกงี้จริงๆ คบไปก็แค่คุยกันเฉยๆ เป็นเพื่อนกันก็คุยกันได้ทั้งนั้นแหละ คือเขาก็มีคนมาชอบเยอะอ่ะ เลยรู้สึกว่า ไม่ค่อยโอ กับตอนที่เขาคุยกับคนอื่น เราขี้หึงมาก แต่คือ เก็บอารมเก่ง จะไม่พูด ไม่บอกอะไรทั้งนั้นแหละ อยากให้รู้ด้วยตัวเอง จะบอกว่ารักไหม ตอนนั้นก็รักนะ แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่ง ความงี้เง่า เอาแต่ใจมันมากกว่า เราเลยพยายามจะตีตัวออกห่างเลย จากที่รับโทรศัพท์ตลอด ก็เริ่มไม่ค่อยรับ แชทก็ไม่ค่อยคุย แล้วคือที่บ้านก็ไม่ชอบให้มีแฟน 555 ที่บ้านหวงมากกกก เออ เราก็เลย บอกเลิกไป ตอนแรกก็บอกเลิกกัน บอกทางข้อความ ส่งไปให้เขาเลย ไม่กล้าบอกตรงๆ เขาเลยโทรมาเป็นร้อยสายเลยทีเดียว เราก็ไม่รับ ปิดเครื่องไปเลยทีเดียว พอไปเรียน เขาเลยมาขอคบต่อเขาไม่อยากเลิก เราก็เออๆ ก็ได้ว่ะ  แต่อีกไม่กี่วันต่อมา ก็แบบ ตัดสินใจเด็ดขาด จะอยู่คนเดียวจริงจัง แล้วเราก็บอกเลิกเขาไป แต่คราวนี้ อ้างว่าเรามีคนใหม่ ทั้งๆที่ไม่มีใครเลย 5555 ตอนนั้นคือ ทำไมถึงรู้สึกแบบ ทำยังไงก็ได้ให้เลิกกันไม่อยากคุยด้วยแล้ว อยากอยู่คนเดียวโว้ยยยยยยยยยยยยยย เออ  พอเขาจะมาคุยด้วย จะให้เพื่อนช่วยกันให้ตลอด (หนีเลยจริงๆ) คือคราวนี้เขาแบบง้อนานมาก ร้องไห้ด้วย แต่คือเราก็ไม่อยากคบต่อแล้วอ่ะ ตอนนั้นเรารักเค้าไหม ไม่รู้สิ รักมันก็รัก แต่มันเฉยๆมากอ่ะ สงสารมากอ่ะ เขาเฮิร์ท โครตนาน เพ้อ โพสนู้นนี่นั่นเยอะแยะไปหมด  เราเลยค่อนข้างรู้สึกผิดมากๆ เราเป็นคนบอกเลิกเขาไง เราเลยไม่กล้ามองหน้าเขา ถ้าเจอจะหลบหน้าตลอด คือ จนตอนนี้ แบบผ่านมาหลายปีแล้วนะ จนเขาไปชอบคนอื่นแล้ว มีแฟนใหม่หลายคนแล้ว แต่เราก็ยังรู้สึกผิดอยู่อ่ะ แบบ เราเลยไม่กล้าคบใครอีกเลยเพราะเรากลัวว่า จะมีอารมณ์ติสแตก ไปบอกเลิกใครอีก แล้วก็กลัว เวรกรรมตามสนอง คบๆไป เขามามีอารมติสแตกบอกเลิกเรา เหมือนที่เราเคยทำไว้ เราเลยกลัวการมีแฟนเลยทีเดียว มีคนมาจีบเรื่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเปิดใจกับใครจริงจัง  พยายามตีตัวออกห่างตลอด หลายคนบอกว่าหยิ่งด้วย 55555  มีคนคุยด้วย คุยๆกันไป เดี๋ยวเขาก็เบื่อไปเอง 55555 แบบถามไม่ตอบบ้าง อะไรบ้าง (เลวดีจริม) เราเลยไม่แน่ใจว่าเราจะคบกับใครได้อีกหรอว่ะ หรือต้องรอใครสักคนที่ทำให้เราเปิดใจได้อีกครั้งว่ะ บางทีก็รู้สึกเหงานะ อยากมีแฟน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่กล้าอ่ะ เป็นแบบนี้บ่อยมาก เราเลยคิดว่า การที่เราบอกเลิกคนอื่นจนทำให้เขาเสียใจ จนร้องไห้ มันยังคงเป็นปมในใจเราอยู่อ่ะ

ปล.1 เราก็ไม่ได้รู้สึกรักหรือคิดอะไรกับแฟนเก่าแล้วนะ
คือเฉยๆ เขามีแฟนใหม่ก็ดีๆ แต่ก็ไม่เคยคุยกันอีก
ปล.2 เราก็มีคนที่แอบชอบ ปกตินะ แต่ก็ได้แค่แอบชอบ ไม่ได้คิดจริงจัง เพราะรู้ว่าเขาคงไม่ชอบเราหรอก (สงสัยเหมือนกัน ถ้าคนที่เราชอบมาจีบเรา เราจะกล้าคบป่ะว่ะ)
ปล.3 ฟีลลิ่ง ติสแตก เป็นอาการที่รุนแรง 555 อยากอยู่คนเดียวโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  


คำถามท้ายกระทู้ 555555 (ยังกะควิซท้ายบท)
1 เคยมีอารมณ์แบบ ติสแตก อยากอยู่คนเดียวไหม?
2 เคยบอกเลิกแฟนไหม? รู้สึกผิดรึป่าว?

อยากรู้ความรู้สึกตอนบอกเลิกแต่ละคนอ่า ช่วยบอกที ว่ารู้สึกไง 55555555555555น้ำตา 5555555555555555